Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora:

Małgorzata Tomaszewska

Przedmiot:

Język obcy nowożytny (j. francuski)

Temat zajęć:

Aujourd’hui, on cuisine !

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, 8 klasa, poziom A1

Podstawa programowa – wersja II.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (II etap edukacyjny, klasy VII i VIII)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
10) nakazuje, zakazuje;
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • poznaje nowe słownictwo związane z gotowaniem,

  • poznaje i poprawnie używa wyrażeń dotyczących objętości, ilości i ciężaru,

  • utrwala formy i użycie rodzajnika cząstkowego,

  • przypomina sobie użycie trybu rozkazującego i stosuje go w przepisach kulinarnych,

  • poznaje i podaje przepisy na łatwe potrawy.

Cele motywacyjne

Uświadomienie uczniów, że czasowniki w bezokoliczniku oraz poznany przez nich w poprzedniej klasie tryb rozkazujący pozwalają im na podawanie najróżniejszych instrukcji (np. przepisy). Zachęcenie do wspólnej aktywności, jaką jest nieme kino.

Strategie uczenia się

  • Strategie pamięciowe (czytanie, słuchanie, zapamiętywanie),

  • strategie kognitywne (praca z ilustracjami i z audio, grupowanie, parowanie, dopasowywanie),

  • strategie społeczne (współpraca z innymi uczniami),

  • strategie kompensacyjne (domyślanie się znaczenia wyrazów)

Metody/techniki nauczania

  • metody podające: opis, czytanka

  • metody programowane: z użyciem komputera

  • metody praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe

  • metody aktywizujące: kalambury/nieme kino

Formy zajęć:

praca samodzielna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, tablica interaktywna/rzutnik

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel wita klasę po francusku i pyta wybranych uczniów, czy mają jakieś ulubione przepisy na potrawy i czy potrafią przygotować samodzielnie jakieś danie.

Faza realizacyjna:

Nauczyciel prosi uczniów o pracę w parach i przeczytanie dialogu między Violette i Marianne. Zwraca uczniom również uwagę na treści zamieszczone na grafice. Zadaniem uczniów jest samodzielnie rozwiązanie zadań do tekstu. Nauczyciel informuje ich, że mogą korzystać ze słownika (tak z e‑materiału, jak i online).

W dalszej kolejności nauczyciel odtwarza uczniom film edukacyjny. Uczniowie mogą posiłkować się kącikiem leksykalnym, jeśli nie są w stanie domyślić się znaczenia poszczególnych czasowników.

Nauczyciel prezentuje uczniom przygotowane przed lekcją zdjęcie zawartości lodówki. Zadaniem uczniów jest odpowiedź na pytanie, jakie proste potrawy mogliby przygotować z widocznych składników (np. la soupe de..., la salade de...). Chętni uczniowie wypowiadają się na forum klasowym.

Uczniowie wykonują w parach ćwiczenia 1‑3. Ćwiczenie 3 może zostać również wykorzystane jako rodzaj zawodów: nauczyciel dzieli uczniów na kilkuosobowe grupy; każda z nich odpowiada na jedno pytanie z ćwiczenia, zdobywając punkty za poprawne odpowiedzi.

Nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Rozdaje im zestawy produktów spożywczych lub ich zdjęcia i kilka nazw potraw wraz z wypisanymi potrzebnymi składnikami. Jeden uczeń losuje nazwę potrawy. Jego zadaniem jest pokazać na migi przy użyciu produktów etapy jej przygotowania. Drugi uczeń opisuje czynności wykonywane przez kolegę (jest lektorem). Pozostałe osoby w grupie mają za zadanie odgadnąć, o jaką potrawę chodzi (mogą korzystać ze słowników na smartfonach/tabletach). Następnie uczniowie zamieniają się i losują kolejną potrawę (i tak kilka razy).

Faza podsumowująca:

Nauczyciel wskazuje uczniom ćwiczenia interaktywne do rozwiązania w parach. Uczniowie mogą konsultować się między sobą lub z innymi parami. Nauczyciel zwraca im uwagę, aby w razie wątpliwości tłumaczyli sobie, dlaczego dana odpowiedź jest poprawna, zamiast podawać odpowiedź bez stosownego objaśnienia.

Praca domowa:

Brak

Materiały pomocnicze:

produkty spożywcze (prawdziwe, plastikowe, wycięte rysunki lub zdjęcia) potrzebne do przygotowania różnych prostych potraw (po kilka zestawów).

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Film może posłużyć do powtórki trybu rozkazującego. Można go również wykorzystać podczas innych lekcji dotyczących żywienia/gotowania/produktów spożywczych.

Słownik