Imię i nazwisko autora: Agata Siębida

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: La madre de Nuria cura a los enfermos.

Grupa docelowa: II etap edukacyjny, klasa VII

Podstawa programowa

Cele i treści kształcenia.

Zapis powinien być taki sam jak w treści podstawy i obejmować różne cele kształcenia językowego np.

I. Uczeń posługuje się bardzo podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

4. praca (np. popularne zawody i związane z nimi czynności i obowiązki, miejsce pracy, wybór zawodu).

II. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia; 2. określa główną myśl wypowiedzi; 3. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, uczestników); 4. znajduje w wypowiedzi określone informacje; 5. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi. 

III. Uczeń rozumie bardzo proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, teksty narracyjne, wpisy na forach i blogach):

1. określa główną myśl tekstu; 2. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę); 3. znajduje w tekście określone informacje; 4. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska; 2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy bardzo krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, pocztówkę, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, przedmioty, miejsca i zjawiska; 2. opowiada o czynnościach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości; 3. stosuje formalny lub nieformalny styl wypowiedzi adekwatnie do sytuacji.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby; 2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź); 3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia; 4. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VII. Uczeń reaguje w formie bardzo prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

1. przedstawia siebie i inne osoby; 2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie); 3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (np. wypełnia formularz/ankietę); 4. stosuje zwroty i formy grzecznościowe.

VIII. Uczeń przetwarza bardzo prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym podstawowe informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach); 2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub polskim informacje sformułowane w tym języku obcym; 3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym, oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego; 2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

4. kompetencje cyfrowe;

6. kompetencje obywatelskie;

7. kompetencje w zakresie przedsiębiorczości;

8. kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

• zna i stosuje czasowniki do opisywania czynności wykonywanych przez przedstawicieli różnych zawodów;

• stosuje wyrażenia mówiące o czynnościach wykonywanych w danej pracy;

• stosuje pytania w celu uzyskania informacji na temat czynności wykonywanych w pracy;

• zna odmianę czasowników regularnych i kilku czasowników nieregularnych.

Cele motywacyjne:

• rozbudzenie ciekawości uczniów oraz zaangażowanie ich w lekcję poprzez przedstawienie aspektów socjokulturowych i nawiązanie do hiszpańskich zwyczajów;

• uświadomienie uczniom, że są w stanie zrozumieć proste teksty źródłowe oraz inne teksty dostosowane do ich poziomu;

• uświadomienie uczniom, że po lekcji są w stanie używać struktur gramatycznych i leksyki, by tworzyć proste wypowiedzi i reagować na pytania, a tym samym nawiązać kontakt z osobami hispanojęzycznymi. 

Strategie uczenia się:

• strategie pamięciowe (skojarzenia myślowe, słowa w kontekście, grupowanie w kategorie, użycie obrazu i dźwięku, powtarzanie, działanie);

• strategie kognitywne (łączenie wyrazów i zdań, powtarzanie, analiza struktur gramatycznych, organizacja wiedzy);

• strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia słów, użycie języka polskiego, gestów, mimiki, synonimów);

• strategie metakognitywne (nawiązanie do informacji poznanych wcześniej, ocenianie efektów uczenia się poprzez identyfikację błędów);

• strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu);

• strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, opis wyjaśniający, animacja, drama, słuchanie, czytanie, odwrócona klasa

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całą klasą

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytanie kilkorgu uczniom: ¿Qué tal?/¿Cómo estás?

2. Uczniowie zapoznają się z ciekawostką na temat lekcji.

3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

1. Tekst źródłowy.

Uczniowie zapoznają się z tekstem źródłowym i zwracają uwagę na czasowniki określające czynności wykonywane przez przedstawicieli różnych zawodów.

Nauczyciel prosi uczniów o utworzenie bezokoliczników od wyszukanych czasowników.

Uczniowie wykonują ćwiczenia do tekstu źródłowego.

2. Grafiki oraz kącik leksykalno‑gramatyczny.

Uczniowie zapoznają się ze zdaniami opisującymi wykonywane czynności. Następnie odczytują je na głos, pokazując gestami ich znaczenie.

Uczniowie zapoznają się z pozostałymi zasadami odmiany czasowników nieregularnych oraz wykonują polecenia do kącika gramatycznego.

3. Multimedium.

Uczniowie grają w grę edukacyjną.

Następnie kolejno pokazują za pomocą gestów nazwy zawodów, które pojawiły się w grze. Pozostali uczniowie odgadują nazwy zawodów.

Uczniowie rozwiązują zadania do gry edukacyjnej.

4. Część ćwiczeniowa

W tej części uczniowie praktykują zdobytą wiedzę. Używają wyrażeń, słówek i struktur gramatycznych w kontekście. Zaproponowane ćwiczenia uporządkowane zostały według wzrastającego stopnia trudności: od ćwiczeń zamkniętych, w których uczniowie muszą wybrać odpowiednią opcję lub dopasowywać zawartość, poprzez pytania ze wzrastającą samodzielnością, do pytań otwartych umożliwiających uczniom samodzielne tworzenie treści na podstawie zdobytej wiedzy.

Ćwiczenie 3. polega na ułożeniu dialogów z użyciem podanych pytań i odpowiedzi.

W ćwiczeniu 6. uczniowie kolejno odmieniają każdy z czasowników.

Faza podsumowująca:

1. Nauczyciel podsumowuje lekcję. Odnosi się do celów motywacyjnych i operacyjnych. Wskazuje na zdobytą wiedzę i umiejętności.

2. Nauczyciel pyta uczniów:

• Jakich czasowników użyjecie, aby powiedzieć o czynnościach wykonywanych przez przedstawicieli poszczególnych zawodów?

• Jakiego pytania użyjecie, aby zapytać o czynności wykonywane przez przedstawiciela danego zawodu?

3. Nauczyciel pyta uczniów są świadomi zdobytej wiedzy i w jakim stopniu na skali od 1 do 5 zrealizowali poszczególne cele lekcji:

a) Znam i stosuję wyrażenia mówiące o czynnościach realizowanych w danym zawodzie.

b) Znam i stosuję pytania w celu uzyskania informacji na temat czynności wykonywanych w danym zawodzie.

c) Potrafię stosować czasowniki nieregularne przy opisie czynności realizowanych w danym zawodzie.

Praca domowa:

Uczniowie układają opis mało znanego zawodu.

Materiały pomocnicze:

Karteczki z nazwami zawodów, które uczniowie losują i opisują czynności wykonywane w danym zawodzie.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Multimedium może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.