Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora:

Aleksandra Matyja

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć:

Cómo llamar a la ambulancia?/Jak wezwać karetkę?

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa III, poziom A2

Podstawa programowa:

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia; 

2. określa główną myśl wypowiedzi; 

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi; 

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu; 

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

6. kompetencje obywatelskie;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń: 

  • używa w wypowiedziach słownictwa związanego z wypadkami i sytuacjami niebezpiecznymi dla zdrowia;

  • potrafi wezwać karetkę w języku hiszpańskim.

Cele motywacyjne:

  • powiązanie nauki języka obcego z tematami znanymi uczniom z codziennego życia (np. wypadki, sytuacje kryzysowe);

  • zachęcenie ucznia do rozmowy o wypadkach dzięki opanowaniu odpowiednich struktur leksykalnych.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (zastosowanie materiałów wizualnych i dźwiękowych);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie społeczne (udzielanie rad, opowiadanie o swoich doświadczeniach);

  • strategie afektywne (motywowanie do wyrażania własnego zdania).

Metody/techniki nauczania:

  • burza mózgów,

  • praca z materiałem dźwiękowym,

  • praca z materiałem graficznym,

  • praca z tekstem.

Formy zajęć:

  • praca indywidualna,

  • praca w parach,

  • praca w grupach.

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku, zadaje pytanie: Qué tal?/Cómo estás?

  2. Nauczyciel zapowiada temat lekcji oraz pyta uczniów, czy wiedzą, w jaki sposób należy wzywać karetkę. Następnie nauczyciel podsumowuje wypowiedzi uczniów.

  3. Nauczyciel przedstawia cele lekcji i ciekawostkę.

Faza realizacyjna:

  1. Przeczytaj.

  • Nauczyciel prosi uczniów o indywidualne przeczytanie tekstu, a następnie wykonanie polecenia 1.

  • Następnie nauczyciel prosi uczniów o wykonanie w parach poleceń 2. i 3.

  • Nauczyciel przedstawia grafikę i wprowadza słownictwo dotyczące wypadków.

  • Uczniowie wykonują w parach polecenia 4. i 5.

  1. Multimedium.

  • Nauczyciel zadaje pytania z belki.

  • Uczniowie analizują elementy zawarte na ilustracji.

  • Następnie uczniowie w małych grupach wykonują polecenia 1., 2. i 3.

  • Nauczyciel zachęca uczniów do podsumowania, jakie słownictwo zapamiętali.

  1. Sprawdź się.

Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach pracują nad wykonaniem ćwiczeń leksykalno‑gramatycznych od 1. do 7.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie zadają pytania lub zgłaszają wątpliwości dotyczące rozwiązania zadań z części Sprawdź się.

  2. Nauczyciel pyta uczniów:

  • Czy potrafisz powiedzieć, jak należy wezwać karetkę po hiszpańsku?

  • Czy potrafisz zrelacjonować przebieg wypadku drogowego i opisać stan poszkodowanych?

  1. Po zakończeniu zajęć nauczyciel ocenia stopień osiągnięcia każdego z celów ze szczególnym uwzględnieniem opanowania słownictwa.

Praca domowa:

Zadanie 8. z części Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Do przećwiczenia słownictwa nauczyciel może wykorzystać inne zdjęcia przedstawiające wypadki.

https://pixabay.com/pl/photos/wypadek‑uraz‑niebezpiecze%c5%84stwo‑994009/

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Uczniowie mogą stworzyć dialogi, które mogłyby zostać przeprowadzone przez uczestników wypadku zaprezentowanego na ilustracji.

Słownik