płaszczyzna uzyskana w skutek przecięcia danej sztuki drewna prostopadle do osi, wyróżniamy czoła: górne (cieńsze) i dolne (grubsze). W przypadku klasyfikacji dłużycy liściastej na sekcje klas jakości możemy mówić o czołach na granicy między sekcjami – mimo braku przerzynki.

REOyCGSZ9bq9I

Zdjęcie przedstawia czoło drewna. Jest to płaszczyzna przecięcia sztuki drewna w poprzek jego osi. Czoło drewna ma kształt zbliżony do owalu.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

na przekroju poprzecznym pnia, w gatunkach wytwarzających twardzieltwardzieltwardziel (zabarwioną), jest widoczne jako wyraźnie jaśniejsza zewnętrzna strefa przekroju, która zawiera najmłodsze przyrosty roczne. Podstawowa funkcja bielu to przewodzenie wody i soli mineralnych. W początkowym okresie rozwoju drzewa cały przekrój pnia zawiera tylko drewno bielaste. Wraz ze wzrostem w wielu gatunkach drzew zachodzą wewnątrz pnia procesy twardzielowania. Polegają one na zatykaniu światła komórek ksylemu (drewna) przez tkankę miękiszowąkomórki miękiszowemiękiszową oraz na wysycaniu ścian komórkowych przez żywice, garbniki i gumy. W efekcie wewnętrzna część przekroju traci funkcje przewodzenia wody, pełni wówczas wyłącznie funkcję mechaniczną. Tak powstaje zróżnicowanie drewna na biel i twardziel. Nie zawsze da się zauważyć granice między nimi na przekroju pnia, bo twardziel może być niezabarwiona. Pod wpływem czynników patogenicznych u gatunków twardzielowych może powstawać tzw. wewnętrzny biel, uznawany za wadę. Jednocześnie w gatunkach niewytwarzających twardzieli na skutek zjawisk chorobowych może powstać wada zwana fałszywą twardzielą.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

inaczej: gatunki bielastedrewno bielastebielaste, czyli niewytwarzające twardzielitwardzieltwardzieli: brzoza, grab, klony (jawor, zwyczajny, polny), olcha, osika, grusza, kasztanowiec, leszczyna

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

gatunki liściaste (dąb, jesion, robinia, wiąz), których drewno jest wyraźnie zróżnicowane na wczesne i późne. W drewnie wczesnym występują liczne naczynia o dużym świetle w postaci małych otworów; drewno późne jest ciemniejsze, a światło naczyń znacznie węższe.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

gatunki liściaste (buk, grab, klon, brzoza, olsza, osika, topola, lipa), których drewno jest mało zróżnicowane. Na przekroju poprzecznym widać granice przyrostów rocznych, ale są one słabo zaznaczone, granice między drewnem wczesnym a późnym są rozmyte.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

gatunki, które wraz ze wzrostem (wiekiem) rozpoczynają proces twardzielowania (może on się rozpoczynać w różnym wieku). Gatunki te dzielimy ze względu na zabarwienie twardzielitwardzieltwardzieli na: gatunki o zabarwionej twardzieli (sosna zwyczajna, modrzew, daglezja, cis, jałowiec, dąb, robinia, topola (poza osiką), orzech włoski, czereśnia, śliwa, klon srebrzysty, mahoń, heban), gatunki o zabarwionej i niezabarwionej twardzieli (jesion, wiąz, wierzba), gatunki o niezabarwionej twardzieli ( jodła, świerk, lipa).

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

żywe, cienkościenne komórki o dużych wakuolach; między komórkami miękiszowymi występują przestwory międzykomórkowe. Dzięki słabemu zróżnicowaniu komórek miękiszu mogą z nich powstawać merystemy wtórne. Podstawową ich funkcją jest gromadzenie substancji odżywczych. Na przekroju pnia szczególnie widoczny jest miękisz promieni rdzeniowych, a także miękisz przewodów żywicznych.

RHsHf9BhPB3tV

Zdjęcie przedstawia komórki miękiszowe pod mikroskopem. Komórki mają zaokrąglony kształt i jasnoróżową barwę. Znajdują się w dużym skupisku. Usytuowane są blisko siebie, pozostawiając niewielką przestrzeń pomiędzy nimi.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

tkanki w zewnętrznych partiach korzenia lub łodygi (na zewnątrz od drewna). W młodych częściach tych organów, między skórką a walcem osiowym, występuje kora pierwotna, która składa się z głównie z miękiszukomórki miękiszowemiękiszu zasadniczego lub spichrzowego, a w starszych (na zewnątrz od cylindra miazgimiazga (kambium)miazgi łykodrzewnej) – kora wtórna złożona głównie z łyka i perydermy.

R1HB3GkY5TBzb

Grafika przedstawia zbliżenie na korę drzewa. Jej powierzchnia jest popękana i chropowata. Ma brązowo‑zieloną barwę.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

wtórna tkanka twórcza; występuje jako pokład komórek merystematycznych między łykiem a drewnem roślin, które mają przyrosty wtórne. Podziały komórek kambium prowadzą do powstania drewna i łyka wtórnego.

RsC1suqdGp7jz

Grafika przedstawia przekrój poprzeczny przez jednoroczny pęd kokornaku wielkolistnego. Na grafice oznaczono takie elementy jak: kambium wiązkowe, kambium międzywiązkowe, metafloem, metaksylem. Komórki mają zróżnicowane, wielokątne kształty. Różnią się one wielkością. Największy jest metaksylem, natomiast najmniejsze są komórki wiązkowe.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

jedna z wad drewna: podłużne wypukłości w odziomkowej części pnia, wywołuje je wzrost systemu korzeniowego. W napływach korzeniowych odziomkowe przekroje pnia mają falisty kształt. Ta wada obniża wydajność materiałową, w tarcicy powoduje tzw. pozorny skręt włókien, wymaga większego nakładu robocizny przy usuwaniu obróbką ręczną nadmiernych napływów korzeniowych.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

boczna powierzchnia pnia drzewa.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

warstwa komórek ksylemu wytworzona w ciągu jednego okresu wegetacyjnego w wyniku działalności komórek merystematycznych miazgimiazga (kambium)miazgi. W ramach danego przyrostu rozróżniamy drewno wczesne i późne, podział ten jest wyraźny w gatunkach iglastych oraz pierścieniowonaczyniowychgatunki pierścieniowonaczyniowepierścieniowonaczyniowych.

RRVQtb84QhAZZ

Grafika przedstawia zbliżenie na słoje drewna. Są to warstwy drewna, różniące się między sobą odcieniem oraz grubością. Słoje są widoczne na poprzecznym przekroju pnia drzewa jako wyraźne pierścienie.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

na przekroju poprzecznym pnia widoczny w formie małej plamy, ciemniejszej od otaczającego drewna. Otoczony jest najwcześniej utworzonym słojem drewna. W młodszym pędzie składa się z żywych komórek miękiszowych, z czasem jego komórki obumierają i ulegają rozkładowi, a ich miejsce zajmują powietrze, żywica lub inne substancje.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

wewnętrzna część pnia występująca u gatunków twardzielowych, powstaje wskutek procesu twardzielowania

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

jedna z wad drewna charakteryzująca się znacznym wzrostem średnicy w odziomkowej części strzały w porównaniu z resztą strzały.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

cecha drzewostanu wynikająca ze stopnia konkurowania koron drzew; w urządzaniu lasu wyróżniamy zwarcie: pełne, umiarkowane, przerywane, luźne.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna

substancja wytwarzana najczęściej w drzewach iglastych. Powstaje w komórkach żywicorodnych, a znajduje się w przewodach żywicznych; służy do zabezpieczania ran rośliny.

RqXcsXIGYL9KA

Grafika przedstawia zbliżenie na wyciek żywicy z drzewa. Ma on nieregularny kształt. Żywica ma brunatną barwę i jest półprzezroczysta. Jej powierzchnia jest błyszcząca.

Makroskopowa budowa drewnaDrH7S6GBJMakroskopowa budowa drewna