Imię i nazwisko autora:

Klaudia Gajos

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć:

Los cuerpos de seguridad.

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa II

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

1.  Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

4. praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu).

2.  Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6. układa informacje w określonym porządku;

7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

3.  Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. układa informacje w określonym porządku;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

4.  Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

4. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

8. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

9. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

10.  Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

11. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

12. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

13. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

14. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

3. kompetencje cyfrowe;

4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

5. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• tworzy proste wypowiedzi, w których opowiada o zawodach związanych ze służbami bezpieczeństwa, wspominając o aktywnościach realizowanych przez ich reprezentantów;

• mówi o podziale służb bezpieczeństwa w Hiszpanii, nazywa poszczególne służby i omawia zasięg ich funkcjonowania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

• jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

• jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

• ma możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;

• jest świadomy, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.

Strategie uczenia się:

• strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

• strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, prezentacja graficzna, czytanie, działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca: 

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytanie kilkorgu uczniom: ¿Qué tal?/¿Cómo estás?.

2. Nauczyciel pyta uczniów, czy wiedzą, czym są służby bezpieczeństwa.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

Nauczyciel prosi o podkreślenie aktywności wykonywanych przez przedstawicieli opisywanych zawodów.

Nauczyciel pyta uczniów o opinię związaną z przedstawionymi zawodami. Uczniowie decydują, czy chcieliby je wykonywać, czy wręcz przeciwnie?

2. Grafika.

Nauczyciel prosi uczniów o nazwanie zawodów, których reprezentanci są widoczni na załączonych obrazkach oraz o wymienienie typowych dla nich aktywności.

3. Dodatkowy dialog.

Nauczyciel pyta uczniów, czy kiedykolwiek marzyli o tym, aby zostać pracownikami jednej ze służb bezpieczeństwa.

Uczniowie losują karteczki z nazwami poznanych zawodów związanych ze służbami bezpieczeństwa (mogą podzielić się na dwie grupy, wtedy będzie można zrobić konkurs między drużynami). Ich zadaniem jest przedstawienie się oraz nazwanie zadań wykonywanych w pracy tak, aby pozostali uczniowie odgadli, o jaki zawód chodzi.

4. Multimedium.

Nauczyciel przygotowuje mapę Hiszpanii, na której widnieją tylko kontury, w tym kontury wspólnot autonomicznych. Zadaniem uczniów jest przyporządkowanie nazw lokalnych służb bezpieczeństwa do odpowiedniej wspólnoty autonomicznej.

5. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń sprawdzających. 

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości, zadając pytania typu: ¿De qué dependen las policías autonómicas?, ¿Qué hacen los bomberos?, ¿Quién defiende el territorio de un país? etc.

2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.

3. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić proces nabywania wiedzy uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

• Czy uczeń zna zawody związane ze służbami bezpieczeństwa?

• Czy uczeń wie, jakie aktywności są typowe dla reprezentantów tych zawodów?

• Czy uczeń zna podział służb bezpieczeństwa Hiszpanii ze względu na zasięg funkcjonowania danej służby?

Praca domowa:

Materiały pomocnicze:

karteczki z nazwami zawodów oraz mapa Hiszpanii

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Mapa pojęć może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.