Sposoby radzenia sobie z agresją

1. Cele lekcji

a) Wiadomości

Uczeń:

• zna sposoby radzenia sobie z agresją,

• wie, gdzie może zwrócić się z pomocą, gdyby zetknął się z przejawami agresji,

• wie, jak unikać sytuacji powodujących przemoc.

b) Umiejętności

Uczeń:

• potrafi panować nad własnymi negatywnymi emocjami,

• umie pracować w grupie.

2. Metoda i forma pracy

• Burza mózgów,

• inscenizacja,

• dyskusja,

• praca w grupach,

• praca z całą klasą.

3. Środki dydaktyczne

• Papier,

• flamastry,

• plansza z definicją asertywności.

4. Przebieg lekcji

a) Faza przygotowawcza

Nauczyciel sprawdza listę obecności i przedstawia uczniom cele lekcji oraz przygotowuje środki dydaktyczne.

b) Faza realizacyjna

1. Uczniowie wymieniają wszystkie skojarzenia ze słowem agresja i zapisują je na tablicy.

2. Nauczyciel prosi o przedstawienie sytuacji, w których możemy zetknąć się z agresją.

3. Uczniowie wymieniają cechy człowieka, który zachowuje się agresywnie.

4. Klasa zostaje podzielona na cztery grupy. Każda z nich otrzymuje duże papierowe plansze i flamastry.

5. Zadaniem każdej grupy jest wymienienie zachowań, które ułatwią załagodzenie sytuacji, w której ktoś jest względem nas agresywny.

6. Uczniowie przedstawiają zachowania, które wymienili i następuje wspólne umówienie pomysłów.

7. Następnie każda z grup ma wyobrazić sobie, że znajduje się sytuacji agresji. Ma wymyślić sposób na taką reakcję, aby w zachowaniu nie było przemocy. Grupa ma pamiętać o tym, aby wyrazić to, co się czuje.

   • Grupa I – jesteś umówiony z kolegą do kina. Seans rozpoczyna się za 20 minut, tymczasem twoja siostra, która miała zawieźć cię do kina spóźnia się. Po godzinie przyjeżdża do domu i jest zaskoczona, że była z tobą umówiona − po chwili przyznaje się, że po prostu o tym zapomniała.

   • Grupa II – długo oszczędzałeś, żeby kupić sobie ulubioną książkę. Poproszony przez koleżankę, pożyczasz jej ten cenny nabytek. Po miesiącu książka wraca do ciebie, niestety jest bardzo zniszczona. Koleżanka nie rozumie pretensji, które do niej masz.

   • Grupa III – na długiej przerwie stoisz i rozmawiasz z koleżanką. Nagle biegnący przez korytarz chłopak, potrąca cię i nie tylko nie przeprasza, ale ma pretensje, że przeszkodziłeś mu w wyścigu, który toczył ze swoim kolegą.

   • Grupa IV – niedługo idziesz na urodziny do swojego przyjaciela. Prosisz mamę, żeby kupiła ci z tej okazji nową bluzkę. Mama uważa jednak, że nowy zakup jest ci niepotrzebny i stanowczo oświadcza, że na zabawę będziesz musiała iść w jakimś innym stroju.

8. Uczniowie przygotowują scenkę, którą następnie odgrywają. Po zakończeniu prezentacji przez każdą grupę, mówią, jak w danej sytuacji nie wolno się zachować.

9. Wspólnie zastanawiają się, co można zrobić w sytuacji, w której ktoś albo my sami jesteśmy ofiarami przemocy (np. powiedzieć o takiej sytuacji komuś zaufanemu − rodzicom, nauczycielowi, rodzeństwu, skorzystać z pomocy organizacji, które zajmują się udzielaniem pomocy ofiarom przemocy, skorzystać z telefonu zaufania, powiadomić policję lub pogotowie).

10. Nauczyciel przedstawia uczniom planszę, na której znajdują się adresy, numery telefonu oraz adresy stron internetowych organizacji, do których można zgłosić się w sytuacji, gdy spotkamy się z przemocą.

11. Plansza zostaje powieszona w pracowni na kilkanaście dni albo na stałe.

c) Faza podsumowująca

1. Nauczyciel wspólnie z uczniami podsumowuje zajęcia,

2. Kontroluje, czy wszystkie informacje przekazane w toku lekcji zostały prawidłowo przyswojone.

5.Bibliografia

1. Agresja wśród dzieci i młodzieży, red. A. Frączka, Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP, Kielce 1996.

6. Załączniki

brak

7. Czas trwania lekcji

45 minut

8. Uwagi do scenariusza

brak