Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Aleksander Trojanowski

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: Yo en tu lugar compraría esta silla de madera

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa III

Podstawa programowa:

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

7. zakupy i usługi (np. rodzaje sklepów, towary i ich cechy, sprzedawanie i kupowanie, środki płatnicze, wymiana i zwrot towaru, promocje, korzystanie z usług).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia; 

2. określa główną myśl wypowiedzi; 

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi; 

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu; 

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu; 

4. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację); 

5. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym.

IX. Uczeń posiada:

  1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

  2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

3. kompetencje cyfrowe;

4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

5. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń: 

  • rozumie słownictwo związane z majsterkowaniem, w szczególności zna nazwy narzędzi oraz materiałów;

  • nazywa wybrane narzędzia oraz określa ich zastosowanie;

  • stosuje odpowiednie struktury gramatyczne, by w grzeczny sposób dawać wskazówki w kontekście zakupów związanych z majsterkowaniem i wykończeniem wnętrz.

Cele motywacyjne:

  • zaciekawienie uczniów różnorodnością kulturową świata hispanojęzycznego;

  • powiązanie nauki języka obcego z tematami zajmującymi uczniów w ich własnym życiu;

  • uświadomienie uczniom możliwości wyrażenia własnych przemyśleń na ważne dla nich tematy dzięki opanowaniu odpowiednich struktur leksykalno‑gramatycznych.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

  • burza mózgów,

  • miniwykład.

Formy zajęć:

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje wybranym uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás?

  2. Nauczyciel prosi uczniów, by wyjaśnili po hiszpańsku znaczenie określenia złota rączka.

  3. Nauczyciel notuje pomysły uczniów na tablicy. Następnie wprowadza ciekawostkę, podając hiszpański odpowiednik frazeologizmu.

  4. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Przeczytaj.

  • Nauczyciel pyta uczniów, czy zdarza im się dokonywać drobnych napraw w domu albo którzy członkowie rodziny dokonują napraw w domu. Pyta, czy uczniowie znają jakieś nazwy narzędzi. Notuje odpowiedzi na tablicy i pyta wybranych uczniów, czy mają wymienione narzędzia w domu.

  • Nauczyciel prosi wybranych uczniów, by odczytali na głos po jednym akapicie tekstu. Zadaniem reszty klasy jest wynotowanie wszystkich nazw narzędzi, które pojawiają się w tekście.

  • Nauczyciel poprawia wymowę po odczytaniu każdego akapitu. W celu sprawdzenia znajomości nazw narzędzi uczniowie wykonują polecenie 1.

  • Nauczyciel wraca do pytania o to, które narzędzia mają w domu uczniowie. Uczniowie odpowiadają, wykorzystując nowo poznane słownictwo. W celu utrwalenia wiadomości uczniowie wykonują indywidualnie polecenia 2. i 3.

  • Nauczyciel prosi uczniów o przypomnienie znanych im sposobów na dawanie rad i poleceń. Następnie wprowadza struktury z kącika gramatycznego. Nauczyciel podkreśla, że za ich pomocą doradzamy grzecznie i uprzejmie.

  • W celu przećwiczenia użycia trybu warunkowego lub bezokolicznika, uczniowie wykonują indywidualnie polecenie 4.

  1. Multimedium.

  • Nauczyciel dzieli uczniów na 6 zespołów i przydziela każdemu zespołowi jeden dialog z ilustracji (alternatywnie – na 3 zespoły, modyfikując liczbę przydzielonych dialogów). Zadaniem zespołu jest wypisanie i wytłumaczenie nowych słów i określeń, które pojawiają się w dialogach.

  • Zespoły prezentują na forum klasy słownictwo z przypisanych im dialogów. Pozostali uczniowie notują nowe słownictwo w zeszytach.

  • Zespoły przekazują sobie zestawy słówek – zespół 1. przekazuje swoje słówka zespołowi 2. itd. Kolejnym zadaniem zespołów jest przygotowanie scenki mającej miejsce w sklepie budowlanym lub meblowym, w którym użyją oni otrzymanych przed chwilą od poprzedniej grupy słówek. W dialogu muszą pojawić się przynajmniej 3 porady wyrażone trzema różnymi zwrotami z kącika gramatycznego.

  • Uczniowie prezentują scenki na forum klasy. Po każdej scence nauczyciel wskazuje błędy popełnione przez mówiących.

  • W celu podsumowania aktywności, uczniowie wykonują w zespołach zadanie 1. i 2. Zadanie 3. uczniowie wykonują w domu.

Alternatywnie uczniowie mogą indywidualnie zapoznać się z ilustracją, wypisując z niego rady, których udzielają mówiący w każdym z dialogów. Następnie wykonują aktywności 1‑4.

  1. Sprawdź się.

  • Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne od 1. do 6.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie zgłaszają ewentualne wątpliwości dotyczące rozwiązania zadań od 1. do 6.

  2. Nauczyciel prosi uczniów, by odgadli, jaki opisuje przedmiot. Opisuje narzędzia z lekcji, zwracając uwagę na ich zastosowanie (Es una cosa que sirve para reparar la puerta del armario). Uczeń, który odgadnie najszybciej, otrzymuje punkt.

  3. Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji

  1. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

  • Czy uczniowie rozumieją znaczenie słów związanych z majsterkowaniem, zwłaszcza nazw narzędzi oraz materiałów? 

  • Czy uczniowie potrafią opisać wybrane narzędzia, wskazując na ich zastosowanie?

  • Czy uczniowie potrafią zastosować słownictwo dotyczące majsterkowania oraz odpowiednie struktury gramatyczne, by w grzeczny sposób udzielić porady klientom sklepu budowlanego? 

Praca domowa:

  • Ćwiczenia 7. i 8. z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

  • Indywidualna praca z ilustracją połączona z wykonywaniem ćwiczeń. 

  • Praca w grupach – przygotowanie scenek ukierunkowanych na dawanie porad dotyczących majsterkowania i urządzania wnętrz.

Słownik