Temat

Protokół TCP/IP

Etap edukacyjny

Drugi

Podstawa programowa

Klasy VII i VIII

III. Posługiwanie się komputerem, urządzeniami cyfrowymi i sieciami komputerowymi.

Uczeń:

1) schematycznie przedstawia budowę i funkcjonowanie sieci komputerowej, szkolnej, domowej i sieci internet.

Czas

45 minut

Cel ogólny

Identyfikowanie pojęć związanych z siecią komputerową.

Cele szczegółowe

1. Rozpoznawanie adresu internetowego i pojęć z nim związanych.

2. Określanie podziału domen internetowych.

Efekty uczenia

Uczeń:

- definiuje pojęcia adresu internetowego, domeny, maski podsieci, bramy sieciowej,

- rozpoznaje rodzaje domen.

Metody kształcenia

1. Uczenie się przez obserwację.

2. Praktyczne wykorzystanie wiedzy.

Formy pracy

1. Praca indywidualna.

2. Praca z całą klasą.

Etapy lekcji

Wprowadzenie do lekcji

Nauczyciel przeprowadza pogadankę na temat adresów internetowych.

Co to jest adres internetowy?

Z jakich części się składa?

Kto lub co posiada adres internetowy?

Realizacja lekcji

Host to komputer lub urządzenie podłączone do sieci komputerowej i posiadające adres IP. Router to urządzenie sieciowe przekazujące pakiety danych pomiędzy różnymi sieciami, czyli pośredniczące w komunikacji. Obecnie podział ten jest trochę sztuczny – jeden komputer może zarówno posiadać adres, jak i umożliwiać komunikację, czyli być jednocześnie hostem i routerem.

Adres IP:

W protokole IP każdy interfejs sieciowy hosta posiada przypisany unikalny adres. W sieci internet można spotkać obecnie adresy sieciowe tego protokołu w wersji czwartej IPv4 i szóstej IPv6. Użytkownicy internetu nie muszą znać adresów IP, ponieważ w sieci tej funkcjonuje protokół DNS, zamieniający adresy mnemoniczne hostów sieci na ich adresy IP.

Adres IPv4 to 32‑bitowy adres binarny, zapisany w czterech 8‑bitowych grupach zwanych oktetami, dla ułatwienia najczęściej zapisany w systemie dziesiętnym.

[Ilustracja 1]

Adres IPv6 to następca protokołu IPv4, w którym zwiększono długość adresu z 32 do 128 bitów w związku z kurczącymi się zasobami adresów IPv4. Adres zazwyczaj zapisuje się jako osiem 16‑bitowych bloków zapisanych w systemie szesnastkowym, oddzielonych dwukropkiem.

[Ilustracja 2]

Adresy publiczne działają w publicznej części internetu. Na komputerach z tymi adresami mogą funkcjonować ogólnodostępne usługi internetowe.

Adresy prywatne mogą być wykorzystywane tylko w sieciach lokalnych. Zapewniają jedynie dostęp komputerów do sieci internet.

Maska podsieci (subnet mask) określa, ile bitów adresu IP wskazuje sieć, a ile komputer w tej sieci. Jeśli bit w masce jest jedynką, to odpowiadający mu w adresie IP bit jest bitem adresu sieci. Bity będące zerami w masce oznaczają ich przynależność do części adresu oznaczającego komputer. Maski również najczęściej zapisywane są w systemie dziesiętnym.

Brama sieciowa – adres interfejsu sieciowego routera, przez który masz połączenie z internetem.

Polecenie 1

W wierszu poleceń wykonaj polecenie ipconfig. Podaj adres IP twojego komputera w sieci lokalnej. Zanotuj maskę swojej sieci oraz adres bramy.

Korzystając z internetu, wyszukaj usługę wyświetlającą adres IP, pod jakim twoja sieć jest widoczna w internecie (np. mojip.pl).

Klasy adresów:

Sieci ze względu na wielkość podzielono na klasy: A, B, C , D i E. Sieci klasy A to wielkie sieci zawierające dużą liczbę komputerów (255.0.0.0), sieci klasy B to sieci średnie (255.255.0.0), zaś sieci klasy C to sieci najmniejsze (255.255.255.0). Adresy klasy D i E były zarezerwowane i wykorzystywane do celów transmisji grupowych i testowych. Obecnie podział ten nie jest już wykorzystywany i adresy są przydzielane bez zwracania uwagi na klasy.

Domena internetowa to ciąg znaków systemu DNS pozwalający znaleźć w sieci takie zasoby, jak: strony WWW, serwery czy adresatów poczty internetowej. Nazwa domeny składa się z dwóch części: nazwy głównej i końcówki. Nazwa główna jest dowolną wolną nazwą, którą użytkownik chce zastosować do prostej lokalizacji jego usług. Domeny są kojarzone najczęściej z nazwami własnymi firm lub jej produktów. Końcówka domeny może być wybrana z listy dostępnych domen funkcjonalnych i terytorialnych. Rejestracja domen jest zarządzana przez rejestratorów domen, którzy nadzorują ogólne zasady przyznawania nazw domen i adresów IP.

Subdomena to adres internetowy, który przynależy do domeny głównej. Przykładowo adresy pl.wikipedia.org oraz en.wikipedia.org są subdomenami domeny głównej wikipedia.org, a ta sama jest subdomeną domeny org.

Domeny funkcjonalne służą do określenia, czym zajmuje się właściciel domeny.

[Grafika interaktywna]

Polecenie 2

Wyszukaj przykłady adresów internetowych posiadających domeny funkcjonalne.

Domeny terytorialne określają lokalizację właściciela domeny, np. w Polsce jest to domena .pl.

Polecenie  3

Podaj domeny terytorialne Polski, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Czech, Słowacji, Białorusi, Ukrainy, Litwy, Rosji, Kanady, Stanów Zjednoczonych, Chin, Japonii oraz Unii Europejskiej.

Adres URL to ujednolicony format adresowania zasobów w internecie i sieciach lokalnych. W przypadku adresowania stron WWW ma postać w najprostszym przypadku:

[Ilustracja 3]

Podsumowanie lekcji

Liczba adresów IP jest ograniczona, w wersji IPv4 jest ich nieco ponad 4 miliardy. Czy wystarczy dla każdego użytkownika? Niestety nie. Dlatego są tworzone podsieci składające się z adresów tzw. prywatnych, aby więcej użytkowników współdzieliło adres publiczny.

[Ilustracja 4]