Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Małgorzata Tomaszewska

Przedmiot: Język obcy nowożytny (j. francuski)

Temat zajęć: Je suis en train de faire mes devoirs

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, 8 klasa, poziom A1

Podstawa programowa

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3) edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, życie szkoły);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

- kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności, 

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

  • kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • poszerza swoje słownictwo związane z uczeniem się,

  • poznaje i wykorzystuje w praktyce wyrażenie être en train de;

  • odpowiada na pytania odnośnie tego, czym się właśnie zajmuje i zadaje je innym osobom.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • zostaje zachęcony do wypowiadania się na tematy związane z nauką szkolną oraz do precyzyjnego określania czynności w czasie.

Strategie uczenia się

  • strategie pamięciowe – grupowanie informacji w określone kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie nowych konstrukcji,

  • strategie komunikacyjne - skojarzenia, stosowanie nowych słów w znanym kontekście;

  • strategie kognitywne - ćwiczenie wymowy w celu efektywnego przekazu informacji, analiza wiedzy zdobytej w celu udzielenia właściwej odpowiedzi, łączenie w pary, łączenie obrazu z tekstem, analiza danych językowych, dedukcja, powtarzanie, utrwalanie materiału, organizacja wiedzy;

  • strategie społeczne - zadawanie pytań, współpraca podczas wykonywania zadań, umiejscowienie siebie wśród innych.

Metody/techniki nauczania

  • metody podające: opis, wyjaśnienie,

  • metody praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe,

  • metody programowane: z użyciem komputera i tablicy multimedialnej.

Formy zajęć:

praca samodzielna, praca w parach, praca w grupie

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, tablety/smartfony

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel wita uczniów w języku francuskim i podaje temat lekcji. Następnie prosi ich o odgadnięcie jego znaczenia. Może zadawać uczniom pytania pomocnicze, np. Qu'est‑ce que tu fais maintenant, Alice ?, a następnie powtarzać odpowiedzi uczniów z użyciem wyrażenia être en train de, np. Alice regarde par la fenêtre. Alice est en train de regarder par la fenêtre.

Faza realizacyjna:

Uczniowie zapoznają się z tekstem do czytania, po czym rozwiązują samodzielnie przypisane do niego ćwiczenia. Wybrane lub chętne osoby wykonują ćwiczenia na tablicy interaktywnej. Nauczyciel może przewidzieć jakąś formę nagradzania aktywności uczniów, np. za każdą prawidłową odpowiedź wręcza uczniom kartoniki z różnymi literkami, które podliczy na zakończenie zajęć.

Przed przejściem do Kącika gramatycznego nauczyciel prosi uczniów o odnalezienie w tekście fragmentów przedstawiających czynności w trakcie ich trwania, np. je suis en train de choisir des photos. Następnie nauczyciel i uczniowie omawiają plansze przedstawione w Kąciku oraz wykonują wspólnie
ćwicz. 4. W celu podkreślenia specyfiki zagadnienia gramatycznego nauczyciel może odnieść się do przykładów z języka polskiego lub/i angielskiego.

W części multimedialnej uczniowie grają w grę typu chińczyk. Mogą grać indywidualnie lub w niewielkich grupach, w zależności od liczebności klasy. Nauczyciel może uzgodnić z uczniami jakąś formę nagrody za ukończenie gry, np. konkretną liczbę kartoników z literkami. 
Uczniowie wykonują w parach ćwiczenia przypisane do multimedium. Wypowiedzi z ćwicz. 3 mogą posłużyć jako punkt wyjścia do aranżowania minidialogów w parach.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel wprowadza uczniów do fazy ćwiczeń sprawdzających. Uczniowie pracują samodzielnie lub w parach nad rozwiązaniem zad. 1 - 6. 
Nauczyciel może zaproponować uczniom odgrywanie miniscenek inscenizowanych. W tym celu uczniowie dobierają się w pary, a następnie jeden z nich odgrywa rolę dzwoniącego przez telefon kolegi, a drugi - odbierającego telefon. Zadaniem osób w parach jest uzyskanie informacji na temat czynności, jaką druga osoba właśnie wykonuje. Miniscenki są wstępem do wykonania zad. 7 z zadania domowego.

Na zakończenie zajęć nauczyciel podlicza rozdawane w trakcie lekcji kartoniki. Może „wymienić” je na jakąś formę pozytywnej oceny szkolnej. Może też użyć ich do zabawy ze słownictwem, np. prosić uczniów o podanie słówek z dzisiejszych zajęć rozpoczynających się na daną literę.

Praca domowa:

Zad. 7 i 8 z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

telefony‑zabawki lub dwa wyłączone aparaty telefoniczne, kartoniki z wybranymi lietarmi alfabetu

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Gra edukacyjna może posłużyć jako materiał pomocniczy w utrwalaniu słownictwa związanego ze szkołą lub do powtórki z gramatyki dotyczącej czasu teraźniejszego.

Słownik