Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (j. hiszpański)

Temat zajęć: Problemas y preocupaciones de los españoles

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

14. życie społeczne (np. wydarzenia i zjawiska społeczne).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6. układa informacje w określonym porządku;

7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. układa informacje w określonym porządku;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;

5. opisuje upodobania;

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi;

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;

5. opisuje upodobania; 

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

9. prosi o radę i udziela rady;

11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

9. prosi o radę i udziela rady;

11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

  • Uczeń:

  • wypowiada się na temat problemów współczesnego społeczeństwa;

  • wyraża opinię na temat przyczyn problemów społecznych.

Cele motywacyjne

  • Uczeń:

  • jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

  • uświadamia sobie możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;

  • uświadamia sobie, w jak wielu częściach świata można porozumieć się w języku hiszpańskim.

Strategie uczenia się

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie jezyka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania

burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje kilkorgu uczniom pytanie: Qué tal?/Cómo estás? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.

  2. Nauczyciel pyta uczniów, czy są świadomi, jakie problemy społeczne są obecnie najpoważniejsze. Uczniowie wypowiadają się na ten temat.

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji. 

Faza realizacyjna:

  1. Tekst źródłowy: Nauczyciel prosi uczniów, aby powiedzieli, czy w Polsce sytuacja wygląda podobnie jak w Hiszpanii.. Prosi ich, aby w miarę swojej wiedzy i możliwości porównali sytuację w obu krajach.

  2. Grafika: Nauczyciel pyta uczniów, co widzą na obrazkach. Prosi, aby nazwali problemy, z którymi kojarzą im się zdjęcia.

  3. Dodatkowy tekst: Nauczyciel prosi uczniów o opinię dotyczącą konkretnych problemów, np. bezrobocia w Polsce. Następnie prosi ich o podanie potencjalnej przyczyny tego problemu oraz propozycji rozwiązania go.

  4. Multimedium: Nauczyciel pyta uczniów, czy znają jakieś inne poważne problemy społeczne, o których warto mówić. Prosi o ich wymienienie i uzasadnienie, dlaczego, zdaniem uczniów, są one istotne.

  5. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń leksykalno‑gramatycznych.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Zadaje uczniom pytania: Cuáles son los problemas más graves de la sociedad actual?; Qué es el paro?; En qué consiste la corrupción? etc.

  2. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

  • Czy uczeń potrafi wymienić najpoważniejsze problemy i zmartwienia Hiszpanów oraz problemy o zasięgu globalnym?

  • Czy uczeń potrafi wyrazić opinię dotyczącą poszczególnych problemów, odnosząc się przy tym do ich potencjalnych przyczyn? 

  • Czy uczeń potrafi zaproponować rozwiązania poszczególnych problemów społecznych?

Praca domowa:

Uczniowie wyobrażają sobie, że są politykami. Ich celem jest napisanie programu, w którym uwzględnią wszystkie najpoważniejsze problemy społeczne świata i zaproponują rozwiązania, których celem będzie polepszenie sytuacji społeczeństwa.

Materiały pomocnicze:

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Film może posłużyć uczniowi w trakcie samodzielnej pracy w domu, zarówno podczas powtarzania materiału, jak i odrabiania pracy domowej.

Słownik