Socrates Before Court
you will explain basic assumptions of Socrates' philosophy
you will determine what heuristic means
you will consider the advantages and disadvantages of the teaching method chosen by Socrates
you will propose an interpretation thesis
Philosophers of nature were first of all preoccupied with the universe and its composition. Socrates (5th century B.C.) brought philosophy back on earth. He focused on learning the human nature and helping people to know themselves.
Socrates and Sophists
Sophists were teachers and philosophers from different provinces of Greece. Initially, this name by which they were known meant scholars, but it soon became pejorative. This was partly due to Socrates', Plato' and Aristotle's criticism of them. They spread negative opinions about them for two reasons:
charging fees for teaching,
their rejection of the belief that truths are absolute and indisputable.
One of the Sophists, Protagoras, claimed: „Man is the measure of all things”. It means that there is no one objective truth, so that you can argue in favour of any claim and the next moment prove something completely opposite. The only thing that matters is the technique used for transmitting „knowledge”. Socrates disagreed with the Sophists.
Heuristic
Heuristic or heuristic technique is a teaching method consisting in leading students (mainly by asking questions) through a train of thought allowing them to solve a problem by themselves. The heuristic technique is believed to have been introduced by Socrates. Having noticed that his interlocutors were wrong in believing to have a certain knowledge, Socrates distanced himself from them claiming: „I know that I know nothing”. Knowing nothing is also a kind of knowledge! In addition, it is an attitude encouraging one to search and study, instead of being content with one's wisdom.
Read the extract from The World of Sophia by Jostein Gaarder and consider the advantages and disadvantages of Socrates' teaching method.
Świat ZofiiSamo sedno działalności Sokratesa kryło się w tym, że pozornie nie starał się wcale pouczać ludzi. Przeciwnie, sprawiał wrażenie, że to on pragnie się czegoś od nich nauczyć. Nie dawał lekcji jak pierwszy lepszy nauczyciel, o nie, Sokrates jedynie rozmawiał.
Nie zostałby jednak sławnym filozofem, gdyby tylko przysłuchiwał się, co mówią inni, ani rzecz jasna nie skazano by go na śmierć. Sokrates rozpoczynał rozmowę od zadawania pytań. W ten sposób udawał, że nic nie wie. W trakcie pogawędki zmuszał rozmówcę, by ten dostrzegł słabości w swoim sposobie myślenia. Przyparty do muru rozmówca musiał wreszcie rozróżnić, co jest prawdziwe, a co nie. […]
Sokrates potrafił udawać, że wie mniej i jest głupszy niż rozmówca. Nazywamy to „sokratyczną ironią”. W ten sposób mógł bezustannie wytykać słabości w sposobie myślenia Ateńczyków. Zdarzało się to na przykład na rynku – a więc publicznie.
Source: Jostein Gaarder, Świat Zofii, tłum. Iwona Zimnicka, Warszawa 1995, s. 85–86.
Working in pairs, look for the pros and cons of the teaching method used by Socrates. Put them in the table and think about what circumstances could have contributed to the death of the philosopher.
| Cons | Pros |
|---|---|
Based on the available sources, complete the text below with the correct information. Complete the text with given words. Attention! Some answers are wrong.
hermeneutics, 41, Aristotle, do not know anything, 399 A.D., questions, Socrates, know everything, puzzles, heuristics, 71, Plato, 399 B.C.
The way of teaching consisting in guiding (mainly using ........................................) on the reasoning, which is to make the problem solved by the student, is ......................................... It is recognized that it was introduced by .........................................
Socrates - because he saw that his interlocutors mistakenly thought they knew something about something - was different from them: he said, "I know I ........................................." And that's some kind of knowledge! And the knowledge encouraging to search, and not to a reassuring belief about your own wisdom.
The course of the trial is known from The Defense of Socrates written by the student of Socrates - ......................................... The event took place in ......................................... Then ........................................-year Socrates was accused.
Socrates' Death
Socrates was brought before a court and sentenced to death for not worshipping the official gods of the state and for depriving youth. The three speeches delivered by Socrates during his trial in 399 B.C. are quoted by Plato in the dialogue Socrates' Defence.
Read the text. Divide class into three groups then answer the questions.
Obrona Sokratesa1.
Tak rozkazuje bóg, dobrze sobie to pamiętajcie, a mnie się zdaje, że wy w ogóle nie macie w państwie nic cenniejszego niż ta moja służba boża. Bo przecież ja nic innego nie robię, tylko chodzę i namawiam młodych spośród was i starych, żeby się ani o ciało, ani o pieniądze nie troszczył jeden z drugim przede wszystkim, ani tak bardzo, jak o duszę, aby była jak najlepsza; i mówię im, że nie z pieniędzy dzielność rośnie, ale z dzielności pieniądze i wszelkie inne dobra ludzkie i prywatne, i publiczne. […]
Bądźcie przekonani, że jeśli skażecie na śmierć mnie, takiego człowieka, jak mówię, nie zaszkodzicie więcej mnie niż sobie samym. […]2.
Więc teraz, Ateńczycy, jestem daleki od tego, żebym miał przemawiać w obronie siebie samego, jakby się komuś zdawać mogło, ale raczej w obronie was, żebyście czasem nie obrazili boga za to, że was obdarował, jeżeli na mnie wyrok śmierci wydacie.
Bo jeśli mnie skażecie, to niełatwo znajdziecie drugiego takiego, który by tak, śmiech powiedzieć, jak bąk z ręki boga puszczony siadał miastu na kark; ono niby koń wielki i rasowy, ale taki duży, że gnuśnieje i potrzebuje jakiegoś żądła, żeby go budziło.
I zdaje mi się, że czymś takim dla miasta ja właśnie jestem, od boga mu przydany; ja, który was ciągle budzę i nakłaniam, i zawsze besztam każdego z osobna po całych dniach, to tu, to ówdzie przysiadając. Takiego drugiego niełatwo dostaniecie, obywatele; toteż jeżeli mnie posłuchacie, to nie zechcecie się mnie pozbywać.
Ale może być, że wy się gniewacie jak ten, któremu ktoś drzemkę przerywa; radzi byście mnie pacnąć i jak Anytos radzi, zabić mnie niewiele myśląc. Potem byście resztę życia mogli spać spokojnie, chyba że się bóg o was zatroszczy i kogoś innego wam znowu ześle.
Że ja jestem właśnie taki i że mnie bóg dał miastu, to może i stąd zmiarkujecie: przecież to nie jest zwyczajna ludzka rzecz, że ja o swoje sprawy zgoła nie dbam i spokojnie patrzę na mój dom w zaniedbaniu, i to już od tylu lat, a ciągle jestem waszym dobrem zajęty. Prywatnie do każdego przychodzę niby ojciec albo starszy brat, i każdego namawiam, żeby dbał o dzielność. Gdybym jeszcze za to coś dostawał, brał jakie honoraria za te roztrząsania dusz, to miałbym jakiś powód.
Ależ dzisiaj wy widzicie sami, że oskarżyciele, którzy mnie tak bezwstydnie o wszystko inne oskarżyli, do takiej się przecież nie potrafili posunąć bezczelności, żeby świadka postawić na to, jakobym ja od kogo kiedykolwiek albo wziął wynagrodzenie, albo go zażądał. Bo ja, zdaje się, wystarczającego stawiam świadka na to, że prawdę mówię: ubóstwo. […]3.
I moja sprawa także nie poszła sama takim torem; dla mnie to rzecz jasna, że umrzeć już i pożegnać się z kłopotami życia lepiej dla mnie. Dlatego też mnie nigdzie znak mój nie kierował w inną stronę i ja się na tych, którzy mnie skazali, i na oskarżycieli moich nie bardzo gniewam. Jakkolwiek oni nie w tej myśli głosowali przeciwko mnie i skarżyli, tylko myśleli, że mi zaszkodzą. To im też należy zganić. O jedno tylko ich proszę: synów moich, kiedy dorosną, karzcie, obywatele, dręcząc ich tak samo, jak ja was dręczyłem, jeśli zobaczycie, że o pieniądze czy o cokolwiek innego więcej dbają niż o dzielność, i jeśliby mieli pozory jakiejś wartości, nie będąc niczym naprawdę, poniewierajcie ich tak samo jak ja was, że nie dbają o to, co trzeba, i myślą, że czymś są, chociaż nic nie są warci. Jeżeli to zrobicie, spotka mnie sprawiedliwość z waszej strony; i mnie, i moich synów.
Ale oto już i czas odejść; mnie na śmierć, wam do życia. Kto z nas idzie do tego, co lepsze, tego nie wie jasno nikt — chyba tylko bóg.Source: Platon, Obrona Sokratesa, [w:] tegoż, Wybór dialogów. Eutyfron. Obrona Sokratesa. Kriton, tłum. Władysław Witwicki, Warszawa 1995.
Now divide into three groups and answer the questions.
Group I – extract 1.
Questions:
Why was the word god in the first sentence not capitalised?
Why did Socrates refer to a god?
Discuss the main purpose of Socrates' activities.
Explain the meaning of the last sentence of the quoted extract from Socrates' Defence.
Group II – extract 2.
Questions:
Indicate the similes Socrates used in this part of his speech.
Explain the function of this stylistic feature in the quoted text.
What task did Socrates claim to perform?
What argument did Socrates present in favour of his innocence?
Group III – extract 3.
Questions:
How did Socrates justify his prosecutors?
Explain why Socrates agreed to his own death.
What is the role of the reference to Socrates' sons?
Interpret the last utterance in the text.
Keywords
philosophy, dialogue, Socratic irony, heuristic, Socrates
Match the pairs: English and Polish words.
obrona, heureza, sposób nauczania polegający na naprowadzaniu uczniów na drogę samodzielnego rozwiązywania zagadnień, hipoteza, metoda, proces (sądowy), ironia sokratejska, dialog, rozmowa, oskarżenie, społeczeństwo, działalność, aktywność, wnioskowanie, filozofia, sofistyka, ruch umysłowy stworzony przez sofistów w starożytnej Grecji, teza interpretacyjna, umysł, rozum
| philosophy | |
| dialogue | |
| Socratic irony | |
| heuristics | |
| Sophistics | |
| reason | |
| society | |
| method | |
| activity | |
| defence | |
| prosecution | |
| trial | |
| interpretation thesis | |
| hypothesis | |
| inference |
Glossary
filozofia
dialog, rozmowa
ironia sokratejska
heureza, sposób nauczania polegający na naprowadzaniu uczniów na drogę samodzielnego rozwiązywania zagadnień
sofistyka, ruch umysłowy stworzony przez sofistów w starożytnej Grecji
umysł, rozum
społeczeństwo
metoda
działalność, aktywność
obrona
oskarżenie
proces (sądowy)
teza interpretacyjna
hipoteza
wnioskowanie