Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (j. hiszpański)
Temat zajęć: Sabes tocar la guitarra?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa II
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1. człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
4. kompetencje cyfrowe;
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wymienia swoje zainteresowania i pasje;
mówi o czynnościach, które potrafi robić.
Cele motywacyjne
Uczeń:
jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadamia sobie możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
uświadamia sobie, w jak wielu miejscach na świecie można porozumieć się po hiszpańsku.
Strategie uczenia się
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania
burza mózgów, prezentacja graficzna, czytanie, działania praktyczne
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje kilkorgu uczniom pytanie: „Qué tal?/Cómo estás?”.
Nauczyciel pyta uczniów, co oznacza, że ktoś ma zainteresowania i pasje.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy:
Nauczyciel prosi, aby uczniowie zastanowili się, jakie zainteresowania i pasje są typowe dla Polaków.
Nauczyciel mówi o umiejętnościach i upodobaniach osoby, którą zna.
Kącik leksykalno‑gramatyczny:
Nauczyciel prosi o przetłumaczenie wyrażeń widniejących przy obrazkach.
Nauczyciel pokazuje obrazki związane z upodobaniami i umiejętnościami, a uczniowie mówią, czy lubią lub umieją robić te rzeczy.
Nauczyciel prezentuje uczniom filmik związany z zainteresowaniami i pasjami.
Multimedium:
Nauczyciel pyta uczniów, czym się interesują i co potrafią robić oraz czego nie lubią robić.
Nauczyciel zadaje uczniom pytania dotyczące filmu (np. „Qué le gusta hacer a Sara” / „Y a Lupita?”).
Uczniowie w parach tworzą dialogi, w których mówią o swoich zainteresowaniach i hobby.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń leksykalno‑gramatycznych, kontroluje pracę uczniów i pomaga im, jeśli istnieje taka potrzeba.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości, zadając pytania typu: „Qué aficiones tienes?, Qué sabes hacer?” etc.
Nauczyciel wymienia cele osiągnięte cele podczas lekcji.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie pytań:
Czy uczeń potrafi mówić o swoich zainteresowaniach?
Czy uczeń mówi o czynnościach, które potrafi wykonywać?
Praca domowa:
Materiały pomocnicze:
Filmik pt. „Los Pasatiempos en Español: Vocabulario y Oraciones” umieszczony na YouTube, na kanale Spanish Learning Lab.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Film może posłużyć uczniowi w trakcie samodzielnej pracy w domu, zarówno podczas powtarzania materiału, jak i odrabiania pracy domowej.