Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autorki: Agata Kot
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: Encantado de conocerte
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, klasa I
Podstawa programowa:
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1. człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne.
V.Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS‑a, kartkę pocztową, e‑maila, historyjkę, wpis na blogu).
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomości, SMS‑a, krótkiego listu prywatnego, e‑maila, wpisu na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności posługujących się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.
Cele operacyjne:
Uczeń:
formułuje proste wypowiedzi w języku hiszpańskim, służące przedstawieniu się, prezentacji siebie i rozmówcy;
tworzy pytania służące poznaniu samopoczucia, tożsamości innych osób, ich pochodzenia i miejsca zamieszkania;
stosuje wyrażenia i zwroty grzecznościowe w celu rozmowy w sposób formalny lub nieformalny.
Cele motywacyjne:
Uczeń:
jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadamia sobie możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
uświadamia sobie, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie wymowy).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów, elementy wykładu
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów i przedstawia się po hiszpańsku.
2. Nauczyciel omawia z uczniami pierwszą grafikę. Pyta uczniów o znajomość wyrażenia Qué tal? Nauczyciel prosi każdego ucznia o przedstawienie się oraz pyta o jego samopoczucie.
3. Nauczyciel podaje temat i cele lekcji.
Faza realizacyjna:
1. Nauczyciel omawia zamieszczoną ciekawostkę. Pyta uczniów, czy dostrzegają różnicę w zachowaniu Polaków i Hiszpanów i na czym ona polega.
2. Tekst źródłowy:
Uczniowie podkreślają wyrażenia związane z powitaniem, pytaniem o samopoczucie oraz pożegnaniem.
3. Uczniowie przypominają sobie wyrażenia związane z powitaniem i pożegnaniem zarówno w sytuacjach nieformalnych, jak i formalnych.
4. Uczniowie pracują w parach, układając krótki dialog w nieformalnym stylu. Przedstawiają swoje propozycje na forum klasy.
5. Grafika:
Nauczyciel pyta, które obrazki prezentują sytuacje formalne, a które nieformalne; uczniowie uzasadniają swoje zdanie.
6. Nauczyciel prowadzi krótkie konwersacje z każdym z uczniów, witając się z nimi, pytając o imię i nazwisko oraz o samopoczucie.
7. Multimedium:
Uczniowie czytają dialogi. Wypisują wyrażenia związane z powitaniem, pożegnaniem i samopoczuciem, dzieląc je na formalne oraz nieformalne.
8. Nauczyciel wprowadza uczniów do fazy ćwiczeń. Wybrani/chętni uczniowie kolejno wykonują wskazane ćwiczenia interaktywne, a nauczyciel kontroluje poprawność wykonania. W razie pojawienia się wątpliwości, nauczyciel wyjaśnia niezrozumiałe kwestie.
Faza podsumowująca:
1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości, prosząc każdego z uczniów o wymienienie jednego wyrażenia zapamiętanego z lekcji. Uczniowie w parach symulują rozmowy formalne oraz nieformalne. W ramach podsumowania nauczyciel może zaprezentować uczniom filmik „Saludos y despedidas en español”.
2. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.
3. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:
Czy uczeń potrafi przywitać się, pożegnać oraz przedstawić po hiszpańsku?
Czy uczeń zna i potrafi zastosować zwroty potrzebne do nawiązania kontaktu w języku hiszpańskim?
Czy uczeń zna różnice między rozmową formalną a nieformalną w języku hiszpańskim?
Praca domowa:
Uczniowie losują karteczki z miejscami oraz postaciami. W zależności od tego, co wylosują, tworzą w parach dialog formalny lub nieformalny.
Materiały pomocnicze:
Na podsumowanie możemy wykorzystać filmik o powitaniach i pożegnaniach formalnych i nieformalnych. Filmik zatytułowany jest „Saludos y despedidas en español” i umieszczony jest na YouTubie.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Prezentacja może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtarzania materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.