Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Aleksandra Sidorkiewicz

Przedmiot: język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język francuski)

Temat zajęć: Les habitats alternatifs

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny: liceum/technikum, klasa II, poziom A1+

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
7) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  3. kompetencje cyfrowe;

  4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wyraża życzenia, stosując konstrukcję si + imparfait;

  • określa, jakich materiałów używa się do konstrukcji domów;

  • podaje argumenty za i przeciw różnym rozwiązaniom alternatywnym dotyczącym miejsca zamieszkania.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności;

  • rozwija umiejętność tworzenia opisów;

  • rozwija umiejętności prezentacji siebie i innych osób.

Strategie uczenia się

  • strategie pamięciowe: grupowanie informacji w określone kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie nowych konstrukcji, skojarzenia, stosowanie nowych słów w znanym kontekście;

  • strategie kognitywne: ćwiczenie wymowy w celu efektywnego przekazu informacji, analiza wiedzy zdobytej w celu udzielenia właściwej odpowiedzi, łączenie w pary, powtarzanie, utrwalanie materiału, organizacja wiedzy;

  • strategie kompensacyjne: odgadywanie znaczenia słów na podstawie znajomości języka ojczystego, użycie gestów, mimiki;

  • strategie afektywne: motywowanie do nauki poprzez wprowadzenie elementów kulturowych; tworzenie warunków do nabierania przez uczniów pewności siebie;

  • strategie społeczne: zadawanie pytań, współpraca podczas wykonywania zadań, umiejscowienie siebie wśród innych.

Metody/techniki nauczania

  • analiza materiałów audiowizualnych,

  • praca z tekstem źródłowym,

  • dedukcja,

  • tworzenie materiałów pisemnych,

  • analiza zdjęć, techniki jedno- lub wielokrotnego wyboru,

  • uzupełnianie luk w tekście.

Formy zajęć:

praca w parach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z dostępem do internetu i możliwością odtwarzania dźwięku

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po francusku.

Nauczyciel pyta uczniów po francusku, jakie miejsce do życia według nich wybierane jest najczęściej i jakie są plusy i minusy np. mieszkania w kamienicy, w bloku, w domku etc.

Nauczyciel prosi uczniów, by się zastanowili, czy można żyć w innych miejscach niż wymienione wcześniej domy wolnostojące i mieszkania w kamienicach lub w blokach. Dopytuje, jakie to mogą być miejsca.

Faza realizacyjna:

Uczniowie indywidualnie zapoznają się z treścią tekstu źródłowego, a następnie wykonują załączone do niego ćwiczenia.

Nauczyciel pyta uczniów, jak sądzą, jakie treści mogłyby się znaleźć na stronie internetowej powiązanej z newsletterem.

W dalszej kolejności prowadzący zajęcia prosi uczniów o przeczytanie części gramatycznej. Następnie uczniowie w parach układają po kilka zdań z użyciem form gramatycznych wyrażających życzenie. Chętni lub wybrani uczniowie odczytują ułożone przez siebie zdania. Nauczyciel weryfikuje ich poprawność, udzielając uczniom informacji zwrotnej.

Uczniowie w parach pracują z multimedium (katalog interaktywny). Zapoznają się z zawartymi w nim treściami. Następnie nauczyciel przydziela każdej parze jedno z miejsc opisanych w katalogu, przy czym poszczególne pary uczniów nie mogą wiedzieć, jakie miejsca zostały im przydzielone. Każda para przygotowuje własnymi słowami opis wad i zalet przydzielonego miejsca. Po wyznaczonym czasie odczytują przygotowane przez siebie wypowiedzi, a pozostała część klasy odgaduje, o jakie miejsca chodzi.

Następnie cała klasa wykonuje dołączone do multimedium polecenia.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel wprowadza uczniów do fazy ćwiczeń 1‑6. Wybrani lub chętni uczniowie kolejno wykonują wskazane ćwiczenia interaktywne, a pozostali uczniowie sprawdzają poprawność. W razie pojawienia się wątpliwości nauczyciel wyjaśnia niezrozumiałe kwestie.

Nauczyciel podkreśla, jakie kompetencje językowe nabyli uczniowie.

Praca domowa:

Ćwiczenia 7. i 8. z części Sprawdź się.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Katalog interaktywny może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.

Słownik