Imię i nazwisko autora: Katarzyna Mańkowska

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: Este es mi barrio

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VIII

Podstawa programowa:

Cele kształcenia:

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1) reaguje na polecenia; 

2) określa główną myśl wypowiedzi; 

4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników); 

5) znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1) określa główną myśl tekstu; 

2) określa intencje nadawcy/autora tekstu; 

3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę); 

4) znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne: 

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska; 

2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2) opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• zna wyrażenia służące do opisu dzielnicy;

• zna oraz stosuje czasowniki ser, estar, hay i tener w celu opisu dzielnicy;

• formułuje pytania o wygląd dzielnicy;

• rozwija umiejętność mediacji;

• analizuje informacje zawarte w tekstach i filmach;

• ocenia, które informacje zawarte w tekście i filmie są mu potrzebne do rozwiązania danego zadania;

• tworzy krótką wypowiedź pisemną na temat swojej dzielnicy;

• łączy ze sobą informacje, dopasowując do siebie poszczególne elementy.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez nawiązania do realnych sytuacji (opisywanie swojej dzielnicy) oraz poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych (dzielnice Hiszpanii i Argentyny);

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;

• uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi, a tym samym porozumiewać się w języku hiszpańskim;

• rozbudzenie ciekawości uczniów poprzez wykorzystanie pracy z filmem;

• zaangażowanie uczniów w lekcję poprzez pracę w parach.

Strategie uczenia się:

• strategie kognitywne;

• strategie pamięciowe; 

• strategie kompensacyjne;

• strategie metapoznawcze;

• strategie społeczne;

• strategie afektywne.

Metody/techniki nauczania:

film, słuchanie, czytanie, opis wyjaśniający

Formy zajęć:

praca w parach, praca całą klasą, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy, rzutnik

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz pyta klasę o samopoczucie.

2. Nauczyciel pyta uczniów, czy znają jakąś dzielnicę hiszpańską. Następnie prosi ich o przeczytanie ciekawostki.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

• Nauczyciel czyta na głos tytuły tekstów źródłowych i pyta uczniów, czy na ich podstawie potrafią powiedzieć, o czym mówią fragmenty artykułów. Dla zmotywowania uczniów podkreśla, że jest to tekst z oficjalnych stron promujących turystykę w Argentynie i w Hiszpanii.

• Zanim uczniowie przejdą do czytania, nauczyciel opowiada o dwóch dzielnicach przedstawionych w tekstach. Pyta uczniów, czy byli w Barcelonie lub Buenos Aires i czy znają jakieś zabytki lub miejsca w tych miastach. Wprowadza kilka słów opisujących wygląd miast, które ułatwią zrozumienie tekstu np.: colorido, pintoresco, animado, terrazas, estadio.

• Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym, zwracając szczególną uwagę na przymiotniki opisujące dzielnicę oraz na nazwy miejsc.

• Nauczyciel może zadać dodatkowe pytania do tekstu: ¿Cuál es el tema central del texto?; ¿Qué objetivo tiene el texto?

• Uczniowie wykonują polecenia do tekstu.

• Po wykonaniu ćwiczenia 1. nauczyciel może pokazać uczniom na rzutniku zdjęcia dzielnic opisanych w tekście źródłowym.

• Po wykonaniu ćwiczeń nauczyciel prosi, aby uczniowie ponownie przeczytali tekst i na jego podstawie spróbowali opisać dzielnice w języku polskim.

2. Grafiki.

• Nauczyciel pisze na tablicy po jednym zdaniu z czasownikami ser, estar, hay i tener. Prosi uczniów, aby zastanowili się, w jakich sytuacjach używamy tych czasowników. Wprowadza nowe zagadnienia metodą indukcyjną.

• Uczniowie zapoznają się z grafiką z czasownikami i wyrażeniami służącymi do opisu dzielnicy.

• Nauczyciel prosi uczniów, aby w parach z pomocą słownika przetłumaczyli wyrażenia, które znajdują się na grafice.

• Uczniowie wykonują ćwiczenia 4. i 5.

3. Multimedium.

• Uczniowie samodzielnie zapoznają się z multimedium.

• Po obejrzeniu filmu nauczyciel może zadać pytania typu: ¿De qué habla el video?; ¿Quién aparece en el video?; ¿El video es interesante?; ¿Os gusta más el barrio de Nuria o el barrio de Miguel?

• Nauczyciel prosi uczniów, aby streścili film w języku hiszpańskim.

• Uczniowie wykonują polecenia do multimedium.

4. Część ćwiczeniowa.

• W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, w których uczniowie samodzielnie tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.

• Nauczyciel może rozszerzyć ćwiczenie 2. i poprosić uczniów o ułożenie zdań z jednym ze słów z każdej pary. 

• Zdjęcia z ćwiczenia 3. mogą służyć do opisu pisemnego lub ustnego (np. zdjęcie 1.) lub do układania zdań, na przykład: En mi barrio hay un mercado. (zdjęcie 4.).

• Po wykonaniu ćwiczenia 6. nauczyciel może poprosić, aby uczniowie w parach samodzielnie opisali dzielnice widoczne na zdjęciach. 

• Nauczyciel może rozszerzyć ćwiczenie 7. i poprosić, aby uczniowie w parach ułożyli więcej pytań, które można komuś zadać, aby poznać jego dzielnicę.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• Jak powiemy, że dzielnica jest hałaśliwa, spokojna, malownicza?

• Jakich czasowników użyjemy do opisu dzielnicy?

• Jak powiemy, że w dzielnicy jest targ, park i centrum handlowe?

3. Nauczyciel pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:

• Potrafię przedstawić cechy charakterystyczne dzielnicy.

• Potrafię użyć poprawnie czasowników ser, estar, hay i tener do opisu dzielnicy.

• Potrafię powiedzieć, jakie miejsca znajdują się w mojej dzielnicy.

Praca domowa:

Uczeń ma za zadanie nagrać krótki film, w którym pokazuje i opisuje swoją dzielnicę.

Materiały pomocnicze:

zdjęcia różnych dzielnic

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Multimedium może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.