Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Agata Siębida
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: Bienvenido a la escuela!
Grupa docelowa: II etap edukacyjny; klasa VII (zakres podstawowy); A1.
Podstawa programowa
Cele kształcenia – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
3. edukacja (np. szkoła i jej pomieszczenia, przedmioty nauczania, uczenie się, przybory szkolne, oceny szkolne, życie szkoły, zajęcia pozalekcyjne).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1. określa główną myśl tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska.
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
4. kompetencje cyfrowe;
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
6. kompetencje obywatelskie;
7. kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;
8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
zna nazwy miejsc w szkole oraz nazwy przedmiotów znajdujących się w różnych salach;
formułuje pytania i odpowiedzi dotyczące określenia lokalizacji pomieszczeń w szkole i przedmiotów szkolnych;
zna zasady uzgodnienia z rzeczownikiem słów: mucho/poco.
Cele motywacyjne:
rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych i nawiązanie do hiszpańskich zwyczajów;
uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;
uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hispanojęzycznymi.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);
strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);
strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów, opis wyjaśniający, ilustracja interaktywna, słuchanie, czytanie, odwrócona klasa
Formy zajęć:
praca w parach, praca całą klasą, praca indywidualna
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku i zadaje pytanie kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás?
Nauczyciel sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.
Nauczyciel pyta uczniów, czy znają funkcjonowanie systemu szkolnictwa w Hiszpanii. Następnie zapoznaje ich z ciekawostką.
Nauczyciel przedstawia temat i cele lekcji.
Faza realizacyjna:
1. Tekst źródłowy.
Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym. Nauczyciel pyta uczniów, czy potrafią nazwać po hiszpańsku pomieszczenia w szkole lub podstawowe przedmioty, które znajdują się w klasie.
Następnie uczniowie wykonują polecenia do tekstu źródłowego.
Nauczyciel pyta uczniów, które z wymienionych pomieszczeń znajdują się w ich szkole.
2. Kącik leksykalny i gramatyczny.
Nauczyciel prosi, żeby uczniowie zapoznali się ze słowami z kącika leksykalnego i spróbowali zapamiętać jak najwięcej z nich. Następnie uczniowie łączą się w pary i wspólnie wypisują zapamiętane słowa.
Uczniowie powtarzają zasady użycia czasowników hay i estar. Tworzą po dwa zdania z każdym czasownikiem i z nowo poznanymi słowami.
Następnie uczniowie zapoznają się z użyciem mucho i poco. Nauczyciel podaje zdania i prosi uczniów, żeby zastanowili się, od czego zależy forma tych słów.
3. Multimedium (ilustracja interaktywna).
Nauczyciel zapoznaje uczniów z ilustracją interaktywną i wykonują zadania.
Po rozwiązaniu zadań, nie patrząc na ilustrację, uczniowie starają się opisać plan szkoły, używając czasowników hay i estar oraz nazw pomieszczeń szkolnych.
4. Część ćwiczeniowa.
W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, w których uczniowie samodzielnie tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.
Uczniowie wykonują ćwiczenie 8. i przygotowują prezentację swojej szkoły, wcielając się w dziennikarzy, którzy przedstawiają dany obiekt. Można zaproponować uczniom rozwinięcie tego ćwiczenia i poprosić ich, aby przygotowali prezentację multimedialną lub krótki film na temat szkoły.
Faza podsumowująca:
1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.
2. Nauczyciel pyta uczniów:
Jakich czasowników użyjecie, aby określić istnienie i lokalizację pomieszczeń szkolnych i przedmiotów w klasie?
Jakie znacie nazwy pomieszczeń w szkole? Jakie przedmioty tam się znajdują?
3. Nauczyciel pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:
Potrafię powiedzieć, jakie pomieszczenia są w szkole oraz jakie przedmioty znajdują się w klasie.
Znam czasowniki, których należy, użyć aby określić lokalizację pomieszczeń szkolnych i przedmiotów w klasie.
Potrafię użyć słów mucho i poco we właściwej formie.
Praca domowa:
Uczniowie przygotowują prezentację multimedialną o swojej szkole.
Materiały pomocnicze:
zdjęcia pomieszczeń szkolnych
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Ilustracja interaktywna może służyć uczniom do sprawdzenia wiedzy lub przećwiczenia słownictwa w domu. Mogą wracać do niej kilka razy, sprawdzając, jak szybko wykonują ćwiczenia. Może też być punktem wyjścia do pracy w parach i do tworzenia dialogów.