Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Aleksander Trojanowski

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: Las consecuencias de entrenar demasiado

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV

Podstawa programowa:

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

10. sport (np. dyscypliny sportu, sprzęt sportowy, obiekty sportowe, imprezy sportowe, uprawianie sportu).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia; 

2. określa główną myśl wypowiedzi; 

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi; 

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu; 

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu; 

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację); 

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

7. wyraża uczucia i emocje.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

7. wyraża uczucia i emocje.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

13. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę).

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego; 2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń: 

  • zna słownictwo związane z kontuzjami;

  • zna struktury gramatyczne służące do udzielania rad; 

  • udziela rad dotyczących postępowania w przypadku określonej kontuzji. 

Cele motywacyjne:

  • zaciekawienie ucznia różnorodnością kulturową świata hispanojęzycznego;

  • powiązanie nauki języka obcego z tematami zajmującymi uczniów w ich własnym życiu;

  • uświadomienie uczniom, że dzięki znajomości odpowiednich struktur leksykalno‑gramatycznych mogą wyrażać przemyślenia na ważne dla nich tematy.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

  • burza mózgów,

  • miniwykład.

Formy zajęć:

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje wybranym uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás?

  2. Nauczyciel pyta uczniów, jakie kontuzje ich zdaniem zdarzają się najczęściej podczas uprawiania sportu. Następnie zapoznaje ich z ciekawostką.

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Przeczytaj.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu i wykonanie polecenia 1.

  • Uczniowie wykonują indywidualnie polecenie 1. i omawiają z nauczycielem wątpliwości.

  • W celu sprawdzenia rozumienia tekstu uczniowie wykonują indywidualnie polecenia 2. i 3.

  • Za pomocą przykładów z kącika gramatycznego nauczyciel wprowadza struktury służące do udzielania rad. Podkreśla różnicę w użyciu trybu subjuntivo i infinitivo, zwracając uwagę na to, że gramatyczna kwestia podmiotów (ten sam – infinitivo, dwa różne – subjuntivo) kształtuje znaczenie wypowiedzenia, nadając mu sens bezpośredni i osobisty (subjuntivo) lub stanowiący uogólnienie (infinitivo).

  • By utrwalić wiadomości, uczniowie wykonują indywidualnie polecenie 4.

  1. Multimedium.

  • Uczniowie porządkują słownictwo poznane na lekcji rozwiązując w parach zadania 1‑3.

  • Uczniowie indywidualnie grają w grę edukacyjną.

  1. Sprawdź się.

Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach rozwiązują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne od 1. do 6.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie zgłaszają wątpliwości dotyczące rozwiązania zadań 1‑6.

  2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.

  1. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

  • Czy uczniowie znają słownictwo związane kontuzjami? 

  • Czy uczniowie znają struktury gramatyczne służące do dawania rad?

  • Czy uczniowie potrafią poprawnie udzielić rady dotyczącej postępowania w przypadku określonej kontuzji i unikania podobnych urazów w przyszłości?

Praca domowa:

  • Ćwiczenia 7. i 8. z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Indywidualna praca z grą połączona z wykonywaniem ćwiczeń.

  • Praca w parach - wspólne powtarzanie słownictwa potrzebnego do gry.

Słownik