Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos
Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć: Mente sana en cuerpo sano
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
11. zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9. prosi o radę i udziela rady;
11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;
9. prosi o radę i udziela rady;
11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
6. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
formułuje rady związane z prowadzeniem zdrowego stylu życia;
pyta, w jaki sposób zachować dobrą formę i zdrowie oraz odpowiada na podobne pytanie.
Cele motywacyjne:
Uczeń:
jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
uświadamia sobie możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
uświadamia sobie, w jak wielu częściach świata może porozumieć się po hiszpańsku.
Strategie uczenia się:
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania:
burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytania kilkorgu uczniom: Qué tal?/Cómo estás? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.
Nauczyciel pyta uczniów, jaki styl życia prowadzą: aktywny czy siedzący i co zazwyczaj robią w wolnym czasie.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy.
Uczniowie podkreślają słowa i wyrażenia związane z prowadzeniem zdrowego i niezdrowego trybu życia.
Opcjonalnie nauczyciel prezentuje uczniom filmik. Następnie pyta ich, czy zgadzają się z jego przekazem. Wypisuje na tablicy nieznane słownictwo, prosi uczniów o przetłumaczenie słówek z użyciem słowników, a następnie poleca tworzenie zdań z nowo poznanymi słowami.
Kącik leksykalny.
Nauczyciel pyta uczniów, co widzą na obrazkach i prosi, aby określili, czy przedstawiają one zdrowy tryb życia, czy wręcz przeciwnie. Prosi też o podanie innych przykładów aktywności, które można zaliczyć do grupy korzystnych bądź niekorzystnych dla zdrowia.
Uczniowie w parach tworzą zdania, w których odradzają wykonywanie czynności szkodliwych dla zdrowia i proponują inne, korzystne dla niego aktywności.
Multimedium.
Nauczyciel pyta uczniów, czy prowadzą zdrowy tryb życia i jak to się odzwierciedla w ich życiu codziennym. Pyta też, czy mogą udzielić innych porad, jak zachować formę i dobry stan zdrowia.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń leksykalno – gramatycznych.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Zadaje uczniom pytania: Qué estilo de vida llevas?, Llevas una vida sana?, En qué consiste llevar una vida sana? Podaje też uczniom czasowniki i osobę gramatyczną, której formę mają podać.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:
Czy uczeń potrafi mówić o tym, jaki styl życia prowadzi?
Czy uczeń potrafi poprosić o radę, jak zachować zdrowie i dobrą formę?
Czy uczeń potrafi odpowiedzieć na pytanie, co robić, by pozostać w zdrowiu i w dobrej kondycji?
Praca domowa:
Uczniowie dzieleni są na dwie grupy – zwolenników zdrowego trybu życia oraz tych, którzy nie przywiązują wagi do tego, co jedzą i jaki styl życia prowadzą. Ich zadaniem jest zorganizowanie debaty, w której każda ze stron będzie starała się przekonać oponentów do swojego stanowiska.
Materiały pomocnicze:
Filmik pt. „Estilos de vida saludables” umieszczony na YouTube na kanale Secretaría de Salud de Medellín może poszerzyć słownictwo uczniów oraz pomóc im w wyrażeniu opinii dotyczącej prowadzenia zdrowego trybu życia.
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:
Film może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno do powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.