Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Ramón Díez Galán
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: Mi habitacíon – mi mundo
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I
Podstawa programowa:
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
1. miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS‑a, kartkę pocztową, e‑maila, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomości, SMS‑a, krótkiego listu prywatnego, e‑maila, wpisu na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności posługujących się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
formułuje wypowiedzi, za pośrednictwem których opisuje pokój;
tworzy wypowiedzi pisemne i ustne niezbędne do opisania pokoju;
tworzy zdania, używając przyimków miejsca do określenia lokalizacji danego elementu wyposażenia pokoju.
Cele motywacyjne:
rozbudzenie w uczniach przekonania, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadomienie uczniom możliwości łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
uświadomienie uczniom, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie jezyka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje wybranym uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.
Nauczyciel pyta uczniów, jakie wyrazy kojarzą im się ze słowem habitación.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i wykonują polecenia do tekstu. Następnie nauczyciel pyta kilkoro uczniów, które z wymienionych w tekście elementów wyposażenia znajdują się w ich pokojach.
Uczniowie zapoznają się z kącikiem gramatycznym. Zadają sobie nawzajem pytania, gdzie w ich mieszkaniach znajdują się wybrane meble. Nauczyciel pyta uczniów, co robią w swoich pokojach. Jak spędzają w nich czas?
Uczniowie zapoznają się z nowym słownictwem. Po krótkim przypomnieniu zasad używania czasowników haber i estar uczniowie wykonują ćwiczenia.
Uczniowie zapoznają się z multimedium. Nauczyciel pyta uczniów, czy dzielą swoje pokoje z rodzeństwem. Pyta ich również, czy jest to według nich korzystne, czy też ma więcej negatywnych stron.
Opcjonalnie uczniowie mogą w parach napisać streszczenie filmu.
Nauczyciel rozdaje uczniom zdjęcia pokoi znanych z różnych filmów. Uczniowie opisują pokoje, które widzą, a następnie odgadują, do kogo one należą.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń. Uczniowie samodzielnie lub w parach wykonują ćwiczenia leksykalno‑gramatyczne.
Uczniowie kolejno czytają rozwiązania, a pozostała część klasy sprawdza ich poprawność oraz dzieli się swoimi spostrzeżeniami.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Prosi uczniów o opis wyposażenia sali lekcyjnej.
Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:
Czy uczeń potrafi opisać wyposażenie pokoju?
Czy uczeń potrafi stosować czasowniki estar i haber?
Czy uczeń stosuje przyimki miejsca?
Praca domowa:
Uczniowie przygotowują szczegółowy opis wymarzonego pokoju.
Materiały pomocnicze:
zdjęcia różnych znanych pokoi z filmów do ćwiczeń związanych z opisywaniem wnętrz, np. pokój Harry'ego Pottera
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Film może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtarzania materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.