Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Aleksander Trojanowski
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: Qué me pongo para la discoteca de mañana?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III
Podstawa programowa:
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7. zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
5. znajduje w tekście określone informacje.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego; 2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
5. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
rozumie słownictwo związane z ubiorem i zakupami w sklepie odzieżowym;
stosuje odpowiednie słownictwo do nazywania i opisywania części garderoby;
stosuje odpowiednie struktury gramatyczne i słownictwo, by opisać, jakie jest odpowiednie ubranie do określonej sytuacji.
Cele motywacyjne:
zaciekawienie ucznia różnorodnością kulturową świata hispanojęzycznego;
powiązanie nauki języka obcego z tematami zajmującymi uczniów w ich własnym życiu;
uświadomienie uczniowi, że dzięki opanowaniu odpowiednich struktur leksykalno‑gramatycznych ma możliwość wyrażania własnych przemyśleń na ważne dla niego tematy.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów,
miniwykład,
miniprezentacje.
Formy zajęć:
praca w parach,
praca w grupach,
praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy, projektor
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje wybranym uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás?
Odwołując się do posiadanych przez uczniów informacji, nauczyciel prosi ich, by powiedzieli, jak często robią zakupy w sklepie odzieżowym oraz jakie elementy garderoby ostatnio kupili.
Nauczyciel prosi uczniów, by spróbowali przetłumaczyć na hiszpański powiedzenie: Nie szata zdobi człowieka. Zapisuje pomysły na tablicy. Następnie podaje odpowiednik przysłowia w języku hiszpańskim, korzystając z ciekawostki.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Przeczytaj.
Nauczyciel prosi uczniów, by wskazali ubrania lub obuwie, których nigdy by na siebie nie założyli. Następnie prosi wybranych uczniów o przeczytanie na głos tekstu (po akapicie lub po kilka zdań). Gdy jedna osoba czyta, pozostali uczniowie wynotowują nazwy ubrań, które pojawiają się w tekście.
Uczniowie podsumowują ćwiczenie pod kierunkiem nauczyciela, wykonując polecenia 1. i 2.
Uczniowie wykonują w parach polecenie 3.
Uczniowie zapoznają się z nazwami ubrań przedstawionymi w kąciku słownictwa i odgadują, jakie części garderoby zostały opisane w poleceniu 4.
Następnie uczniowie pod kierunkiem nauczyciela zapoznają się z wyrażeniami używanymi w czasie zakupów. By sprawdzić zrozumienie treści, uczniowie wykonują indywidualnie polecenie 5., a dialogi odczytują na forum klasy.
Multimedium.
Nauczyciel dzieli uczniów cztery grupy i przydziela każdej z nich jedną z sytuacji: ślub, dyskoteka szkolna, obóz sportowy, wakacje nad morzem/w górach. Zadaniem każdej z grup jest przeanalizowanie katalogu i wybór ubrań, które należałoby kupić na daną okazję.
Nauczyciel poleca, by uczniowie przeprowadzili wewnątrz grupy dyskusję z użyciem zwrotów z kącika, np. Me llevo este pantalón de vestir; Me parece demasiado elegante; me llevo los vaqueros itd.
Nauczyciel wyświetla katalog za pomocą rzutnika. Każda za grup przedstawia uzgodniony w zespole strój. Nauczyciel moderuje dyskusję – pyta uczniów spoza grupy, jak oceniają wybory kolegów, co oni założyliby na tę okazję itd.
Uczniowie odsłuchują nagrania dialogów z katalogu i wykonują w grupach zadania 1‑4, które sprawdzają rozumienie treści.
Nauczyciel dzieli uczniów na pary. Uczniowie wybierają dowolną okazję (może być to okazja, nad którą wcześniej pracowali) i przygotowują dialog, wzorując się na nagraniach z katalogu. W dialogu powinny zostać opisane przynajmniej 3 ubrania z katalogu.
Alternatywnie uczniowie mogą indywidualnie zapoznać się z katalogiem i wykonać aktywności 1‑4. Następnie mogą wybrać dowolną okazję (może być to jedna z okazji, o których mowa w katalogu) i stworzyć dialog, wzorując się na nagraniach z katalogu. W dialogu powinny zostać opisane przynajmniej 3 ubrania z katalogu.
Sprawdź się.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach rozwiązują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne od 1 do 6.
Uczniowie wykonują ćwiczenie 7. pod kierunkiem nauczyciela, który moderuje burzę mózgów. Na podstawie zebranych na tablicy określeń klasa tworzy wspólny opis ubioru przedstawionego na fotografiach.
Faza podsumowująca:
Uczniowie zgłaszają wątpliwości dotyczące rozwiązania zadań 1‑7.
Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:
Czy uczniowie rozumieją znaczenie słów związanych z częściami garderoby i zakupami w sklepie odzieżowym?
Czy uczniowie potrafią opisać wybrane części garderoby?
Czy uczniowie potrafią zastosować słownictwo dotyczące odzieży oraz odpowiednie struktury gramatyczne, by opisać ubiór odpowiedni do danej sytuacji?
Praca domowa:
Ćwiczenie 8. z sekcji Sprawdź się.
Materiały pomocnicze:
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Indywidualna praca z ilustracją połączona z rozwiązywaniem zadań.
Praca w grupach – przygotowanie scenek ukierunkowanych na dawanie porad dotyczących ubioru odpowiedniego do okazji.