Imię i nazwisko autora:

Małgorzata Tomaszewska

Przedmiot:

Język obcy nowożytny – język francuski

Temat zajęć:

Au supermarché

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VII, poziom A1

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki, lokale gastronomiczne);
7) zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, korzystanie z usług);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wykorzystuje nazwy wybranych działów w supermarkecie oraz dostępnych tam produktów;

  • wykorzystuje czasownik devoir w czasie teraźniejszym trybu oznajmującego oraz do wyrażania poleceń;

  • stosuje wyrażenie il faut do wyrażenia konieczności.

Cele motywacyjne:

Znajomość działów w supermarkecie i nazw niektórych produktów pozwoli w przyszłości wykorzystać słownictwo np. na zakupach we Francji.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: nowe słowa w znanym kontekście, używanie obrazu i dźwięku, grupowanie,

  • strategie kognitywne: tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie w pary, łączenie tekstu z audio, grupowanie, prawda – fałsz, dedukcja.

Metody/techniki nauczania:

  • podająca: czytanka, odsłuch;

  • programowa: z użyciem komputera;

  • praktyczna: ćwiczenia przedmiotowe;

  • aktywizująca: pogadanka, dialog, elementy gier i zabaw.

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego.

Środki dydaktyczne:

tablica interaktywna, tablety lub smartfony, zeszyt przedmiotowy.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel wykonuje czynności organizacyjne. Pyta uczniów, czy robią samodzielnie zakupy, a jeśli tak, to czy przed ich wykonaniem przygotowują listy produktów do kupienia.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel zaczyna od wprowadzenia znajdującej się w ćwicz. 2 listy zakupów. Pyta uczniów, czy domyślają się znaczenia nazw produktów oraz towarzyszących im wyrażeń ilościowych. Powtarza wyrazy, prosi o powtórzenie, zwraca uwagę na poprawną wymowę.

Uczniowie zapoznają się z tekstem w części „Przeczytaj”, następnie wykonują w parach ćwiczenia do dialogu. Nauczyciel weryfikuje poprawność, prosząc wybranych uczniów o podanie odpowiedzi.

Nauczyciel wprowadza odmianę czasownika devoir oraz wyrażenie il faut. Wyjaśnia, w jaki sposób można używać ich do wyrażania poleceń. Prosi wybrane lub chętne osoby o podanie przykładów użycia w czytanym wcześniej dialogu oraz własnych propozycji. Uczniowie rozwiązują ćwiczenia do części gramatycznej. W celu powtórzenia słownictwa związanego z pożywieniem nauczyciel proponuje uczniom zabawę w zgadywanki. Zadaniem każdego z nich jest przygotowanie krótkiej listy zakupów dotyczącej tylko jednego wybranego działu supermarketu. Każdy z uczniów czyta swoją listę na głos, rozpoczynając od słów: Je dois acheter... Zadaniem pozostałych osób jest odgadnięcie, którego działu lista dotyczy. Osoba, która rozwiązuje zagadkę rozpoczyna słowami: Il faut aller au rayon... , po czym czyta swoją listę.

Następnie uczniowie zapoznają się z instrukcją gry w typie „chińczyk”. Grają indywidualnie lub w grupach (w zależności od liczebności klasy), po czym rozwiązują zadania indywidualnie. Później dobierają się w pary: jedna osoba pyta Qu'est‑ce que tu achètes au rayon boissons/boucherie‑charcuterie (etc.) ?, druga udziela odpowiedzi, wykorzystując słownictwo zawarte w grze i ćwiczeniach. Następnie zamieniają się rolami.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel wprowadza uczniów do fazy ćwiczeń. Uczniowie pracują całym zespołem klasowym. Wykonują ćwiczenia 1–6. Wskazani uczestnicy lekcji podchodzą do tablicy interaktywnej i rozwiązują ćwiczenia. Pozostali uczniowie wspierają kolegów i koleżanki, naprowadzając na poprawne odpowiedzi. Na zakończenie zajęć nauczyciel może zaproponować uczniom grę‑zabawę ze słownictwem. Potrzebne będą do niej kartonowe kostki, które uczniowie mogą wykonać samodzielnie w trakcie zajęć. Na bokach jednej kostki uczniowie wypisują nazwy działów supermarketu. Na pozostałych (w ilości zależnej od liczebności grupy) umieszczają nazwy konkretnych produktów i artykułów poznanych w trakcie lekcji. Każdy uczeń rzuca w swojej rundzie kostką z kategoriami i wybiera tylko te nazwy z kostek wyrzuconych przez kolegów, które pasują do ukazanego działu sklepowego.

Praca domowa:

Zad. 7 i 8 z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Zdjęcia lub obrazki z wprowadzanymi produktami, gotowe kostki kartonowe lub siatki sześcianów do sklejenia.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Gra może posłużyć w dowolnym momencie nauki do przypomnienia uczniom nazw działów w supermarkecie i wybranych, dostępnych tam produktów.