Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Aleksander Trojanowski

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: Los descubrimientos médicos más importantes de la historia

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV

Podstawa programowa:

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia; 

2. określa główną myśl wypowiedzi; 

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi; 

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu; 

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu; 

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację); 

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

7. wyraża uczucia i emocje.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

4. przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;

5. opisuje upodobania;

7. wyraża uczucia i emocje.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

13. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek, niezadowolenie, zdziwienie, nadzieję, obawę).

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego; 2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń: 

  • opowiada o najważniejszych odkryciach w dziedzinie medycyny;

  • zna i stosuje zwroty pozwalające uporządkować argumentację. 

Cele motywacyjne:

  • zaciekawienie uczniów różnorodnością kulturową świata hispanojęzycznego;

  • powiązanie nauki języka obcego z tematami zajmującymi uczniów w ich własnym życiu;

  • uświadomienie uczniom, że dzięki opanowaniu odpowiednich struktur leksykalno‑gramatycznych może wypowiadać się na ważne dla niego tematy.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

  • burza mózgów,

  • miniwykład.

Formy zajęć:

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje wybranym uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás?

  2. Nauczyciel pyta uczniów, jakie są ich zdaniem najważniejsze odkrycia medyczne. Naprowadza klasę na temat penicyliny (rodzaj pleśni, antybiotyk) oraz opowiada historię odkrycia promieniowania rentgenowskiego (przez przypadek, przy okazji innych badań). 

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Przeczytaj.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie tekstu i wykonanie polecenia 1.

  • Uczniowie wykonują indywidualnie polecenie 1. i omawiają z nauczycielem wątpliwości.

  • W celu sprawdzenia rozumienia tekstu uczniowie wykonują indywidualnie polecenia 2. i 3.

  • Za pomocą przykładów z kącika gramatycznego nauczyciel wprowadza struktury służące do porządkowania argumentacji. Podkreśla różnicę w użyciu trybów przyporządkowanych określonym strukturom.

  • By utrwalić wiadomości, uczniowie wykonują indywidualnie polecenie 4.

  1. Multimedium.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na pary.

  • W celu zapoznania się ze słownictwem, uczniowie zapoznają się z katalogiem oraz wykonują w parach zadania od 1. do 3.

  • Zadaniem każdej z par jest wybór jednego odkrycia i przygotowanie jak największej liczby argumentów na rzecz tezy, że jest to najważniejsze odkrycie w historii medycyny. 

  • Uczniowie prezentują argumenty, po czym w drodze głosowania ustalają hierarchię wynalazków. 

  1. Sprawdź się.

Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach rozwiązują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne od 1 do 6.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie zgłaszają wątpliwości dotyczące rozwiązania zadań 1‑6.

  2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.

  1. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

  • Czy uczniowie znają słownictwo związane z wynalazkami w medycynie?

  •  Czy uczniowie znają zwroty służące do porządkowania argumentacji? 

  • Czy stosują odpowiednie słownictwo i zwroty, by przedstawić argumentację w debacie? 

Praca domowa:

  • Ćwiczenia 7. i 8. z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Indywidualna praca z audiobookiem połączona z wykonywaniem ćwiczeń. 

  • Praca w parach – przygotowanie argumentacji dotyczącej wynalazków medycznych.

Słownik