Imię i nazwisko autora:

Agata Siębida, Katarzyna Mańkowska

Przedmiot:

Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć:

Estoy enfermo.

Grupa docelowa:

II etap edukacyjny, klasa VII

Podstawa programowa:

Cele kształcenia:

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje. 

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4. znajduje w tekście określone informacje.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. wyraża uczucia i emocje.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. wyraża uczucia i emocje.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek).

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

4. zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

5. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek).

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

3. kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych, technologii i inżynierii;

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• zna i stosuje czasowniki: tener, estar, encontrarse, doler i pasar do mówienia na temat zdrowia;

• formułuje pytania na temat zdrowia;

• używa odpowiednich wyrażeń i nazw części ciała, aby zakomunikować w języku hiszpańskim, że odczuwa ból;

• analizuje informacje zawarte w tekście i na mapie pojęć;

• ocenia, które informacje zawarte w tekście i na mapie pojęć są mu potrzebne do rozwiązania danego zadania;

• łączy ze sobą informacje, dopasowując do siebie poszczególne elementy;

• rozwija mapę myśli;

• rozwija umiejętność współpracy poprzez pracę w parach i w grupach.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez nawiązanie do realnych sytuacji, np. do rozmowy na temat samopoczucia;

• wykorzystanie narzędzi internetowych bliskich uczniom;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;

• uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hispanojęzycznymi;

• zaangażowanie uczniów w lekcję poprzez pracę w parach i w grupach.

Strategie uczenia się:

• strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);

• strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);

• strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);

• strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu); 

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).

Metody/techniki nauczania:

mapa pojęć, opis wyjaśniający, słuchanie, czytanie, drama

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca w grupach, praca całą klasą

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytanie kilkorgu uczniom: ¿Qué tal?, ¿Cómo estás?.

2. Nauczyciel pyta uczniów, jak często chodzą do lekarza. Następnie prosi ich o zapoznanie się z ciekawostką.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

• Przed zapoznaniem się z tekstem źródłowym nauczyciel pyta uczniów, w jaki sposób mogą zapytać o samopoczucie danej osoby.

• Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym.

• Nauczyciel zadaje pytania do tekstu: ¿Quién habla en el texto?, ¿De qué habla?, ¿En qué situación?

• Uczniowie wykonują ćwiczenia do tekstu źródłowego.

2. Grafiki.

• Uczniowie zapoznają się z grafikami, a następnie wykonują polecenia do grafik.

• Uczniowie losują karteczki przedstawiające części ciała i układają po jednym zdaniu z użyciem każdej nazwy części ciała i czasownikiem doler.

3. Multimedium.

• Uczniowie samodzielnie zapoznają się z mapą pojęć.

• Uczniowie wykonują polecenia do multimedium.

• Nauczyciel prosi, by każdy uczeń dodał kilka nowych elementów do swojej mapy pojęć, np. nazwę części ciała. Następnie uczniowie prezentują kolegom i koleżankom dodaje pojęcia.

• Nauczyciel prosi uczniów, aby w parach przedstawili scenkę z wykorzystaniem wyrażeń, które znajdują się na mapie pojęć (metoda dramy). Po każdej prezentacji nauczyciel pyta klasę, w jakie role wcielili się uczniowie, jaką sytuację przedstawili itd.

4. Część ćwiczeniowa.

• W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, które pozwalają uczniom tworzyć treści na podstawie zdobytej wiedzy.

• Ćwiczenie 7. może zostać wykonane w formie ustnej.

• Ćwiczenie 8. może zbliżyć do realnej sytuacji. Nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Każda grupa otrzymuje karteczkę z sytuacją i rolami w języku polskim, na przykład: zapraszasz kolegów do teatru, czujesz się dobrze, bolą cię nogi po treningu piłki nożnej. Uczniowie mają za zadanie odtworzyć tę sytuację, wykorzystując wybrany komunikator internetowy.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• Jakiego słownictwa użyjemy, aby zapytać kogoś o jego samopoczucie lub o to, co mu dolega?

• Jak powiemy, że czujemy się źle, boli nas gardło i nogi?

3. Pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:

• Potrafię zapytać kolegę lub koleżankę o jego/jej samopoczucie.

• Potrafię powiedzieć, jak się czuję i co mnie boli.

Praca domowa:

Uczniowie zapisują sześć pytań na temat samopoczucia. Każde pytanie ma być w innej osobie gramatycznej.

Materiały pomocnicze:

karteczki ze zdjęciami części ciała, do ułożenia zdań z użyciem czasownika doler.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Multimedium może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.