Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Jadwiga Listwan

Przedmiot: Język obcy nowożytny (język francuski)

Temat zajęć: Sur place ou à emporter ?

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: klasa III liceum/technikum, poziom A2+

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
6) żywienie (np. artykuły spożywcze, posiłki i ich przygotowywanie, lokale gastronomiczne);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, formę tekstu, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
7) wyraża uczucia i emocje;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności

  • kompetencje cyfrowe

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • analizuje dłuższy tekst źródłowy,

  • nazywa potrawy z karty dań,

  • stosuje rodzajniki nieokreślone i cząstkowe w zdaniach oznajmujących i przeczących,

  • wyjaśnia, jakie potrawy zazwyczaj spożywa,

  • uzasadnia, gdzie woli jeść posiłki (w restauracji czy na wynos/w domu),

  • redaguje krótką wiadomość.

Cele motywacyjne:

Zachęcenie uczniów do mówienia o swoich przyzwyczajeniach kulinarnych. Zaspokojenie ciekawości na temat typowych potraw z karty dań we Francji. 

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: nowe słowa w znanym kontekście, używanie obrazu i dźwięku

  • strategie kognitywne: tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie w pary, grupowanie, łączenie nazwy ze zdjęciem, prawda fałsz, dedukcja

  • strategie kompensacyjne: odgadywanie znaczenia słów słuchanych i pisanych

  • strategie społeczne: współpraca z rówieśnikami (w grupach)

Metody/techniki nauczania:

  • metoda podająca: praca z tekstem źródłowym, opis

  • metoda aktywizująca: burza mózgów, hipotezy

  • metoda programowa: przy użyciu nowych technologii (prezentacja, ćwiczenia interaktywne, e‑podręcznik)

Formy zajęć: praca całego zespołu klasowego, praca w parach, w mini grupach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne: tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do internetu

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel pokazuje uczniom zdjęcie przedstawiające restaurację (pełną ludzi, potraw...) lub pisze na tablicy słowo: RESTAURANT i prosi o skojarzenia. Nauczyciel zapisuje propozycje na tablicy (np. repas, plat, gens, serveur/serveuse, menu, manger, boire, sortir, de nouvelles saveurs, etc.) Po kilku minutach prosi uczniów o hipotezy dotyczące tematu lekcji. Następnie nauczyciel wyjaśnia uczniom cele lekcji oraz podaje temat.

Faza realizacyjna:

Uczniowie czytają tekst źródłowy wraz z kącikami i samodzielnie wykonują zaproponowane do niego ćwiczenia.

Następnie nauczyciel dzieli uczniów na grupy/pary i prosi, aby przeprowadzili wśród siebie krótkie ankiety dotyczące ich przyzwyczajeń kulinarnych. Zadają sobie pytania typu: Est‑ce que tu manges souvent de la viande, du poulet, des frites, du poisson, de la salade, du riz, des pommes de terre, du fromage, etc. / Est‑ce que tu bois du café, du thé, de l’eau, etc. Nauczyciel może rozdać uczniom karteczki z nazwami produktów i konkretnych dań (z informacją co to jest), jako inspiracja do zadania pytania. Przykładowa oczekiwana odpowiedź ucznia: Oui, je prends du poisson, mais je ne mange pas de viande. Jeśli uczeń nie zna jakiejś potrawy, to robi hipotezy dotyczące danej potrawy: Des accras, ce sont des légumes ? Odpowiedź drugiego ucznia: - Non, ce ne sont pas des légumes, ce sont des boulettes aux légumes et à la viande. Na koniec, uczniowie przedstawiają przed zespołem klasowym wyniki swojej ankiety. Można zrobić podsumowanie, ile osób z klasy nie je mięsa, ile nie je ryb, ile je warzywa, owoce, etc.

Nauczyciel proponuje pracę z plikiem audio oraz zadania do multimedium.

Faza podsumowująca:

Na zakończenie nauczyciel zadaje uczniom pytania podsumowujące:

  • Prends‑tu toujours une entrée et un dessert au déjeuner ou au dîner ?

  • Manges‑tu plus souvent au resto, au bistrot ou tu commandes des plats à emporter ? Pourquoi ?

  • Aimes‑tu aller au restaurant ? Pourquoi ?

  • De quel plat tu ne pourrais pas te passer ? Pourquoi ?

  • Quels plats tu ne manges jamais, pourquoi ? Quelles boissons tu bois jamais ? Pourquoi ?

  • Regardes‑tu les émissions de télé de type : Le dîner presque parfait ?

  • Fais‑tu la cuisine toi‑même ? A quelle occasion ?

Praca domowa: Ćw. 7 i 8 z e‑materiału.

Materiały pomocnicze: Zdjęcia par oraz zdjęcia deserów francuskich.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Multimedium może być inspiracją do przypomnienia zasad omijania rodzajników (karty dań) i/lub przypomnienia składników potrzebnych do wykonania danej potrawy. Można też porozmawiać z uczniami, jak często jedzą jakąś potrawę.

Słownik