Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Jadwiga Listwan

Przedmiot: język obcy nowożytny (język francuski)

Temat zajęć: La télémédecine : les avantages et les inconvénients

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa IV liceum/technikum, poziom A2+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11) zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
3) przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

  • kompetencje cyfrowe,

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • poszerza zakres słownictwa dotyczącego zdrowia;

  • powtarza sposoby porządkowania tekstu przy pomocy konektorów logicznych;

  • przedstawia zalety i wady teleporad medycznych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • zdobywa wiedzę z zakresu nowoczesnych metod telekomunikacyjnych/informacyjnych wykorzystywanych w telemedycynie,

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe: nowe słowa w znanym kontekście, używanie obrazu i dźwięku;

  • strategie kognitywne: uzupełnianie tekstu, łączenie w pary, prawda – fałsz, jednokrotny wybór, dedukcja;

  • strategie kompensacyjne: odgadywanie znaczenia słów słuchanych i pisanych;

  • strategie społeczne: współpraca z rówieśnikami (w grupach).

Metody/techniki nauczania:

  • metoda podająca: praca z tekstem źródłowym, opis;

  • metoda aktywizująca: burza mózgów;

  • metoda programowa: przy użyciu nowych technologii (prezentacja, ćwiczenia interaktywne, e‑podręcznik).

Formy zajęć:

  • praca całego zespołu klasowego,

  • praca w parach,

  • praca w grupach,

  • praca indywidualna.

Środki dydaktyczne:

  • tablica interaktywna, komputer, laptop z dostępem do internetu.

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło: TELEMEDECINE i rozpoczyna burzę mózgów, uczniowie podają swoje skojarzenia. Jeden z uczniów zapisuje pomysły na tablicy. Następnie nauczyciel wyjaśnia uczniom cele lekcji oraz podaje jej temat.

Faza realizacyjna:

  • Uczniowie czytają tekst źródłowy wraz z kącikiem leksykalnym i gramatycznym oraz samodzielnie wykonują zaproponowane do tekstu ćwiczenia.

  • Następnie nauczyciel dzieli uczniów na grupy czteroosobowe i prosi ich o zredagowanie 6–10 mitów (prawdziwych lub fałszywych) na temat teleporad. Na przykład: podczas teleporady lekarz nie może wypisać pacjentowi recepty na leki; ludzie starsi nie korzystają z teleporad, gdyż nie umieją obsługiwać komputera itp. Następnie każda z grup prezentuje przed klasą swoje opinie, a pozostali oceniają, czy jest to prawda czy fałsz. W przypadku braku zgodności nauczyciel rozwiązuje dylemat lub uczniowie szukają potwierdzenia na stronach NFZ. Na tablicy powstaje mapa myśli z najważniejszymi faktami na temat teleporad (notuje ją jeden z uczniów lub nauczyciel). Celem tego ćwiczenia jest odróżnienie faktów od opinii.

  • Nauczyciel proponuje pracę z multimedium oraz przyporządkowane do niego zadania.

Faza podsumowująca:

Na zakończenie nauczyciel zadaje uczniom pytania podsumowujące:

  • Quels sont les plus gros avantages de la téléconsultation pour les patients ?

  • Quels sont les risques de la téléconsultation pour les patients ?

  • Avez‑vous souvent recours à la téléconsultation ? Dans quels cas ?

  • Préférez‑vous la consultation médicale à distance ou dans le cabinet en présentiel ? Pourquoi ?

  • Quels outils de télécommunication/information utilisez‑vous le plus souvent en cas de téléconsultation ? Est‑ce votre choix ou le choix du centre médical ou de votre médecin ?

Praca domowa:

Ćwiczenia nr 7–8 z sekcji Sprawdź się.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Multimedium może być inspiracją do pracy na temat problemów zdrowotnych człowieka, typowych chorób zależnych od pory roku oraz metod leczenia. Można też powtórzyć części ciała człowieka.

Słownik