Temat

Symetria wykresu funkcji względem osi OY

Etap edukacyjny

Trzeci

Podstawa programowa

I. Funkcje. Uczeń:

12) na podstawie wykresu funkcji y=f(x) szkicuje wykresy funkcji y=f(x-a) , y=f(x)+b , y=-f(x), y=f(-x).

Czas

45 minut

Cel ogólny

Interpretowanie i operowanie informacjami przedstawionymi w tekście, zarówno matematycznym, jak i popularnonaukowym, a także w formie wykresów, diagramów, tabel.

Cele szczegółowe

1. Porozumiewanie się w języku angielskim, rozwijanie matematycznych i podstawowych kompetencji naukowo‑technicznych oraz informatycznych, kształtowanie umiejętności uczenia się.

2. Rozpoznawanie i otrzymywanie wykresów funkcji w symetrii względem osi OY.

3. Poznanie wzoru funkcji, której wykres otrzymano w symetrii względem osi OY.

Efekty uczenia

Uczeń:

- rozpoznaje wykresy funkcji otrzymanych w symetrii względem osi OY,

- rozpoznaje wzory funkcji, których wykresy otrzymano w symetrii względem osi OY.

Metody kształcenia

1. Diamentowe uszeregowanie.

2. Analiza sytuacyjna.

Formy pracy

1. Praca indywidualna.

2. Praca grupowa.

Etapy lekcji

Wprowadzenie do lekcji

Uczniowie, pracują w dwóch grupach, metodą diamentowego uszeregowania. Porządkują poznane dotychczas wiadomości na temat funkcji (grupa 1) i symetrii w układzie współrzędnych (grupa 2).

Po zakończonej pracy przedstawiciele poszczególnych grup prezentują swoje plansze.

Grupy wzajemnie weryfikują i uzupełniają prezentacje.

Realizacja lekcji

Nauczyciel informuje uczniów, że celem zajęć jest poznanie własności symetrii wykresu funkcji względem osi OY.

Polecenie
Uczniowie, pracując w grupach, korzystając z informacji na temat symetrii punktu wzglądem osi OY, zastanawiają się, jak zmieni się wzór funkcji, jeżeli jej wykres przekształcimy symetrycznie wzglądem osi OY. Stawiają hipotezy. Sprawdzają je, analizując materiał przedstawiony w pokazie interaktywnym. Formułują odpowiedni wniosek.

[Slideshow]

Wniosek:

Przekształcając wykres funkcji f w symetrii względem osi OY, otrzymujemy wykres funkcji h, opisanej wzorem h(x)=f(-x).

Uczniowie, pracując samodzielnie, wykorzystują poznane wiadomości do rozwiązania zadania.

Polecenie
Funkcja f jest opisana za pomocą tabelki.

[Tabela]

Przedstaw za pomocą tabelki funkcję określoną wzorem g(x)=f(-x).

Dyskusja – dziedziną funkcji f(x) jest zbiór a,b, zbiorem wartości c,d, jaka będzie dziedzina i jaki zbiór wartości funkcji g(x)=f(-x)?

Wniosek, który powinni sformułować uczniowie:

Jeśli dziedziną funkcji f jest zbiór a,b, zbiorem wartości c,dg(x)=f(-x), to dziedziną funkcji g jest zbiór -b,-a, a zbiorem wartości zbiór c,d.

Korzystając z nowych wiadomości uczniowie samodzielnie rozwiązują zadania.

Polecenie
Funkcja określona jest wzorem f(x)=x3-4, gdzie x-1;2. Napisz wzór funkcji h, której wykres jest symetryczny do wykresu funkcji f względem osi OY. Podaj dziedzinę funkcji h. Naszkicuj wykresy obu funkcji w jednym układzie współrzędnych.

Polecenie
Dziedziną funkcji f jest zbiór Df=-5;10, a zbiorem wartości zbiór ZWf=1;. Podaj dziedzinę i zbiór wartości funkcji g określonej wzorem g(x)=f(-x).

Polecenie
Funkcja f przyjmuje wartość najmniejszą równą (- 5) dla x = 7 i przyjmuje wartość największą równą 8 dla x = - 2. Podaj wartość największą, wartość najmniejszą oraz argumenty, dla których te wartości przyjmuje funkcja g(x)=f(-x).

Po rozwiązaniu wszystkich zadań, uczniowie przedstawiają uzyskane wyniki.

Nauczyciel ocenia ich prace, wyjaśnia wątpliwości.

Polecenie dla chętnych
Miejscami zerowymi funkcji f są liczby 7 oraz (– 3). Wykres funkcji g jest symetryczny do wykresu funkcji f względem osi OY. Oblicz wartość wyrażenia 5g(3)+4g(-7).

Podsumowanie lekcji

Uczniowie wykonują ćwiczenia utrwalające.

Następnie wspólnie podsumowują zajęcia, formułując wnioski do zapamiętania:

- Przekształcając wykres funkcji f w symetrii względem osi OY, otrzymujemy wykres funkcji h, opisanej wzorem h(x)=f(-x).

- Jeżeli dziedziną funkcji y=f(x) jest zbiór a,b, zbiorem wartości c,d, to dziedziną i zbiorem wartości funkcji g(x)=f(-x) będą odpowiednio -b,-a oraz c,d.