Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Alicja Walczyna

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język francuski)

Temat zajęć: Relooking

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: klasa III, liceum/technikum, poziom A2+ 

Podstawa programowa

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1) człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
4) przedstawia intencje, marzenia, nadzieje i plany na przyszłość;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
8) stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) opisuje upodobania;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
9) prosi o radę i udziela rady;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
9) prosi o radę i udziela rady;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  • kompetencje cyfrowe;

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • wie, co oznacza słowo relooking i jakiego rodzaju usług dotyczy;

  • powtarza i utrwala słownictwo związane z opisem wyglądu zewnętrznego;

  • poznaje i opisuje różne style modowe;

  • udziela rady związanej z chęcią/potrzebą zmiany wyglądu, wykorzystując wyrażenia z bezokolicznikami oraz trybem łączącym subjonctif.

Cele motywacyjne

Zaspokaja potrzebę ciekawości (nazwy różnych styli ubraniowych oraz słownictwa związanego z wyglądem). Rozwija umiejętność wypowiedzi ustnych i pisemnych na temat stylu ubierania się, zmieniania wyglądu.

Strategie uczenia się

  • pamięciowe: nowe słowa w znanym kontekście, używanie obrazu i dźwięku, grupowanie;

  • kognitywne: tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie w pary, uzupełnianie tekstu, grupowanie, prawda fałsz, dedukcja;

  • kompensacyjne: odgadywanie znaczenia słów słuchanych i pisanych.

Metody/techniki nauczania

  • metody aktywizujące: burza mózgów, dedukcja;

  • metody podające: praca z tekstem źródłowym, opis, wyjaśnienie;

  • metody programowane: przy użyciu nowych technologii (prezentacja, ćwiczenia interaktywne, e‑podręcznik).

Formy zajęć:

  • praca całego zespołu klasowego;

  • praca w parach;

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do internetu, zeszyt

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel pyta uczniów po francusku czy wiedzą, co oznacza termin relooking i z czym on się im kojarzy. Przedstawia uczniom wypisane na tablicy słowa i prosi i znalezienie tych, które ich zdaniem mogą się z nim wiązać (np. changer de look, donner une nouvelle apparence, une métamorphose, etc.) oraz/lub o odrzucenie tych, które go na pewno nie dotyczą.

Następnie nauczyciel podaje temat i cele lekcji.

Faza realizacyjna:

Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i samodzielnie wykonują zaproponowane do niego ćwiczenia.

Nauczyciel sprawdza wykonane zadania i prosi o zapoznanie się z kącikiem leksykalnym. Omawia słownictwo z mapy pojęć ze szczególnym uwzględnieniem części cheveux oraz coiffure, które mogą zawierać nowe dla uczniów pojęcia. Uczniowie wykonują samodzielnie ćwicz. 4 i 5.

Następnie nauczyciel proponuje uczniom grę bingo. Potrzebne będą do niej plansze z 12 nazwami elementów wyglądu zewnętrznego z mapy pojęć (dla każdego ucznia po jednej planszy) oraz duże zdjęcia lub ilustracje tych pojęć, które nauczyciel następnie prezentuje klasie. Uczniowie zaznaczają na swoich planszach nazwy elementów widocznych na zdjęciach/ilustracjach.

W następnej części lekcji nauczyciel pyta uczniów o znalezienie w tekście czytanki przykładów wyrażania rad w języku francuskim. Oczekiwane odpowiedzi: Il faut que..., tu peux.., tu devrais..., je te conseille… etc. Następnie nauczyciel przypomina zasady tworzenia trybu łączącego subjonctif i prosi o przeczytanie Rappel grammatical. W razie problemów ze zrozumieniem nauczyciel dodatkowo prosi chętnych uczniów o wyjaśnienie, czym jest tryb łączący w języku francuskim i kiedy się go stosuje. Uczniowie wykonują samodzielenie ćwicz.6, następnie sprawdzają odpowiedzi na forum klasowym.

Przed przejściem do katalogu, nauczyciel prosi uczniów, aby w czteroosobowych grupach zastanowili się, jakie style ubraniowe znają. Następnie chętni uczniowie odpowiadają na pytania: Quels styles vestimentaires connaissez‑vous ? Savez‑vous quelles sont les caractéristiques de ces styles ? Comment diffèrent‑ils les uns des autres ?

Nauczyciel przechodzi do pracy z katalogiem. Każdy uczeń czyta na głos jeden z kafelków. Nauczyciel upewnia się, że uczniowie rozumieją mniej oczywiste słowa i w razie potrzeby tłumaczy je po francusku. Ćwiczenie 1 powinno zostać wykonane w grupie, przy jednoczesnym rozważaniu różnych możliwości klasyfikacji. Uczniowie w parach rozwiązują zadania 2 - 3 do multimedium. W celu przećwiczenia fonetyki nauczyciel może prosić wybranych uczniów o przeczytanie na głos swoich wypowiedzi.

Następnie nauczyciel proponuje uczniom grę w rodzaju Qui est‑ce ? W tym celu prosi o dobranie się w pary i rozdaje kilka zdjęć różnych osób - każda osoba z pary dostaje taki sam zestaw. Pierwsza z nich wybiera jedno zdjęcie, nie zdradzając które. Druga zadaje pytania o wygląd sfotografowanej postaci, by odgadnąć, które ze zdjęć zostało wybrane. Ważne, by na zadawane pytania można było odpowiedzieć jedynie twierdząco lub przecząco, np. Est‑ce que cette personne a les cheveux bouclés ? Est‑ce qu'elle porte des bagues ? Po odgadnięciu następuje zamiana ról.

Uzupełnieniem tej części lekcji może być układanie puzzli na tablicy interaktywnej (ćwicz. 3) lub wykorzystanie tych fotografii do puzzli papierowych. Uczniowie pracują w parach, starając się jak najszybciej określić styl osoby ze zdjęcia.

Nauczyciel prosi uczniów o zastanowienie się, czy wygląd jest ważny i w jakich sytuacjach może mieć znaczenie. Nauczyciel prosi uczniów o zastanowienie się jakie rady można udzielić osobie, która chciałaby zmienić wygląd. Est‑ce que l’apparence physique est importante ? Si oui, pourquoi ? Dans quelles situations ?

Uczniowie przechodzą następnie do części Sprawdź się. Wykonują samodzielnie zadania 1‑2 oraz 4‑7. Nad zadaniem 3 pracują w parach lub małych grupach.

Wypowiedzi z zad. 7 mogą posłużyć do ułożenia quizu‑kwestionariusza: Quel style vestimentaire te convient le plus ? Uczniowie wspólnie opracowują pytania oraz rozwiązania quizu w formie porad, np. Si tu as coché la plupart des réponses A, le style dandy te va le mieux. Il faut que tu mettes en valeur ses éléments caractéristiques : tissus de qualité et accesoires extravagants. Ce serait bien de porter une montre de poche, une broche ou un foulard élégant. Tu devrais aussi prendre soin de ta coiffure et choisir une coupe élégante.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel zadaje serię pytań:

Est‑ce que le style définit notre personnalité ?

Qu’est‑ce qui est important quand on veut changer de look ?

Est‑ce que le relooking se base uniquement sur les vêtements ?

Quel style avez‑vous ? Est‑ce un style concret ou un mélange de plusieurs styles ?

Quel style avez‑vous aimé le plus parmi les styles que nous avons étudiés ?

Est‑ce que vous vous intéressez à la mode ?

Praca domowa:

Zad. 8 z części Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

fotografie osób ubranych w różnych stylach (papierowe lub z e‑materiału)

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Katalog może być dobrym wstępem do obejrzenia na lekcji krótkich filmików dostępnych na youtube zrealizowanych przez magazyn Elle, w którym przedstawiane są metamorfozy Francuzek, co pozwoli utrwalić słownictwo związane z wyglądem. Katalog może być również inspiracją do rozszerzenia tematu i do przygotowania lekcji lub aktywności pozalekcyjnej np. prezentacji multimedialnej dotyczącej mody np. francuskich projektantów haute‑couture (opisanie ich najważniejszych kreacji/ dodatków) lub do zachęcenia uczniów do obejrzenia francuskich filmów na ten temat np. Coco Chanel, Yves Saint‑Laurent i do charakterystyki stylów kreacji znajdujących się w wybranym filmie.

Słownik