Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora:
Agata Siębida
Przedmiot:
Język obcy nowożytny (j. hiszpański)
Temat zajęć:
Cuántos años tienes?
Grupa docelowa:
II etap edukacyjny; 7 klasa (zakres podstawowy); A1.
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
Cele kształcenia – wymagania ogólne
Znajomość środków językowych.
Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
Rozumienie wypowiedzi.
Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Tworzenie wypowiedzi.
Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Reagowanie na wypowiedzi.
Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Przetwarzanie wypowiedzi.
Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Cele kształcenia – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
a. Człowiek (np. dane personalne, okresy życia, wygląd zewnętrzny, cechy charakteru, rzeczy osobiste, uczucia i emocje, umiejętności i zainteresowania).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
a. reaguje na polecenia;
b. określa główną myśl wypowiedzi;
c. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
d. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
e. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
f. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
a. określa główną myśl tekstu;
b. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
c. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
d. znajduje w tekście określone informacje;
e. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
h. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
h. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
a. przedstawia siebie i inne osoby;
b. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
c. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
m. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
a. przedstawia siebie i inne osoby;
b. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
c. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
m. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
a. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
b. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
c. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
a. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
b. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
pyta swojego rozmówcę ile ma lat, jaki ma numer telefonu i adres e‑mail oraz odpowiada na te pytania;
poznaje liczby do 20;
poznaje alfabet hiszpański i używa nazw liter alfabetu;
potrafi przeliterować słowa z użyciem alfabetu hiszpańskiego;
pyta o pisownię imion, nazwisk oraz nazw miejsc.
Cele motywacyjne
Uczeń:
rozbudza w sobie ciekawość i angażuje się w lekcję dzięki przedstawieniu aspektów socjokulturowych i nawiązaniu do hiszpańskich zwyczajów;
uświadamia sobie, że jest w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do swojego poziomu;
uświadamia sobie, że po lekcji jest w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hiszpańskojęzycznymi.
Strategie uczenia się
strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);
strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);
strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).
Metody/techniki nauczania
burza mózgów, opis wyjaśniający, film edukacyjny, drama, słuchanie, czytanie
Formy zajęć:
praca w parach, praca całą klasą, praca indywidualna
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku i zadaje pytania kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás?.
Nauczyciel nawiązuje do tematu lekcji oraz tematu z poprzednich zajęć na temat wymowy i pyta uczniów, jakie dźwięki występują w języku hiszpańskim, których nie spotkamy w języku polskim. Następnie pyta ich, czy wiedzą, jak w alfabecie hiszpańskim nazywają się poszczególne litery np. ñ, ll.
Nauczyciel przedstawia temat i cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy:
a. Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym.
b. Nauczyciel prosi uczniów o podkreślenie pytania, które służy uzyskaniu informacji o wiek. Następnie pyta uczniów, co może oznaczać czasownik tener.
c. Nauczyciel prosi uczniów, by wskazali wszystkie pytania, które pojawiają się w tekście. Następnie pyta, czy domyślają się, co one znaczą.
Grafiki wprowadzające i kącik gramatyczny:
a. Uczniowie zapoznają się z grafikami, w których pojawiają się pytania o wiek, numer telefonu i adres e‑mail.
b. Poznają odmianę czasownika tener oraz liczby do 20.
c. Nauczyciel prosi uczniów o przećwiczenie w parach pytań i odpowiedzi dotyczących wieku, numeru telefonu i adresu e‑mail.
d. Uczniowie zapoznają się z grafikami liter alfabetu.
e. Nauczyciel prosi uczniów o przeliterowanie swojego imienia i nazwiska.
Multimedium:
a. Nauczyciel przechodzi do części multimedialnej. Krótko opisuje uczniom film w języku hiszpańskim, który będą oglądać. Przed obejrzeniem czytają wspólne zdania z ćwiczenia 2 i wyjaśniają wątpliwości.
b. Po obejrzeniu filmu uczniowie wykonują zaproponowane ćwiczenia.
c. Nauczyciel zapisuje na tablicy imiona i nazwiska, które pojawiły się w filmie i prosi uczniów, by je przeliterowali.
Część ćwiczeniowa:
a. W tej części uczniowie wykorzystują zdobytą wiedzę w praktyce. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania wymagające większej samodzielności, do pytań otwartych, w których uczniowie całkiem samodzielnie tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.
b. Uczniowie w parach odgrywają scenkę między dwojgiem nieznajomych, którzy się zapoznają. Muszą zapytać się koleżanki lub kolegi o: imię, wiek, numer telefonu, adres e‑mail oraz o to, jak zapisuje się imię, nazwisko i adres e‑mail.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.
Nauczyciel pyta uczniów:
Jak zapytacie koleżankę lub kolegę o wiek, numer telefonu i adres e‑mail?
Jak powiecie ile macie lat, podacie wasz numer telefonu i adres e‑mail?
Jakich wyrażeń użyjecie, aby poprosić o przeliterowanie danego słowa?
Pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:
Potrafię zapytać koleżankę i kolegę o wiek, numer telefonu i adres e‑mail.
Potrafię powiedzieć ile mam lat, jaki jest mój numer telefonu i adres e‑mail.
Potrafię przeliterować dane słowo, używając liter alfabetu hiszpańskiego.
Znam wyrażenia służące przeliterowaniu danego słowa.
Praca domowa:
Wyszukać kilka nazwisk znanych osób z Hiszpanii i przeliterować je pisemnie.
Materiały pomocnicze:
Karteczki z danymi różnych osób (imię, wiek, numer telefonu, adres e‑mail), na podstawie których uczniowie będą ćwiczyli pytania i odpowiedzi dotyczące tych danych oraz literowania imion, nazwisk i adresu e‑mail.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Film edukacyjny może służyć uczniom do sprawdzenia wiedzy lub przećwiczenia słownictwa w domu. Mogą wracać do niego kilka razy, sprawdzając, jak szybko wykonują ćwiczenia. Może też być punktem wyjścia do pracy w parach, do tworzenia dialogów oraz symulacji różnych czynności.