Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Agata Siębida

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: Mi ciudad es grande y ruidosa

Grupa docelowa: II etap edukacyjny; klasa VII (zakres podstawowy); A1.

Podstawa programowa:

Cele kształcenia – wymagania szczegółowe

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

2. miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

5. wyraża swoje opinie.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

5. wyraża swoje opinie.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje dzielnicę lub miejscowość, w której mieszka;

  • zadaje pytanie o wygląd dzielnicy lub miejscowości i o to, co w niej się znajduje;

  • powtarza, analizuje i porównuje użycie czasowników hay, estar, ser, vivir do opisywania miejsc.

Cele motywacyjne:

  • rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych i nawiązanie do hiszpańskich zwyczajów;

  • uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;

  • uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi, reagować na pytania, opisywać dzielnicę i miasto, a tym samym mogą nawiązać kontakt z osobami hiszpańskojęzycznymi.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);

  • strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);

  • strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);

  • strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą)

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, opis wyjaśniający, słuchanie, czytanie

Formy zajęć:

praca w parach, praca w grupach, praca indywidualna

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku: Hola, Qué tal?/Cómo estás?

2. Nawiązuje do tematu lekcji i pyta uczniów, czy znają zwyczaje Hiszpanów, czy wiedzą, jak i gdzie spędzają dzień, co robią w ciągu dnia, do jakich miejsc w mieście chodzą. Następnie pyta, jak wyglądają miasta w Hiszpanii.

3. Przedstawia temat lekcji oraz cele. 

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

a. Uczniowie czytają tekst. Nauczyciel prosi o ułożenie kilku zdań opisujących dwie dzielnice.

b. Uczniowie wykonują ćwiczenia pod tekstem, a nauczyciel monitoruje ich pracę, sprawdza, czy uczniowie rozumieją wszystkie wyrażenia.

2. Kącik leksykalny i gramatyczny.

a. Nauczyciel prosi, by uczniowie popatrzyli na pierwszą grafikę przedstawiającą miejsca, które znajdują się w mieście i pyta, co znajduje się w ich dzielnicy lub miejscowości.

b. Nauczyciel przedstawia gramatykę metodą indukcyjną. Przedstawia różne zdania z ser, estar i hay i prosi uczniów, by pomyśleli, w jakich sytuacjach używa się każdego z tych czasowników. Dokładnie tłumaczy zasady ich użycia, a następnie prosi uczniów, żeby stworzyli po jednym zdaniu z każdym czasownikiem.

c. Nauczyciel wprowadza słowo la gente.

d. Uczniowie przechodzą do wykonywania poleceń, które pozwalają utrwalić poznane słownictwo i zasady użycia czasowników.

4. Multimedium (gra).

a. Nauczyciel przechodzi do gry. Może zaproponować uczniom pracę w parach lub grupach 3-,4‑osobowych. Jeżeli uczniowie mają problem z przejściem do kolejnego etapu należy wrócić kącika gramatycznego i jeszcze raz przeanalizować zawarte tam informacje.

5. Część ćwiczeniowa.

a. W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybierać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, w których uczniowie samodzielnie tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.

b. W ćwiczeniu 7., opisując zdjęcia, uczniowie powinni tworzyć pełne zdania. Uczniowie mogą pracować w parach i przygotowywać opisy, które później przedstawią przed klasą.

Faza podsumowująca:

Nauczyciel podsumowuje lekcje. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

1. Nauczyciel pyta uczniów:

a. Jaka jest ich dzielnica lub miejscowość?

b. Jak opisać dzielnicę w centrum dużego miasta, dzielnicę podmiejską i wieś?

6. Pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji: 

  • Potrafię opisać dzielnicę lub miejscowość, w której mieszkam.

  • Potrafię zapytać o to, jaka jest dzielnica i co tam się znajduje.

  • Potrafię opisać różne dzielnice, używając czasowników: estar, hay, ser.

Praca domowa:

Uczniowie przygotowują krótką pracę pisemną, w której opisują idealną dzielnicę. Celem pracy jest użycie jak największej ilości słówek i wyrażeń poznanych na lekcji oraz użycie w odpowiednich czasowników. 

Materiały pomocnicze:

zdjęcia różnych dzielnic

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Gra może posłużyć uczniom do sprawdzenia wiedzy w domu. Mogą wracać do niej kilka razy, sprawdzając, jak szybko wykonują ćwiczenia. Może też być punktem wyjścia do pracy w parach.

Słownik