Scenariusz lekcji
Imię i nazwisko autora:
Agata Siębida
Przedmiot:
Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)
Temat zajęć:
La casa de Miguel/Dom Miguela
Grupa docelowa:
II etap edukacyjny, klasa VII; poziom A1.
Podstawa programowa
Cele i treści kształcenia.
I. Znajomość środków językowych.
Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie tematów wskazanych w wymaganiach szczegółowych.
II. Rozumienie wypowiedzi.
Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka, a także bardzo proste wypowiedzi pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
III. Tworzenie wypowiedzi.
Uczeń samodzielnie formułuje bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne i pisemne, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
IV. Reagowanie na wypowiedzi.
Uczeń uczestniczy w rozmowie i w typowych sytuacjach reaguje w sposób zrozumiały, adekwatnie do sytuacji komunikacyjnej, ustnie lub pisemnie w formie bardzo prostego tekstu, w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
V. Przetwarzanie wypowiedzi.
Uczeń zmienia formę przekazu ustnego lub pisemnego w zakresie opisanym w wymaganiach szczegółowych.
Cele kształcenia – wymagania szczegółowe
I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:
2) miejsce zamieszkania (np. dom i jego okolica, pomieszczenia i wyposażenie domu, prace domowe).
II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:
1) reaguje na polecenia;
2) określa główną myśl wypowiedzi;
3) określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi;
4) określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników);
5) znajduje w wypowiedzi określone informacje.
III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):
1) określa główną myśl tekstu;
2) określa intencje nadawcy/autora tekstu;
3) określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);
4) znajduje w tekście określone informacje;
IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) wyraża swoje opinie.
V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):
1) opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska;
5) wyraża swoje opinie.
VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami.
VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:
3) uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę;
4) wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami.
VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:
1) przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);
2) przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;
3) przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.
IX. Uczeń posiada:
1) podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;
2) świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.
X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).
XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).
XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.
XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).
XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).
Kształtowane kompetencje kluczowe:
kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;
kompetencje w zakresie wielojęzyczności;
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje obywatelskie;
kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;
kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.
Cele operacyjne:
Uczeń:
wymienia i opisuje różne typy mieszkań i budynków mieszkalnych;
wyraża opinię na temat wyglądu mieszkań i domów.
Cele motywacyjne
Uczeń:
angażuje się w lekcję dzięki przedstawieniu aspektów socjokulturowych i nawiązaniu do hiszpańskich zwyczajów;
uświadamia sobie, że jest w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do swojego poziomu;
uświadamia sobie, że po lekcji jest w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hiszpańskojęzycznymi.
Strategie uczenia się
strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);
strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);
strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);
strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);
strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);
strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).
Metody/techniki nauczania
burza mózgów, opis wyjaśniający, prezentacja multimedialna, drama, słuchanie, czytanie
Formy zajęć:
praca w parach, praca całą klasą, praca indywidualna
Środki dydaktyczne:
komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku i zadaje kilku uczniom pytanie Qué tal?/Cómo estás?
Sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć i nawiązuje do tematu lekcji.
Nauczyciel pyta uczniów, jakie rodzaje mieszkań czy domów są w stanie wymienić. Następnie przedstawia im ciekawostkę do wprowadzenia w temat lekcji.
Nauczyciel przedstawia temat i cele lekcji.
Faza realizacyjna:
Tekst źródłowy:
Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym. Wypisują pojawiające się w dialogu nazwy typów mieszkań oraz przymiotniki służące do ich opisu.
Nauczyciel tłumaczy nowe słownictwo.
Uczniowie tworzą po jednym zdaniu, w którym mówią, w jakim domu mieszkają i opisują go jednym z przymiotników, które pojawiły się w dialogu, np.: Vivo en una casa grande.
Grafika:
Nauczyciel przedstawia liczebniki porządkowe, wyjaśnia kwestię ich uzgadniania z rodzajem i liczbą rzeczowników.
Uczniowie tworzą zdania, w których mówią, ile pięter ma ich blok lub dom. Wskazują, na którym piętrze znajduje się ich pokój.
Kącik gramatyczny:
Nauczyciel przedstawia uczniom przymiotniki i pyta, czy znają znaczenie któregoś z nich.
Nauczyciel wyjaśnia znaczenia przymiotników, a następnie prosi uczniów o odgadnięcie znaczenia ich antonimów.
Nauczyciel tłumaczy, że przymiotniki uzgadniają się liczbą i rodzajem z rzeczownikiem.
Uczniowie tworzą po dwa zdania opisujące ich dom, blok lub mieszkanie, używając przymiotników z tabelki.
Multimedium (audiobook):
Przed wysłuchaniem dialogu uczniowie wykonują ćwiczenie 1.
Uczniowie zapoznają się z kolejnymi poleceniami, dialogu, po czym wykonują ćwiczenia.
Uczniowie w parach tworzą dialog (podobny do tego z nagrania), w którym krótko opisują dom/mieszkanie, w którym mieszkają, podając przy tym nazwę rodzaju budynku. Pytają rozmówcę o rodzaj budynku, w którym mieszka.
Część ćwiczeniowa:
W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania wymagające większej samodzielności, do pytań otwartych, w których uczniowie całkiem sami tworzą treści na podstawie zdobytej wiedzy.
W ćwiczeniu 3. uczniowie mogą sformułować pytania do każdego ze zdań. W ten sposób podczas pracy w parach zasugerują koledze/koleżance poprawną odpowiedź oraz przećwiczą układanie pytań.
Faza podsumowująca:
Nauczyciel prezentuje uczniom zdjęcia różnych typów mieszkań i prosi, aby w celu powtórzenia podali ich nazwy.
Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.
Nauczyciel pyta uczniów:
Jakich czasowników użyjecie, aby opisać wygląd mieszkania?
Jakich przymiotników użyjecie, aby opisać mieszkanie?
Jakie znacie typy budynków mieszkalnych?
Pyta uczniów, czy są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu w skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:
Znam czasowniki używane do opisu wyglądu mieszkań;
Znam przymiotniki służące do opisu mieszkania;
Określam kolejność, stosując liczebniki porządkowe.
Potrafię powiedzieć, na którym piętrze mieszkam.
Praca domowa:
Uczniowie przygotowują opis wymarzonego domu.
Materiały pomocnicze:
zdjęcia różnych typów mieszkań do wprowadzenia uczniów w temat lekcji lub do powtórzenia słownictwa w końcowej fazie lekcji
Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium
Audiobook może służyć uczniom do sprawdzenia wiedzy lub przećwiczenia słownictwa w domu. Może też być punktem wyjścia do pracy w parach i do tworzenia dialogów.