Scenariusz lekcji

Imię i nazwisko autora: Klaudia Gajos

Przedmiot: Język obcy nowożytny nauczany jako drugi (język hiszpański)

Temat zajęć: En la consulta del médico.

Grupa docelowa: III etap edukacyjny, klasa I

Podstawa programowa Cele i treści kształcenia.

I. Uczeń posługuje się podstawowym zasobem środków językowych (leksykalnych, gramatycznych, ortograficznych oraz fonetycznych), umożliwiającym realizację pozostałych wymagań ogólnych w zakresie następujących tematów:

11. zdrowie (np. tryb życia, samopoczucie, choroby, ich objawy i leczenie).

II. Uczeń rozumie proste wypowiedzi ustne (np. rozmowy, wiadomości, komunikaty, ogłoszenia, instrukcje) artykułowane wyraźnie, w standardowej odmianie języka:

1. reaguje na polecenia; 2. określa główną myśl wypowiedzi; 3. określa intencje nadawcy/autora wypowiedzi; 4. określa kontekst wypowiedzi (np. czas, miejsce, sytuację, uczestników); 5. znajduje w wypowiedzi określone informacje; 6. układa informacje w określonym porządku; 7. rozróżnia formalny i nieformalny styl wypowiedzi.

III. Uczeń rozumie proste wypowiedzi pisemne (np. listy, e‑maile, SMS‑y, kartki pocztowe, napisy, broszury, ulotki, jadłospisy, ogłoszenia, instrukcje, rozkłady jazdy, historyjki obrazkowe z tekstem, artykuły, teksty narracyjne, wywiady, wpisy na forach i blogach, teksty literackie):

1. określa główną myśl tekstu lub fragmentu tekstu;

2. określa intencje nadawcy/autora tekstu;

3. określa kontekst wypowiedzi (np. nadawcę, odbiorcę, czas, miejsce, sytuację);

4. znajduje w tekście określone informacje;

5. układa informacje w określonym porządku;

6. rozróżnia formalny i nieformalny styl tekstu.

IV. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi ustne:

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości.

V. Uczeń tworzy krótkie, proste, spójne i logiczne wypowiedzi pisemne (np. notatkę, ogłoszenie, zaproszenie, życzenia, wiadomość, SMS, kartkę pocztową, e‑mail, historyjkę, wpis na blogu):

1. opisuje ludzi, zwierzęta, przedmioty, miejsca i zjawiska;

2. opowiada o czynnościach, doświadczeniach i wydarzeniach z przeszłości i teraźniejszości;

3. przedstawia fakty z przeszłości i teraźniejszości.

VI. Uczeń reaguje ustnie w typowych sytuacjach:

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę; podtrzymuje rozmowę w przypadku trudności w jej przebiegu (np. prosi o wyjaśnienie, powtórzenie, sprecyzowanie; upewnia się, że rozmówca zrozumiał jego wypowiedź);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia;

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

9. prosi o radę i udziela rady;

11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.

VII. Uczeń reaguje w formie prostego tekstu pisanego (np. wiadomość, SMS, krótki list prywatny, e‑mail, wpis na czacie/forum) w typowych sytuacjach:

2. nawiązuje kontakty towarzyskie; rozpoczyna, prowadzi i kończy rozmowę (np. podczas rozmowy na czacie);

3. uzyskuje i przekazuje informacje i wyjaśnienia (wypełnia formularz/ankietę);

4. wyraża swoje opinie, pyta o opinie, zgadza się lub nie zgadza się z opiniami innych osób;

8. proponuje, przyjmuje i odrzuca propozycje, zachęca; prowadzi proste negocjacje w sytuacjach życia codziennego;

9. prosi o radę i udziela rady;

11. ostrzega, nakazuje, zakazuje, instruuje.

VIII. Uczeń przetwarza prosty tekst ustnie lub pisemnie:

1. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje zawarte w materiałach wizualnych (np. mapach, symbolach, piktogramach) lub audiowizualnych (np. filmach, reklamach);

2. przekazuje w języku obcym nowożytnym lub w języku polskim informacje sformułowane w tym języku obcym;

3. przekazuje w języku obcym nowożytnym informacje sformułowane w języku polskim.

IX. Uczeń posiada:

1. podstawową wiedzę o krajach, społeczeństwach i kulturach społeczności, które posługują się danym językiem obcym nowożytnym oraz o kraju ojczystym, z uwzględnieniem kontekstu lokalnego, europejskiego i globalnego;

2. świadomość związku między kulturą własną i obcą oraz wrażliwość międzykulturową.

X. Uczeń dokonuje samooceny i wykorzystuje techniki samodzielnej pracy nad językiem (np. korzystanie ze słownika, poprawianie błędów, prowadzenie notatek, stosowanie mnemotechnik, korzystanie z tekstów kultury w języku obcym nowożytnym).

XI. Uczeń współdziała w grupie (np. w lekcyjnych i pozalekcyjnych językowych pracach projektowych).

XII. Uczeń korzysta ze źródeł informacji w języku obcym nowożytnym (np. z encyklopedii, mediów, instrukcji obsługi), również za pomocą technologii informacyjno‑komunikacyjnych.

XIII. Uczeń stosuje strategie komunikacyjne (np. domyślanie się znaczenia wyrazów z kontekstu, identyfikowanie słów kluczy lub internacjonalizmów) i strategie kompensacyjne, w przypadku, gdy nie zna lub nie pamięta wyrazu (np. upraszczanie formy wypowiedzi, zastępowanie innym wyrazem, opis, wykorzystywanie środków niewerbalnych).

XIV. Uczeń posiada świadomość językową (np. podobieństw i różnic między językami).

Kształtowane kompetencje kluczowe:

1. kompetencje w zakresie rozumienia i tworzenia informacji;

2. kompetencje w zakresie wielojęzyczności;

3. kompetencje cyfrowe;

5.kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;

6.kompetencje w zakresie świadomości i ekspresji kulturalnej.

Cele operacyjne:

Uczeń:

  • formułuje zdania, w których informuje, do jakiego lekarza należy się udać z daną dolegliwością; 

  • tworzy wypowiedzi, w których, w sposób formalny, udziela rad i zaleceń związanych ze zdrowiem, używając trybu rozkazującego. 

Cele motywacyjne:

  • rozbudzenie w uczniach przekonania, że znajomość języka hiszpańskiego jest niezbędna w celu odnalezienia się w realiach danego kraju hiszpańskojęzycznego;

  • uświadomienie uczniom możliwości łatwego nawiązania kontaktu, znajomości i przyjaźni z osobami z różnych części świata;

  • uświadomienie uczniom jak wielu ludzi na świecie posługuje się językiem hiszpańskim.

Strategie uczenia się:

  • strategie pamięciowe (obraz i dźwięk);

  • strategie kognitywne (ćwiczenie języka obcego w naturalnych kontekstach);

  • strategie kompensacyjne (odgadywanie znaczenia tekstów słuchanych);

  • strategie społeczne (zadawanie pytań, współpraca z grupą);

  • strategie afektywne (motywowanie do nauki, eliminacja lęku przed popełnieniem błędu).

Metody/techniki nauczania:

burza mózgów, prezentacja graficzna, słuchanie i czytanie, działania praktyczne

Formy zajęć:

praca indywidualna, praca w parach, praca całego zespołu klasowego

Środki dydaktyczne:

komputer z możliwością odtwarzania dźwięku, zeszyt przedmiotowy

PRZEBIEG LEKCJI

Faza wprowadzająca:

  1. Czynności organizacyjne. Nauczyciel wita uczniów po hiszpańsku oraz zadaje pytanie kilkorgu uczniom:Qué tal?/Cómo estás? Następnie sprawdza wiedzę uczniów z poprzednich zajęć.

  2. Nauczyciel pyta uczniów, czy często chodzą do lekarzy i jeśli tak, to z jakiego powodu. 

  3. Nauczyciel podaje temat oraz cele lekcji.

Faza realizacyjna:

  1. Tekst źródłowy.

  • Uczniowie podkreślają formy trybu rozkazującego dla trzeciej osoby liczby pojedynczej.
    Opcjonalnie nauczyciel korzysta z filmiku dotyczącego systemu opieki zdrowotnej w Hiszpanii. Dzięki temu uczniowie mogą porównać ten system z polskim

  1. Grafika.

  • Nauczyciel analizuje grafikę. Bez pokazywania podpisów nauczyciel pyta uczniów, czy są w stanie odgadnąć, jacy lekarze widnieją na obrazkach i czym się zajmują.

  1. Multimedium.

  • Nauczyciel przedstawia multimedium i prosi, aby uczniowie wypisali na kartkach wszystkie nazwy chorób, które usłyszą. Prosi też o wypisanie nazw oddziałów szpitalnych. Następnie uczniowie czytają notatki. Nauczyciel tłumaczy słownictwo, a potem pyta uczniów, jakie objawy są typowe dla wypisanych przez nich chorób.

  • Uczniowie tworzą zdania z podkreślonymi wyrazami.

  1. Nauczyciel wprowadza uczniów w fazę ćwiczeń leksykalno‑gramatycznych.

Faza podsumowująca:

  1. Nauczyciel podsumowuje zebrane wiadomości. Zadaje uczniom pytania:Qué enfermedades trata el cardiólogo/dermatólogo/oncólogo itd.? Podaje też uczniom czasowniki i osobę gramatyczną, w której uczniowie te czasowniki mają odmienić.

  2. Po zakończeniu zajęć nauczyciel powinien stwierdzić postępy w procesie nabywania wiedzy przez uczniów na podstawie odpowiedzi na pytania:

  • Czy uczeń potrafi wymienić lekarzy specjalistów, opowiedzieć, czym się zajmują i na jakich oddziałach szpitalnych pracują?

  • Czy uczeń wie, do jakiego lekarza należy się udać z daną dolegliwością? 

  • Czy uczeń potrafi tworzyć formę trybu rozkazującego twierdzącego odpowiednią dla trzeciej osoby liczby pojedynczej i mnogiej?

Praca domowa:

Zadaniem ucznia jest wybranie jednego lekarza specjalisty i zrobienie o nim prezentacji z uwzględnieniem miejsc pracy oraz chorób, z którymi ma styczność.

Materiały pomocnicze:

Filmik pt. „El sistema sanitario español” umieszczony na YouTube na kanale La Paloma Hospital, który poszerzy słownictwo uczniów oraz przybliży im temat systemu opieki zdrowotnej w Hiszpanii.

Wskazówki metodyczne opisujące różne zastosowania danego multimedium

Film może posłużyć uczniowi podczas samodzielnej pracy w domu zarówno podczas powtórzenia materiału, jak i w trakcie odrabiania pracy domowej.

Słownik