Zdjęcie przedstawia antyczną rzeźbę kobiety na tle błękitnego nieba. Kobieta ma na sobie togę, w lewej ręce, zgiętej w łokciu, trzyma lirę. Kadr ukazuje postać od bioder w górę. Na środku napis: Muzyka starożytnej Europy
Zdjęcie przedstawia antyczną rzeźbę kobiety na tle błękitnego nieba. Kobieta ma na sobie togę, w lewej ręce, zgiętej w łokciu, trzyma lirę. Kadr ukazuje postać od bioder w górę. Na środku napis: Muzyka starożytnej Europy
Muzyka starożytnej Europy
Źródło: online-skills.
Sięgaj, gdzie wzrok nie sięga...
Panatenaje i Wielkie Dionizje – rola muzyki w obrzędach antycznej Grecji
Antyczna Grecja wytworzyła wysoką kulturę muzyczną, powstałą pod wpływem innych kultur starożytnych, m.in. Egiptu, Asyrii i Babilonii. Odwoływała się do uniwersalnych wartości etycznych, czerpiąc źródła z mitów i etyki greckiej. Najważniejszymi elementami dramatu były: treść (mytos), charakter (ete), kształt zewnętrzny (ppsis), język (leksis), myśl (dianoia), muzyka (melopoia).
Muzyka nierozerwalnie związana była z uroczystościami religijnymi. W Atenach najważniejsze były Panatenaje i Wielkie Dionizje, które w VI wieku zostały rozbudowane i zawierały wiele elementów muzycznych.
R1VP7JVC4SPOR
Ilustracja przedstawia białą kartkę z zagiętym prawym dolnym rogiem. Na kartce znajduje się zapisany czarną czcionką cytat z Landenls John, „Muzyka starożytnej Grecji”, Kraków 2003. Cytat brzmi: „Panatenaje były świętowane przez całą ludność Aten i otaczającej je krainy - Attyki - co roku w okresie letnim, natomiast szczególną odmianę tych uroczystości, zwaną Wielkimi Panatenajami, odprawiano co cztery lata. Z tej okazji tkano nową szatę przeznaczoną dla starożytnego posągu Ateny, znajdującego się w dawnej świątyni, której ruiny nadal widoczne są na Akropolu (część jej fundamentów przykrytych jest przez Erechtejon). Podczas corocznych celebracji formowała się dostojna procesja, która wyruszała spod ateńskich murów granicznych. Przy akompaniamencie muzyków i tancerzy kroczyła przez całe miasto. Jej trasa wiodła poprzez rynek - Agorę, po czym wspinała się zboczem Akropolu.” Źródło: Landenls John , „Muzyka starożytnej Grecji”, Kraków 2003, s. 18
Landenls John, „Muzyka starożytnej Grecji”
Źródło: online-skills, licencja: CC BY 3.0.
Podczas procesji śpiewano pean ku czci Apollina lub Ateny, który miał charakter dziękczynny lub zawierał prośbę o uchronienie przed niebezpieczeństwami. Wykonywany był podczas procesji do świątyni i poprzedzał go prozodion. Podczas Panatenajów oprócz części religijnych odbywały się zawody muzyczne: instrumentalistów, śpiewaków, chórów i tancerzy.
Dionizjom towarzyszyły muzyczne wydarzenia: zawody w grze na aulosie i kitarze oraz w śpiewie. Największą rozrywką było wykonywanie dytyrambów – pieśni, która w VI wieku p.n.e. przeznaczona była na chór mężczyzn lub chłopców z towarzyszeniem muzyka grającego na aulosie. Dytyramby przyczyniły się do rozwoju dramatu greckiego, który połączył poezję, muzykę i taniec.
RIH1pWegiYPxU
Ilustracja interaktywna przedstawia: Aulos, ok. 500 r. p.n.e., British Museum , Londyn, Wielka Brytania. Instrument muzyczny. Był to jeden z najpopularniejszych instrumentów starożytnej Grecji. Jest to długa, szara rurka z dziurami. Wyglądem przypomina flet. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Dźwięk Aulosu. Dźwięk cechuje się groźnym, tajemniczym charakterem.
Ilustracja interaktywna przedstawia: Aulos, ok. 500 r. p.n.e., British Museum , Londyn, Wielka Brytania. Instrument muzyczny. Był to jeden z najpopularniejszych instrumentów starożytnej Grecji. Jest to długa, szara rurka z dziurami. Wyglądem przypomina flet. Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Dźwięk Aulosu. Dźwięk cechuje się groźnym, tajemniczym charakterem.
Aulos, ok. 500 r. p.n.e., British Museum , Londyn, Wielka Brytania, wikimedia.org, domena publiczna
Źródło: online-skills, licencja: CC0.
RdHmouHDKAQaB
Ilustracja interaktywna przedstawia: Fresk z muzykiem grającym na kitarze, ok. 470 r. p.n.e, Luwr, Paryż, Francja, Na ilustracji znajduje się młody mężczyzna w długich, kręconych włosach. Ubrany jest w długie szaty. Na kolanach trzyma kitarę, na której gra. Postać siedzi na ławce. W tle znajduje się jasne tło. Mężczyzna jest półnagi, w pasie widoczny jest fragment płótna. Postać nie ma rąk.Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Eurypides, tragedia Orestes, V w. p.n.e. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
Ilustracja interaktywna przedstawia: Fresk z muzykiem grającym na kitarze, ok. 470 r. p.n.e, Luwr, Paryż, Francja, Na ilustracji znajduje się młody mężczyzna w długich, kręconych włosach. Ubrany jest w długie szaty. Na kolanach trzyma kitarę, na której gra. Postać siedzi na ławce. W tle znajduje się jasne tło. Mężczyzna jest półnagi, w pasie widoczny jest fragment płótna. Postać nie ma rąk.Dodatkowo na ilustracji umieszczono następujące informacje: 1. Eurypides, tragedia Orestes, V w. p.n.e. Kompozycja posiada umiarkowane tempo. Cechuje się spokojnym charakterem.
Fresk z muzykiem grającym na kitarze, ok. 470 r. p.n.e, Luwr, Paryż, Francja, wikimedia.org, domena publiczna