Imię i nazwisko autora: Agnieszka Chądzyńska 

Przedmiot: Język obcy nowożytny (j. francuski) 

Temat zajęć: Les jeux de société

Grupa docelowa: III etap edukacyjny: liceum/technikum, klasa IV poziom A2+

Podstawa programowa:

Podstawa programowa – wariant III.2. Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (kontynuacja 2. języka obcego nowożytnego ze szkoły podstawowej)
Treści nauczania – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
5) życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, konflikty i problemy);
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje;
6) układa informacje w określonym porządku;
III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑mail, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, recenzje, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):
1) określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;
4) znajduje w tekście określone informacje;
5) układa informacje w określonym porządku;
IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, list prywatny, wpis na blogu):
2) opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;
5) opisuje upodobania;
6) wyraża i uzasadnia swoje opinie, przedstawia opinie innych osób;
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
5) wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;
9) prosi o radę i udziela rady;
11) ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje;
14) stosuje zwroty i formy grzecznościowe.
VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. wykresach, mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

  • kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji

  • kompetencje w zakresie wielojęzyczności

  • kompetencje cyfrowe

  • kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • powtarza i utrwala zastosowanie zdania warunkowego si+présent+présent;

  • uczy się słownictwa związanego z grami planszowymi, karcianymi oraz innymi;

  • poprawnie tworzy wypowiedzi ustne i pisemne dotyczące podawania zasad gier planszowych, karcianych oraz innych.

Cele motywacyjne:

Uczeń:

  • zaspokaja potrzebę ciekawości i kreatywności poprzez odkrywanie popularnych we Francji gier planszowych, karcianych i innych;

  • kształci umiejętność rozumienia podawanych mu przez kogoś zasad gry;

  • realizuje potrzebę dzielenia się informacjami o ulubionych grach z francuskojęzycznymi znajomymi.

Strategie uczenia się:

strategie pamięciowe: słuchanie i czytanie, tablica gramatyczna

strategie kognitywne: prawda‑fałsz, tworzenie różnych kombinacji zdań, łączenie w pary, uzupełnianie tekstu, jedno- i wielokrotny wybór

Metody/techniki nauczania:

  • metody podające: opis, wyjaśnienie

  • metody problemowe: metody dedukcyjne

  • metody praktyczne: ćwiczenia przedmiotowe, studium przypadku

  • metody aktywizujące: zabawa ruchowa

  • metody programowane: z użyciem komputera, z użyciem tablicy multimedialnej

Formy zajęć:

  • praca w parach

  • praca indywidualna

  • praca całęgo zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z dostępem do internetu i możliwością odtwarzania dźwięku, tablica multimedialna,

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca: 

  1. Nauczyciel pyta czy uczniowie grają w wolnym czasie w gry: Est‑ce que vous jouez aux jeux de société? Comment s'appellent ces jeux?

  2. Nauczyciel wyświetla na tablicy multimedialnej zdjęcia różnych gier i prosi, aby uczniowie wskazali te, które rozpoznają. Następnie zapisuje na tablicy temat lekcji wraz z jej celami.

Faza realizacyjna:

  1. Nauczyciel prosi uczniów, aby przeczytali tekst czytanki w e‑materiale. Następnie pyta, o czym opowiada. 

  2. Uczniowie wykonują zadanie 1 w parach i sprawdzają odpowiedzi. W dalszej kolejności wykonują zadanie 2. Nauczyciel prosi wybrane pary o podanie rozwiązań.

  3. Uczniowie robią w parach zadanie 3 i sprawdzają rozwiązanie. Nauczyciel prosi uczniów, aby porozmawiali krótko (2‑3 min.) w parach o grach. Uczniowie wskazują na gry, w które grają, a jeśli nie lubią w ogóle grać w gry, muszą uzasadnić, dlaczego.

  4. Uczniowie słuchają nagrania audio i robią ćwiczenia 1 i 3 oraz sprawdzają odpowiedzi.

  5. Następnie uczniowie robią ćwiczenie 2. Po sprawdzeniu rozwiązań nauczyciel zwraca ich uwagę na zdanie warunkowe si+présent+présent i pyta, czy ich zdaniem wyraża rozkaz, warunek czy przypuszczenie.

  6. Uczniowie czytają treści zawarte w Coin grammaire i przechodzą do ćwiczeń gramatycznych. Nauczyciel prosi, aby sprawdzili rozwiązania i upewnia się, że uczniowie dobrze zrozumieli materiał.

  7. Nauczyciel zachęca grupę, aby zapoznała się z kącikiem leksykalnym. W ramach utrwalenia słownictwa proponuje, aby indywidualnie zrobili ćwiczenia 1, 2 oraz 5 z sekcji Sprawdź się, a następnie, zanim sprawdzą rozwiązanie, aby porównali swoje odpowiedzi z odpowiedziami osoby siedzącej obok.

  8. Nauczyciel proponuje grę w rodzaju tabou. W tym celu może podzielić klasę na grupy, z których każda opracowuje karty z trzema charakterystycznymi słowami, których nie można będzie użyć przy opisywaniu wybranej gry np. carte, plateau, conteur. Uczestnicy dzielą się na drużyny; wybrany gracz losuje jedną z przygotowanych kart i próbuje naprowadzić pozostałych graczy na odgadnięcie hasła. Uczniowie z drużyn przeciwnych sprawdzają, czy przy opisie nie zostały użyte zakazane słowa.

Faza podsumowująca:

  1. Uczniowie w parach wykonują zadanie 7. Gdy jedna z par dyskutuje, reszta klasy proszona jest o notowanie użytego podczas rozmowy słownictwa związanego z grami oraz zdań warunkowych si+présent+présent. Następnie grupa wspólnie zastanawia się, czy zostały poprawnie zastosowane.

  2. Nauczyciel prosi, aby w dwie minuty każdy zanotował maksimum nowych wyrażeń związanych z grami planszowymi.

Praca domowa:

Zadanie 8 (wypowiedź pisemna) oraz ćwiczenie 3 i 4 ze Sprawdź się.

Materiały pomocnicze: Brak

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium:

Nagranie audio można wykorzystać jako ćwiczenie powtórzeniowe dotyczące słownictwa związanego z grami.

Jako ćwiczenie utrwalające/powtórkowe słownictwo: np. uzupełnij brakujące słowa w transkrypcji dialogu.

Jako inspiracja do ułożenia w parze własnego dialogu.

Jako materiał wprowadzający zdanie warunkowe si+présent+présent.