Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora:

Klaudia Gajos

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (j. hiszpański)

Temat zajęć:

La policía busca al ladrón.

Grupa docelowa:

III etap edukacyjny, klasa II

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

1. człowiek (np. dane personalne, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

  1. reaguje na polecenia;

  2. określa główną myśl wypowiedzi;

  3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

  4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

  5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

  6. układa informacje w określonym porządku;

  7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

  1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

  2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

  3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

  4. znajduje w tekście określone informacje;

  5. układa informacje w określonym porządku;

  6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

  1. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

  1. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

  1. przedstawia siebie i inne osoby;

  2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

  3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

  4. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

  1. przedstawia siebie i inne osoby;

  2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

  3. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

  1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

  2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

  3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

  1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

  2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

  2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

  3. kompetencje cyfrowe;

  4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

  5. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • opisuje cechy charakterystyczne osób.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • uświadamia sobie możliwość łatwego nawiązania kontaktu i nawiązania znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;

  • wie, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim,

  • zna realia Hiszpanii.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie jezyka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania

burza mózgów, prezentacja graficzna, czytanie, działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytania kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás?.

  2. Nauczyciel pyta uczniów, czy byli kiedykolwiek świadkami przestępstwa. 

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Tekst źródłowy.

  • Uczniowie podkreślają słowa związane z przestępstwem oraz z opisywaniem sprawcy.

  1. Grafika.

  • Nauczyciel prosi o przetłumaczenie wyrażeń widniejących przy obrazkach.

  • Uczniowie układają po jednym zdaniu z każdym wyrażeniem.

  1. Uczniowie losują obrazki z postaciami. Postacie mają różne cechy charakterystyczne: rude włosy, piegi, pieprzyki, blizny, tatuaże, itd. Uczniowie mają za zadanie opisać wylosowane postacie. 

  2. Multimedium.

  • Oprócz standardowej formy pracy z multimedium nauczyciel może wydrukować obrazki, które się w nim pojawiają i odtworzyć uczniom samo nagranie. Uczniowie wysłuchują nagrań, a następnie wskazują obrazek, którego dotyczy opis.

  1. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń leksykalno–gramatycznych, kontroluje pracę uczniów i pomaga im, jeśli istnieje taka potrzeba.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości, zadając pytania typu: Quién aquí tiene pecas?, Qué rasgos característicos tiene tu amigo? etc.

  2. Nauczyciel wymienia osiągnięte cele podczas lekcji.

  3. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytanie:

  • Czy uczeń potrafi opowiedzieć o cechach charakterystycznych danej osoby?

Praca domowa:

Uczniowie tworzą dialog z policjantem, w którym opisują cechy charakterystyczne złodzieja. 

Materiały pomocnicze:

obrazki z postaciami

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Katalog interaktywny może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.

Słownik