Imię i nazwisko autora: Ramón Díez Galán

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: Las expresiones inspiradas en el mundo animal

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

13. świat przyrody (np. pogoda, pory roku, rośliny i zwierzęta, krajobraz, zagrożenia i ochrona środowiska naturalnego).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6. układa informacje w określonym porządku;

7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. układa informacje w określonym porządku;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

6. wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;

7. wyraża uczucia i emocje;

8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

6. wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;

7. wyraża uczucia i emocje;

8. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

7. zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

9. prosi o radę i udziela rady;

10. pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;

11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;

12. wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;

13. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);

4.wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

7. zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

9. prosi o radę i udziela rady;

10. pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;

11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;

12. wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;

13. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę);

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

6. kompetencje obywatelskie;

7. kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • używa w wypowiedziach związków frazeologicznych zawierających nazwy zwierząt;

  • porównuje idiomy hiszpańskie z ich polskimi odpowiednikami.

Cele motywacyjne

Uczeń:

  • jest świadomy, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna, by odnaleźć się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

  • używa języka hiszpańskiego w naturalnych sytuacjach.

Strategie uczenia się

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • Strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych);

  • Strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania

słuchanie, czytanie i działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytania kilkorgu uczniom: Qué expresiones con animales conoces?/ Conoces alguna de estas expresiones en polaco? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.

  2. Nauczyciel opowiada anegdotę i używa wyrażeń zawierających nazwy zwierząt.

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Tekst źródłowy.

  • Uczniowie wypowiadają się na temat określeń zwierząt wymienionych w tekście i dodają te, które znają.

  1. Grafika.

  • Nauczyciel pokazuje zdjęcia zwierząt, a uczniowie próbują odgadnąć, jakie wyrażenia łączą się z poszczególnymi nazwami zwierząt.

  1. Multimedium.

  • Uczniowie wypowiadają się na temat wyrażeń i próbują dodać nowe, które znają.

  1. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Wykonują oni ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne, a ich praca nadzorowana jest przez nauczyciela. 

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Kolejno zadaje uczniom pytania typu: Qué expresión con animales vas a utilizar más?; Por qué?; Cuál de ellas te ha sorprendido? itd.

  2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.

  3. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić proces nabywania wiedzy uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

  • Czy uczeń potrafi używać w wypowiedziach wyrażeń zawierających nazwy zwierząt?

  • Czy uczeń potrafi mówić w sposób naturalny, używając wyrażeń z lekcji?

Praca domowa:

Nagraj krótkie nagranie (30‑40 sekund) opowiadające o przyjacielu. Użyj niektórych wyrażeń z lekcji.

Materiały pomocnicze:

zdjęcia zwierząt, filmy z Internetu przedstawiające prawdziwe sytuacje, zdjęcia osób do komentowania

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Uczniowie mogą wymyślać nowe i oryginalne pomysły na wyrażenia dotyczące zwierząt. Uczniowie powinni tworzyć nowe wyrażenia i wyjaśniać je.