Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora:

Anna Kowalska

Przedmiot:

Język francuski

Temat zajęć:

Dans l’armoire de Chloé

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, liceum/technikum, klasa II, poziom A2

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)

Treści nauczania – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia;

2) określa główną myśl wypowiedzi;

4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6) układa informacje w określonym porządku;

7) rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);

4) znajduje w tekście określone informacje;

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

5) opisuje upodobania;

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

5) opisuje upodobania;

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1) przedstawia siebie i inne osoby;

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1) przedstawia siebie i inne osoby;

5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. Kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

4. kompetencje cyfrowe,

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Poprzez pracę z tekstem źródłowym uczeń wzbogaci swoje słownictwo potrzebne do opisu różnych części garderoby i ubioru innych.
Uczeń opisuje wygląd zewnętrzny swój oraz innych sposób, określa styl ubierania się i wskazuje, jakie ubrania nosi na różne okazje.
Uczeń nauczy się zastępować dopełnienie bliższe czasownika przez odpowiedni zaimek dopełnienia bliższego, co pozwola na swobodniejsze i bardziej płynne przekazywanie informacji.

Cele motywacyjne

Uczeń poszerza słownictwo, które może być wykorzystane podczas pobytu w krajach francuskojęzycznych (w trakcie zakupów, rozmów o modzie). Zauważa, że jest w stanie udzielić pełniejszej wypowiedzi na temat ubioru.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe: nowe słowa w znanym kontekście, używanie obrazu i dźwięku, grupowanie,
strategie kognitywne: tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie w pary, łączenie tekstu z audio, grupowanie, prawda‑fałsz, dedukcja.

Metody/techniki nauczania:

metoda programowana: przy użyciu nowych technologii (prezentacja, ćwiczenia interaktywne, e‑podręcznik),
metoda podająca: praca z tekstem źródłowym.

Formy zajęć:

praca całego zespołu klasowego
praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

Tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do Internetu, zeszyt

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca: Nauczyciel wykonuje czynności organizacyjne. Pyta uczniów, jakie nazwy ubrań znają/pamiętają. Prosi wybraną osobę o zapisanie ich na tablicy. Pyta, jaki czasownik stosuje się, by powiedzieć, że nosi się coś/ma się coś na sobie. Prosi chętną osobę o przypomnienie jego odmiany. Nauczyciel przedstawia cele lekcji.

Faza realizacyjna: Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i wykonują przewidziane do niego ćwiczenia. Mogą pracować w parach i korzystać ze słownika. Nauczyciel wyjaśnia nieznane słowa/wyrażenia i weryfikuje poprawność wykonania ćwiczeń. Uczniowie zapoznają się z tabelą w kąciku gramatycznym i wykonują ćwiczenie. Następnie dobierają się w pary: jedna osoba opisuje swój/czyjś ubiór, np. mówiąc Elle porte une chemise blanche tous les jours, druga osoba musi zmodyfikować to zdanie przy użyciu zaimków dopełnienia bliższego: Elle la porte tous les jours. Następnie zamieniają się rolami.

Uczniowie zapoznają się z ilustracją interaktywną i wykonują ćwiczenia indywidualnie. Następnie dobierają się w pary: jedna wypowiada swoje przypuszczenia na temat stylu ubierania się członków rodziny/przyjaciół/znajomych drugiej, np. Ta meilleure amie ne porte que des robes, elle est très élégante, a druga zgadza się lub sprzeciwia: Oui, c'est vrai./Non, elle déteste porter les robes, etc. Następnie zamieniają się rolami.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości: może zapytać uczniów w co są dzisiaj ubrani, lub w co jest ubrany konkretny kolega/konkretna koleżanka, lub pokazać zdjęcia różnych postaci i prosić o opisanie ubrań widocznych na zdjęciach. Następnie uczniowie wykonują ćwiczenia 1‑6 zawarte w części Sprawdź się.

Praca domowa:

Zadanie 7 i 8 z części Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Jako materiał utrwalający.

Słownik