Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Alicja Walczyna

Przedmiot: Język obcy nowożytny (język francuski)

Temat zajęć: Le système politique français

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: liceum/technikum, klasa III, poziom A2+ 

Podstawa programowa

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
14) życie społeczne (np. wydarzenia i zjawiska społeczne).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności

  • kompetencje cyfrowe

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • utrwala słownictwo i wiedzę na temat systemu politycznego we Francji;

  • opisuje system polityczny w Polsce;

  • formułuje i wyraża swoje poglądy polityczne;

  • powtarza tworzenie rzeczowników odprzymiotnikowych i odczasownikowych i wykorzystuje je w komunikacji.

Cele motywacyjne

Uczeń zaspokaja potrzebę ciekawości (funkcjonowanie systemu politycznego). Rozwija umiejętność wypowiedzi ustnych i pisemnych na temat polityki.

Strategie uczenia się

strategie pamięciowe: nowe słowa w znanym kontekście, używanie obrazu, grupowanie

strategie kognitywne: tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie w pary, uzupełnianie tekstu, grupowanie, prawda fałsz, dedukcja

strategie kompensacyjne: odgadywanie znaczenia słów słuchanych i pisanych

Metody/techniki nauczania

  • metody aktywizujące: burza mózgów, quiz;

  • metody podające: praca z tekstem źródłowym, z materiałem ikonograficznym, opis, wyjaśnienie

  • metody programowane: przy użyciu nowych technologii (prezentacja, ćwiczenia interaktywne, e‑podręcznik)

Formy zajęć:

  • praca całego zespołu klasowego

  • praca w parach

  • praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do internetu, zeszyt

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel pyta uczniów po francusku, co wiedzą na temat systemu politycznego we Francji (Que savez vous du système politique français ?). Może też zadać serię pytań np. Qui est le Président de la République actuel ? Comment s’appelle le Premier ministre ? Quels partis politiques français connaissez‑vous ?

Nauczyciel podaje temat i cele lekcji.

Faza realizacyjna:

Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i samodzielnie wykonują zaproponowane do niego ćwiczenia.

Nauczyciel prosi uczniów, aby zapoznali się z kącikiem leksykalnym. Uczniowie czytają tekst i w parach omawiają znaczenie wyróżnionych słów (posiłkując się kontekstem).

Nauczyciel prosi uczniów o wykonanie ćwiczenia załączonego do kącika leksykalnego.

Nauczyciel przechodzi do kącika gramatycznego, aby powtórzyć z uczniami tworzenie rzeczowników w języku francuskim.

Nauczyciel przechodzi do pracy z ilustracją interaktywną. Pyta uczniów o to, czym jest trójpodział władzy (séparation des pouvoirs). Można nawiązać do systemu politycznego w Polsce, pytając, czy jest podobny do francuskiego.

Po zapoznaniu się z ilustracją interaktywną i wysłuchaniu nagrania uczniowie wykonują ćwiczenia 1‑3 podsumowujące pracę z ilustracją.

Uczniowie dzielą się na 4‑osobowe grupy. Każda grupa przygotowuje pytania w formie quizu dla pozostałych drużyn (ilość pytań do ustalenia z uczniami, musi być taka sama dla wszystkich grup). Mogą to być pytania dotyczące kompetencji poszczególnych organów władzy lub ich najważniejsze cechy, podane w e‑materiale lub w uzupełnione w toku lekcji (przez nauczyciela lub innych uczniów). Po wyznaczonym czasie grupy przystępują do quizu. Każdy zespół po kolei odczytuje po jednym swoim pytaniu, a inne grupy zgłaszają się do odpowiedzi. Zespoły są wynagradzane punktami za poprawne odpowiedzi. Drużyna, która uzyskała najwięcej punktów, wygrywa.

Nauczyciel wyświetla uczniom zwiastun filmu Quai d’Orsay. Nauczyciel zadaje serię pytań dedukcyjnych: Pourquoi est‑ce que le réalisateur a choisi ce titre pour son film ? Où se passe l’action du film ? Est‑ce que, selon vous, il s’agit d’une comédie ou d’un drame ? Pourquoi ? Comment les hommes politiques sont‑ils représentés ?

Faza podsumowująca:

Nauczyciel zadaje serię pytań:

  • Qu’avez‑vous appris sur le système politique français ?

  • Est‑ce que les valeurs démocratiques sont importantes pour vous ?

  • Aimeriez‑vous vous engager dans la politique ?

Praca domowa:

Ćwiczenie 7 i 8.

Materiały pomocnicze: Brak

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Ilustracja interaktywna może posłużyć podczas innych lekcji dot. kultury Francji, a także np. w trakcie zajęć dotyczących problemów społecznych i sposobów zgłaszania ich odpowiednim organom państwowym.

Słownik