Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Ramón Díez Galán

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (j. hiszpański)

Temat zajęć: Es mejor vivir en una casa o en un piso?

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa I

Podstawa programowa:

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

2. miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6. układa informacje w określonym porządku;

7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. układa informacje w określonym porządku;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS‑a, kartkę pocztową, e‑maila, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

12. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomości, SMS‑a, krótkiego listu prywatnego, e‑maila, wpisu na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności posługujących się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje miejsce zamieszkania, wykorzystując podstawowe przymiotniki;

  • dostrzega różnice w użyciu czasowników estar oraz hay;

  • tworzy zdania, używając liczebników porządkowych;

  • używa liczebników porządkowych w odpowiednim rodzaju. 

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

  • uświadamia sobie, że ma możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;

  • wie, jak wielu ludzi posługuje się językiem hiszpańskim w różnych częściach świata.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie jezyka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie; działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytania kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás?.

  2. Nauczyciel podaje słowo casa i prosi uczniów o wymienienie innych słów, które się z nim kojarzą.

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym. Następnie nauczyciel pyta kilkoro uczniów, czy wolą mieszkać w bloku w dużym mieście, czy w domu z ogrodem w małej miejscowości.

  2. Uczniowie wykonują polecenia do tekstu, czytając zadania na forum klasy. Po rozwiązaniu zadania 3. nauczyciel prosi uczniów o przedstawienie wad i zalet mieszkania w omawianych rodzajach domów.

  3. Nauczyciel analizuje wraz z uczniami kącik gramatyczny, wspólnie omawiają różnicę między hay i estar oraz liczebniki porządkowe. Uczniowie w parach rozwiązują zadania z kącika gramatycznego, a następnie układają krótki dialog: – Qué hay en tu casa? – En mi casa hay…

  4. Uczniowie przechodzą do rozwiązywania ćwiczeń związanych z multimedium. Słuchają audiobooka, a następnie rozwiązują zadania interaktywne.

  5. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach rozwiązują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne.

  6. Uczniowie kolejno czytają rozwiązania ćwiczeń. Pozostała część klasy sprawdza ich poprawność oraz dzieli się swoimi spostrzeżeniami.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Wymienia poznane na lekcji przymiotniki, a uczniowie muszą dopasować do nich jeden rzeczownik. Przykładowo: nauczyciel podaje słowo grande, a uczniowie casa.

  2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.

  3. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie pytań:

  • Czy uczeń potrafi opisać różne typy mieszkań?

  • Czy uczeń zna i stosuje przymiotniki opisujące wygląd mieszkania?

  • Czy uczeń potrafi wymienić i zastosować w zdaniach liczebniki porządkowe?

  • Czy uczeń zna różnicę w użyciu czasowników hay i estar?

Praca domowa:

Napisać opis domu (ćwiczenie 8. z części „Sprawdź się”).

Materiały pomocnicze:

Karteczki z przymiotnikami poznanymi na lekcji mogą posłużyć na etapie jej podsumowania, kiedy każdy uczeń losuje jeden przymiotnik i dopasowuje do niego rzeczownik z tematu „dom”.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Audiobook może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu – zarówno podczas powtarzania materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.

Słownik