Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora:
Klaudia Gajos
Przedmiot:
Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć:
Qué es un artesano?
Grupa docelowa:
III etap edukacyjny, klasa II
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
4. praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, praca dorywcza, wybór zawodu).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1. reaguje na polecenia;
2. określa główną myśl wypowiedzi;
3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników);
5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6. układa informacje w określonym porządku;
7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4. znajduje w tekście określone informacje;
5. układa informacje w określonym porządku;
6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;.
6. wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób.
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;
2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości;.
6. wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);
3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);
4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;
14. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
3. kompetencje cyfrowe;
4. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
5. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
nazywa zawody rzemieślnicze;
opisuje poszczególne zawody rzemieślnicze, wskazując przede wszystkim na czynności wykonywane w danej profesji.
Cele motywacyjne
Uczeń:
jest przekonany, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;
ma możliwość łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;
jest świadomy, jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.
Strategie uczenia się
strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);
strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);
strategie afektywne (motywowanie do nauki; eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).
Metody/techniki nauczania
burza mózgów, prezentacja graficzna, czytanie, działania praktyczne
Formy zajęć:
praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytania uczniom: Qué tal?/Cómo estás?.
Nauczyciel pyta uczniów, czym są prace rzemieślnicze.
Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy:
Nauczyciel prosi o scharakteryzowanie opisanych profesji. Uczniowie, podkreślając kluczowe słownictwo, starają się przetłumaczyć widniejące w tekście nazwy zawodów.
Nauczyciel pyta uczniów, czy ich zdaniem warto kupować rzeczy robione ręcznie i czy zawody rzemieślnicze są, ich zdaniem, potrzebne.
Grafika:
Nauczyciel pyta uczniów, jakie zawody rzemieślnicze są im znane. Uczniowie robią burzę mózgów i dzielą się propozycjami.
Multimedium:
Uczniowie mają za zadanie wypisać wszystkie czasowniki, które nazywają czynności typowe dla danego zawodu.
Uczniowie losują karteczki z nazwami zawodów, a następnie dzielą się na grupy. Wcielają się w role wylosowanych przedstawicieli zawodów rzemieślniczych, opowiadając o czynnościach, jakie wykonują w swojej pracy. Drużyna przeciwna musi odgadnąć, jaki zawód jest prezentowany.
Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń sprawdzających.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości, zadając pytania typu: Qué hace un carpintero?, Quién es un herrero?, Quién hace cosas de madera útiles para la gente? etc.
Nauczyciel wymienia cele osiągnięte podczas lekcji.
Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić proces nabywania wiedzy uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:
Czy uczeń potrafi wymienić i scharakteryzować zawody rzemieślnicze?
Czy uczeń potrafi mówić o czynnościach, które wykonują przedstawiciele określonych zawodów?
Praca domowa:
Materiały pomocnicze:
karteczki z nazwami zawodów
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Katalog interaktywy może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.