Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Agata Siębida
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: En el futuro quiero ser abogado
Grupa docelowa:
II etap edukacyjny, klasa VII
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4. praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, wybór zawodu).
II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1. określa główną myśl tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);
4. znajduje w tekście określone informacje.
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia intencje i plany na przyszłość;
4. przedstawia upodobania;
5. wyraża swoje opinie.
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia intencje i plany na przyszłość;
4. przedstawia upodobania;
5. wyraża swoje opinie.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób.
VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
1. przedstawia siebie i inne osoby;
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;
5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób.
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,
kompetencje w zakresie wielojęzyczności,
kompetencje cyfrowe,
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,
kompetencje obywatelskie,
kompetencje w zakresie przedsiębiorczości,
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wyraża chęci i plany na przyszłość z użyciem czasownika querer;
stosuje pytania w celu uzyskania informacji na temat planów na przyszłość;
opisuje zawód, wyszczególniając czynności z nim związane i miejsca pracy;
zna różnicę w użyciu por qué oraz porque.
Cele motywacyjne:
rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych i nawiązanie do hiszpańskich zwyczajów;
uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;
uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hispanojęzycznymi.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);
strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);
strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).
Metody/techniki nauczania
burza mózgów,
opis wyjaśniający,
słuchanie,
czytanie.
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całą klasą
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje kilkorgu uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás?.
Nauczyciel pyta uczniów, jakie zawody są popularne współcześnie. Następnie zapoznaje ich z ciekawostką na temat lekcji.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy.
Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i wykonują polecenia z nim związane.
Nauczyciel prosi uczniów o opisanie podanych zawodów za pomocą burzy mózgów. Uczniowie podają swoje skojarzenia – mogą to być gesty czy nawiązanie do zawodów z poprzednich lekcji.
Kącik leksykalno‑gramatyczny.
Przed zapoznaniem uczniów z kącikiem gramatycznym nauczyciel wypisuje kilka zdań z użyciem konstrukcji querer + infinitivo. Następnie prosi, by na podstawie przykładów powiedzieli, jakie są zasady tworzenia tej konstrukcji. Może im pomóc, zadając pytanie pomocnicze: Que forma tiene el segundo verbo? (Jaką formę ma drugi czasownik?).
Następnie nauczyciel zapisuje dwa pytania z użyciem por qué i dwie odpowiedzi z porque. Pyta uczniów, kiedy stosuje się każdą z form. Następnie przechodzi do analizy tabeli.
Multimedium.
Uczniowie oglądają film edukacyjny. Nauczyciel prosi ich o zapamiętanie kilku najpopularniejszych nazw zawodów wymienionych w filmie.
Nauczyciel może podzielić film na trzy części, co na tym etapie nauki jest wskazane. Najpierw może omówić dialog, zapytać, o czym rozmawiają Sara i Mateo. Następnie przejść do części środkowej, w której narrator opisuje kilka zawodów. Na koniec nauczyciel może odnieść się do ostatniej części, w której narrator przedstawia najbardziej popularne zawody wśród młodzieży.
Uczniowie odgrywają scenkę sytuacyjną na temat La profesión de tus sueños. Prowadzą dialog, w którym opisują zawód swoich marzeń. Może to być konwersacja między kolegami, rozmowa między nauczycielem a uczniem lub wywiad telewizyjny.
Część ćwiczeniowa.
W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie wybierają odpowiednią opcję lub dopasowują zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, umożliwiających uczniom samodzielne tworzenie treści na podstawie zdobytej wiedzy.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.
Nauczyciel pyta uczniów:
Jakiej peryfrazy użyjecie, aby wyrazić plany na przyszłość?
Jakiego czasownika użyjecie, aby wyrazić chęci?
Jakiego słownictwa użyjecie, aby opisać zawody i czynności z nimi związane?
Kiedy użyjecie formy por qué, a kiedy porque?
Nauczyciel pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu w skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:
Znam i stosuję wyrażenia mówiące o chęciach i planach na przyszłość.
Znam i stosuję pytania w celu uzyskania informacji na temat planów na przyszłość.
Znam różnicę w użyciu por qué oraz porque.
Opisuję zawód, mówiąc o czynnościach z nim związanych.
Praca domowa:
Opisz zawód swoich marzeń. Wykonaj ćwiczenie nr 8 z części Sprawdź się.
Materiały pomocnicze:
gra Quién es quién dla przećwiczenia słownictwa związanego z zawodami
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Multimedium może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.