Imię i nazwisko autora: Agata Siębida

Przedmiot: Język obcy nowożytny, j. hiszpański

Temat zajęć: Cada mañana me levanto a las siete

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII

Podstawa programowa

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

5. życie prywatne (np. rodzina, znajomi i przyjaciele, czynności życia codziennego, określanie czasu, formy spędzania czasu wolnego, święta i uroczystości, styl życia, konflikty i problemy);

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia;

2. określa główną myśl wypowiedzi;

3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;

4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);

5. znajduje w wypowiedzi określone informacje;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia intencje i plany na przyszłość;

4. przedstawia upodobania;

5. wyraża swoje opinie;

6. wyraża uczucia i emocje;

7. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia intencje i plany na przyszłość;

4. przedstawia upodobania;

5. wyraża swoje opinie;

6. wyraża uczucia i emocje;

7. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia; pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

6. składa życzenia, odpowiada na życzenia;

7. zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje;

9. pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;

10. nakazuje, zakazuje;

11. wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;

12. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek);

13. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby;

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę);

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami;

5. wyraża swoje upodobania, intencje i pragnienia, pyta o upodobania, intencje i pragnienia innych osób;

6. składa życzenia, odpowiada na życzenia;

7. zaprasza i odpowiada na zaproszenie;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje;

9. pyta o pozwolenie, udziela i odmawia pozwolenia;

10. nakazuje, zakazuje;

11. wyraża prośbę oraz zgodę lub odmowę spełnienia prośby;

12. wyraża uczucia i emocje (np. radość, smutek);

13. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji,

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności,

4. kompetencje cyfrowe,

5. kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się,

6. kompetencje obywatelskie,

7. kompetencje w zakresie przedsiębiorczości,

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne

Uczeń:

• opisuje codzienną rutynę;

• odmienia i stosuje czasowniki zwrotne, aby opisać codzienną rutynę;

• stosuje elementy porządkujące wypowiedź, aby płynnie wypowiedzieć się na temat czynności dnia codziennego.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości oraz zaangażowanie ucznia w lekcję poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych i nawiązanie do hiszpańskich zwyczajów;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;

• uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hispanojęzycznymi.

Strategie uczenia się

• strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);

• strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);

• strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);

• strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów; opis wyjaśniający; gra interaktywna; słuchanie, czytanie, drama

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całą klasą

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje kilkorgu uczniom pytanie: „¿Qué tal?”/”¿Cómo estás?”.

2. Nauczyciel przedstawia uczniom zdjęcie śpiącej osoby. Podaje hasło siesta i uczniowie za pomocą metody burzy mózgów podają swoje skojarzenia z tym słowem.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

a) Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym. Nauczyciel pyta uczniów, jak nazywają się czasowniki z se na końcu. Prosi jednego ucznia o odmianę czasownika lavarse.

b) Uczniowie wykonują polecenia związane z tekstem.

2. Grafiki oraz kącik gramatyczny.

a) Przed zapoznaniem się z kącikiem gramatycznym nauczyciel prosi uczniów o pokazanie za pomocą gestów czynności, które pojawiły się w tekście źródłowym. Następnie uczniowie zapoznają się z grafikami oraz kącikiem gramatycznym.

b) Nauczyciel prosi uczniów o ułożenie jednego zdania z użyciem czasownika zwrotnego.

3. Multimedium.

a) Uczniowie zapoznają się z prezentacją. Nauczyciel prosi o streszczenie codziennej rutyny chłopaka, który występuje w prezentacji.

b) Uczniowie w zeszytach opisują zapamiętane czynności. Następnie rozwiązują polecenia związane z prezentacją.

4. Część ćwiczeniowa.

a. W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Ćwiczenia zaproponowane są ze wzrastającym stopniem trudności – od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych, w których uczniowie samodzielnie tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.

b. Nauczyciel prosi uczniów o wybranie jednej czynności i pokazanie jej koledze obok. Ten ma za zadanie zgadnąć, jaka to czynność, i ułożyć z nią jedno zdanie. Uczniowie po kolei pokazują sobie czynności tak, aby wspólnie stworzyć chronologiczny plan czynności codziennych.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• jakich czasowników użyjecie, aby opowiedzieć o codziennej rutynie?

• jakie czasowniki zwrotne odnoszą się do czynności dnia codziennego?

• jakie wyrażenia stosujemy do uporządkowania opisu dnia codziennego?

Praca domowa:

Uczniowie tworzą dialog, w którym stosują nazwy aktywności dnia codziennego.

Materiały pomocnicze:

Karteczki z grafiką dotyczącą czynności życia codziennego. Nauczyciel może pokazywać je uczniom pod koniec zajęć, a ci mają powiedzieć, jaka czynność widnieje na obrazku.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Multimedium może posłużyć uczniowi w trakcie samodzielnej pracy w domu, zarówno podczas powtarzania materiału, jak i odrabiania pracy domowej.