Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora:
Aleksander Trojanowski
Przedmiot:
Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć:
La moda de segunda mano
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, klasa III
Podstawa programowa:
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
7. zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. znajduje w wypowiedzi określone informacje.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
5. znajduje w tekście określone informacje.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
5. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
rozumie słownictwo związane z modą oraz zakupami w sklepach z używaną odzieżą;
stosuje odpowiednie słownictwo dotyczące zakupów, by opisać wybrane style ubierania się;
rozumie związek mody z ekologią i używa odpowiednich określeń i sformułowań, by go scharakteryzować.
Cele motywacyjne:
zaciekawienie ucznia różnorodnością kulturową świata hispanojęzycznego;
powiązanie nauki języka obcego z tematami zajmującymi uczniów w ich własnym życiu;
uświadomienie uczniowi możliwości nawiązywania relacji oraz wyrażenia własnych przemyśleń na ważne dla niego tematy dzięki opanowaniu odpowiednich struktur leksykalno‑gramatycznych.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów,
miniwykład,
miniprezentacje.
Formy zajęć:
praca w parach,
praca w grupach,
praca indywidualna.
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy, projektor
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje wybranym uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás?
Nauczyciel wprowadza określenie tiendas de segunda mano. Pyta uczniów, czy oni lub ich bliscy robią zakupy w second handach i z jakiego powodu, w ich opinii, ludzie decydują się na zakup używanych ubrań.
Nauczyciel wyświetla zdjęcia różnych stylów ubierania się, by w ten sposób wprowadzić treść ciekawostki – opis zjawiska mody na ubrania używane, czyli vintage.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Przeczytaj.
Nauczyciel prosi uczniów o przeczytanie i przeanalizowanie tekstu źródłowego, by wskazać przyczyny, dla których ubrania używane stały się modne.
Uczniowie wykonują indywidualnie polecenia 1. i 3. oraz sprawdzają je na forum klasy pod kierunkiem nauczyciela.
Uczniowie pracują indywidualnie nad poleceniem 2. Podczas sprawdzania nauczyciel upewnia się za pomocą pytań kierowanych do wybranych uczniów, czy rozumieją oni słowa pojawiające się w zadaniu.
Uczniowie analizują w parach słownictwo, które pojawia się na grafice. Zadaniem każdej pary jest stworzenie przykładów – po jednym dla każdego wyrazu. Pary prezentują przykłady na forum klasy, nauczyciel poprawia błędy.
W celu utrwalenia znajomości słownictwa, uczniowie wykonują polecenie 4.
Multimedium.
Nauczyciel dzieli uczniów na 4 grupy. Każdej z grup przydziela jeden z pięciu stylów ubierania się, które pojawiają się w prezentacji. Zadaniem grup jest zapoznanie się z materiałem graficznym oraz nagraniem i przygotowanie miniprezentacji, w której przedstawią charakterystykę stylu ubierania się.
Grupy prezentują wyniki pracy, po każdej prezentacji nauczyciel omawia błędy językowe.
Uczniowie wykonują w grupach actividades 1‑4 w celu utrwalenia nowego słownictwa.
Sprawdź się.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne od 1 do 7.
Faza podsumowująca:
Uczniowie zgłaszają wątpliwości dotyczące rozwiązania zadań 1‑6.
Chętni lub wskazani przez nauczyciela uczniowie odczytują odpowiedzi do zadania 7.
Nauczyciel wyjaśnia, że uczniowie wybierają się do sklepu z odzieżą używaną, by kupić ubrania na dyskotekę szkolną w stylu vintage. Prosi każdego ucznia, by powiedział, jakie ubrania chce sobie kupić.
Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:
Czy uczniowie rozumieją znaczenie słów związanych z modą oraz z zakupami w sklepach z używaną odzieżą?
Czy uczniowie potrafią nazwać oraz opisać wybrane elementy garderoby?
Czy uczniowie potrafią scharakteryzować wpływ mody na środowisko, używając w tym celu odpowiednich wyrażeń?
Czy uczniowie potrafią opisać wybrane style ubierania się, nazywając charakterystyczne dla nich części garderoby oraz określenia służące do ich opisywania?
Praca domowa:
Ćwiczenie 8. z sekcji Sprawdź się.
Materiały pomocnicze:
zdjęcia ubioru w stylu vintage (lata 90., 60., 30., itp.) do wyświetlenia w fazie wprowadzającej
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Indywidualna praca z prezentacją połączona z wykonywaniem ćwiczeń, ukierunkowana na zdobycie oraz przećwiczenie słownictwa związanego z częściami garderoby, które można kupić w sklepach z używaną odzieżą.
Praca w grupach – charakterystyka stylów ubierania się.