Imię i nazwisko autora: Agata Siębida

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: En el salón hay un sofá.

Grupa docelowa: III etap edukacyjny; 1 klasa (zakres podstawowy); A1.

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

Cele kształcenia – wymagania ogólne

1) Znajomość środków językowych.

Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.

2) Rozumienie wypowiedzi.

Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

3) Tworzenie wypowiedzi.

Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

4) Reagowanie na wypowiedzi.

Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

5) Przetwarzanie wypowiedzi.

Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.

Cele kształcenia – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

2. miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę).

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

• kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

• kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

• kompetencje cyfrowe;

• kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

• kompetencje obywatelskie;

• kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;

• kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• wymienia nazwy mebli oraz elementów wyposażenia wnętrz;

• formułuje zdania z użyciem czasownika * *, mówiąc o usytuowaniu poszczególnych mebli.

Cele motywacyjne

Uczeń:

• angażuje się w lekcję dzięki przedstawieniu aspektów socjokulturowych i nawiązaniu do hiszpańskich zwyczajów;

• uświadamia sobie, że jest w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do swojego poziomu;

• uświadamia sobie, że po lekcji jest w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hiszpańskojęzycznymi.

Strategie uczenia się

• strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);

• strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);

• strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);

• strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, opis wyjaśniający, film, słuchanie, czytanie

Formy zajęć:

praca w parach, praca w grupach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku: Hola, ¿qué tal?/¿Cómo estás?

2. Nawiązując do tematu lekcji, nauczyciel prosi uczniów o wymienienie niektórych nazw mebli znajdujących się zwykle w domu lub w mieszkaniu.

3. Nauczyciel przedstawia temat lekcji oraz cele.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

a. Uczniowie wymieniają wyrażenia wskazujące na usytuowanie przedmiotów w przestrzeni, zwracając szczególną uwagę na używany przy tym czasownik.

b. Nauczyciel prosi, by uczniowie zwrócili uwagę na zdania z czasownikiem hay. Pyta uczniów, jaki rodzajnik pojawia się po tym czasowniku.

c. Uczniowie wykonują ćwiczenia do tekstu, a nauczyciel monitoruje ich pracę.

2. Kącik gramatyczny i leksykalny.

a. Uczniowie zapoznają się z grafikami mebli i urządzeń.

b. Nauczyciel pokazuje ilustracje mebli i prosi uczniów o wskazanie, w jakich pomieszczeniach zwykle się znajdują.

c. Nauczyciel prezentuje czasownik hay i wyjaśnia jego użycie.

d. Uczniowie tworzą zdania dotyczące umiejscowienia mebli w przestrzeni domowej i pomieszczeń w domu, używając czasownika hay.

3. Multimedium.

a. Po zapoznaniu się z katalogiem uczniowie w parach zadają sobie nawzajem pytania dotyczące lokalizacji podanych przedmiotów.
Na przykład:

• ¿Qué hay en la cocina?

• En la cocina hay un frigorífico, un horno y un lavavajillas.

4. Część ćwiczeniowa:

a. W tej części uczniowie wykorzystują zdobytą wiedzę w praktyce. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane są według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania wymagające większej samodzielności, do pytań otwartych, w których uczniowie sami tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.

b. Uczniowie opisują wyposażenie swojej kuchni (lub innego pomieszczenia).

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel zadaje uczniom pytania:

• Do czego służy czasownik haber?

• Jakie nazwy mebli potraficie wymienić?

3. Pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:

• Potrafię wymienić kilka mebli, urządzeń i elementów wyposażenia wnętrz, które znajdują się w różnych pomieszczeniach w domu.

• Wiem, kiedy używać czasownika hay. 

Praca domowa:

Uczniowie opisują meble i wyposażenie swojego wymarzonego domu.

Materiały pomocnicze:

ilustracje mebli do przećwiczenia słownictwa

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Multimedium może służyć uczniom do sprawdzenia wiedzy lub przećwiczenia słownictwa w domu. Może też być punktem wyjścia do pracy w parach, do tworzenia dialogów na temat pomieszczeń, mebli, urządzeń i ich rozmieszczenia.