Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (j. hiszpański)
Temat zajęć: Cómo combatir los síntomas del resfriado?
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I
Podstawa programowa:
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11. zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9. prosi o radę i udziela rady;
11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9. prosi o radę i udziela rady;
11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
formułuje rady dotyczące walki z objawami grypy i przeziębienia;
formułuje wypowiedzi z użyciem trybu rozkazującego twierdzącego dla drugiej osoby liczby pojedynczej.
Cele motywacyjne
Uczeń:
jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadamia sobie możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
uświadamia sobie, w jak wielu miejscach na świecie może porozumieć się po hiszpańsku.
Strategie uczenia się
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie jezyka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania
burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytania kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás?. Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.
Nauczyciel pyta uczniów, czy znają jakieś domowe sposoby, które pomagają zwalczać objawy przeziębienia i grypy.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy:
Uczniowie podkreślają słowa związane z objawami przeziębienia oraz ze sposobami ich zwalczania.
Nauczyciel wypisuje słowa na tablicy, a następnie uczniowie tworzą z nimi zdania.
Opcjonalnie: Nauczyciel dzieli uczniów na dwie grupy. Jedna z grup jest za tym, aby przeziębienie zwalczać domowymi sposobami, druga natomiast uważa, że należy brać leki przepisane przez lekarza. Nauczyciel wypisuje na tablicy kilka ważnych argumentów, nie rozdzielając ich na te, które przemawiają za domowymi sposobami i na te popierające kurację lekarstwami. Uczniowie sami muszą zdecydować, które argumenty ich przekonują i starają się przekonać grupę oponentów do swoich racji. Obie grupy mogą dojść też do porozumienia, przyznając, iż warto stosować obie metody zwalczania chorób.
Nauczyciel pokazuje uczniom filmik (materiał dodatkowy). Pyta ich, czy zgadzają się z tym, co mówi lekarz i czy kiedykolwiek stosowali wymienione przez niego sposoby na pozbycie się kaszlu.
Kącik gramatyczny:
Nauczyciel tłumaczy zasady tworzenia trybu rozkazującego twierdzącego dla drugiej osoby liczby pojedynczej;
Nauczyciel kolejno podaje czasownik w bezokoliczniku, a uczniowie mają za zadanie podać jego formę drugiej osoby liczby pojedynczej trybu rozkazującego twierdzącego.
Multimedium:
Grę można wykorzystać do zabawy grupowej. Nauczyciel dzieli klasę na drużyny, a następnie zadaje drużynom pytania. Każda drużyna ma 10 sekund na odpowiedź. Wygrywa drużyna o największej liczbie zebranych punktów.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń, kontrolując ich pracę.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Zadaje uczniom pytania: Qué tomas cuando te duele la cabeza?, Qué medicinas conoces?, Cómo combaten los síntomas del resfriado? etc.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić proces nabywania wiedzy uczniów na podstawie pytań:
Czy uczeń wie, jakich sposobów może używać, aby pokonać przeziębienie?
Czy uczeń potrafi formułować rady, instrukcje, sugestie i zalecenia dotyczące sposobów zwalczania przeziębienia?
Czy uczeń potrafi tworzyć formę trybu rozkazującego twierdzącego odpowiednią dla drugiej osoby liczby pojedynczej?
Praca domowa:
Zadaniem ucznia jest sporządzenie wpisu na blogu internetowym dotyczącym domowych sposobów leczenia. Uczeń może objąć jedną z dwóch stron – być przeciwnikiem tego typu postępowania, lub popierać domowe sposoby zwalczania przeziębienia. Uczeń musi wyrazić swoją opinię i uzasadnić ją.
Materiały pomocnicze:
Filmik pt. “Remedios naturales contra la tos” umieszczony na YouTube na kanale Pediatría MedicinaTV może przyczynić się do poszerzenia słownictwa oraz rozwinięcia tematu związanego z domowymi sposobami leczenia.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Gra edukacyjna może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.