E-materiały do kształcenia zawodowego

Połączenia i złącza

BUD.02. Wykonywanie robót ciesielskich - CIEŚLA 711501

bg‑green

Słownik pojęć dla e‑materiału

Instrukcja korzystania ze słownika

Słownik pojęć do e‑materiału zawiera hasła oraz ich definicje. Hasła zostały ułożone w kolejności alfabetycznej. Wybrane pojęcia zawierają również odsyłacze (linki) do elementów składowych e‑zasobu, w których zostały użyte. Poprawne korzystanie ze słownika pojęć pozwoli Ci opanować podstawowy zasób słownictwa branżowego oraz ułatwi przyswojenie wiedzy zawartej w e‑materiale.

1
czop
czop
R5LQiSM71QENh

Element wypukły wykonany w jednym z łączonych członów. Może mieć kształt prostokątny lub w jaskółczy ogon; osadza się go w odpowiednio dopasowanym otworze – gnieździe.

gniazdo
gniazdo
RFrOh4esZ66pp

Otwór wykonany w jednym z łączonych elementów, dopasowany kształtem do czopa.

gwóźdź
gwóźdź
R1SnDlGJIlefc

Element obcy występujący w złączach łącznikowych, używany głównie w konstrukcjach drobnych wyrobów, np. skrzynek lub do połączenia cieńszych elementów, takich jak deski lub bale. Wytwarzany jest ze stali niestopowej, może mieć trzpień okrągły lub kwadratowy, gładki lub skręcony, o grubości od 1 do 13 mm oraz długości od 8 do 300 mm. Połączenia z użyciem gwoździ są nieodwracalne, a ich trwałość jest słabsza niż w przypadku połączeń na wkręty i śruby. Sposób rozmieszczenia gwoździ w złączu określa norma PN‑81/B‑03150.

klamra
klamra

Łącznik występujący w tradycyjnym budownictwie drewnianym, wykonany z pręta stalowego o średnicy od 12 do 18 mm i długości od 200 do 500 mm.

kołek
kołek
RTYO2a3XQgaZm

Element łączący stosowany głównie w stolarstwie, w połączeniach konstrukcji mebli szkieletowych i skrzyniowych. Połączenie kołkowe wymaga wykonania otworów dopasowanych do kształtu kołków.

łącznik
łącznik
RpfhQBhv5upQJ

Element obcy w złączu, którego zadaniem jest złączenie, wzmocnienie i usztywnienie.

łubek
łubek
RDGB8dbzRIS5u

Element mający postać płaskiej płytki wzmacniający połączenie na styk, mocowany za pomocą śrub. Łubki mogą być wykonane z drewna lub z metalu.

nośność graniczna
nośność graniczna

Jest to wartość maksymalnego obciążenia, przy której połączenie nie ulega jeszcze zniszczeniu. Jednostkami wyrażającymi ten parametr są niutony (N) lub niutonometry (Nm).

ostatki
ostatki

Występujące w połączeniach elementów konstrukcyjnych w narożach części bali lub belek stropowych wystające poza obrys ścian budynku.

pierścień zębaty
pierścień zębaty
R1Mq6Ned58BV1

Metalowy element złącza łącznikowego wkładkowego; może być dwustronny – łączy dwa drewniane elementy, wczepiając się w nie zębami – lub jednostronny – łączy elementy drewniane ze stalowymi.

płatew
płatew

Element konstrukcyjny dachu ułożony równolegle do kalenicy, którego zadaniem jest podpieranie krokwi lub deskowania. Oparta jest na słupach.

płytka kolczasta
płytka kolczasta
R2AmTFC4Bzdo0

Metalowy element złącza łącznikowego wkładkowego wykonany z blachy stalowej lub nierdzewnej. Łączy drewniane elementy poprzez wciskanie kolców, co wymaga użycia specjalnej prasy.

podwalina
podwalina

Belka układana na fundamencie lub stropie; dolna krawędź ściany drewnianej.

połączenie
połączenie

Element konstrukcyjny łączący przynajmniej dwa podzespoły.

skowa
skowa

Łącznik z blachy stalowej używany do łączenia elementów konstrukcyjnych (podwalin, stolców, płatwi) w płaszczyźnie pionowej, poziomej lub skośnej. Mocuje się go do drewna przy użyciu gwoździ lub wkrętów.

stolec
stolec

Element konstrukcyjny w ciesielstwie, drewniany słup pionowy spoczywający na podwalinie lub na belce wiązarowej.

sworzeń
sworzeń
RQks6Qvb5RSsx

Stalowy pręt o okrągłym przekroju używany do wykonywania złączy łącznikowych; przenosi obciążenia prostopadłe do swej osi. Sworznie wykonuje się ze stali węglowej walcowanej. Sposób rozmieszczenia tych elementów w złączach określa norma PN‑81/B‑03150.

sztywność
sztywność

Właściwość połączenia polegająca na odporności na obciążenia zewnętrzne i wywołane nimi odkształcenia.

śruba
śruba
RhiLQ8npmHOJE

Element złącza łącznikowego przeciwdziałający przesuwaniu się łączonych elementów. Dobór ilości śrub oraz ich średnicy zależy od łączonych elementów. W celu zamocowania tego łącznika należy przygotować otwór o średnicy równej średnicy śruby. Sposób rozmieszczenia śrub w złączu określa norma PN‑81/B‑03150.

wczep
wczep

Utworzony przez czopy sposób połączenia drewnianych elementów – desek lub płyt.

wkręt
wkręt
R1RI1DgqO17bW
Wkręty: a) wkręt do drewna z łbem płaskim stożkowym, b) wkręt do drewna z łbem kulistym, c) wkręt do drewna z łbem stożkowym soczewkowym, d) wkręt do drewna z łbem czworokątnym, e) wkręt do drewna z łbem sześciokątnym, f) wkręt do płyt wiórowych, g) śruba noskowa z łbem grzybkowym.

Element występujący w złączach łącznikowych; składa się z główki, części nagwintowanej oraz nienagwintowanej. Mocuje się go poprzez wkręcenie w przygotowany otwór przy zachowaniu następujących parametrów: w drewnie litym twardym i płytach wiórowych otwór na wkręt powinien wynosić od 0,6 do 0,8 średnicy wkrętu, natomiast w drewnie miękkim od 0,4 do 0,7 średnicy wkrętu. Wkręty stosuje się również do mocowania stalowych nakładek oraz innych elementów konstrukcyjnych. Sposób rozmieszczenia wkrętów w złączu określa norma PN‑81/B‑03150.

wręg
wręg

Podłużne wycięcie w drewnianym elemencie, do którego wsuwa się łączony element.

wytrzymałość
wytrzymałość

Jest to maksymalna wartość naprężeń, które nie powodują jeszcze zniszczenia złącza i jego elementów. Wyrażana jest w paskalach (Pa).

zakładka
zakładka

Element połączenia, w którym jedna część zachodzi na drugą. Zakładka może być prosta lub ukośna, może być wzmocniona czopami lub innym łącznikiem.

złącze
złącze

To część łączonych ze sobą elementów, która została w odpowiedni sposób ukształtowana, np. poprzez wyprofilowanie, wycięcie odpowiednich elementów (wpustu, wypustu, czopu, gniazda) lub wzmocniona użyciem dodatkowego elementu (np. kołka, śruby, gwoździa).