Sposoby rozdzielania mieszanin
Każdy z nas potrafi rozdzielić w prosty sposób przynajmniej kilka mieszanin dostępnych w kuchni. Dzieje się tak, gdy podczas śniadania wybierasz nielubiany składnik (np. rodzynki) z muesli lub gdy mama usuwa warstwę tłuszczu z rosołu. Specjalnie opracowane metody rozdzielania mieszanin stosuje się w przemyśle, oczyszczalniach ścieków, podczas segregacji odpadów, a także przy badaniu składu produktów żywnościowych. Również w trakcie badania krwi konieczne jest rozdzielanie mieszaniny, co pozwala na określenie liczby białych i czerwonych krwinek oraz poziomu cukru.
sposoby odróżniania substancji od mieszaniny;
zasady bezpieczeństwa w szkolnej pracowni chemicznej;
znaczenie pojęć: właściwości fizyczne i właściwości chemiczne;
metody badania właściwości substancji;
kryteria klasyfikujące mieszaniny (jednorodne, niejednorodne).
jakie są metody rozdzielania mieszanin jednorodnych i niejednorodnych;
jakie techniki laboratoryjne służą do rozdzielania mieszanin;
wskazywać różnice między właściwościami fizycznymi składników mieszaniny, które umożliwiają jej rozdzielenie;
planować sposoby rozdzielania mieszanin na składniki (np. wody i piasku, wody i soli kuchennej, kredy i soli kamiennej, siarki i opiłków żelaza, wody i oleju jadalnego, wody i atramentu) i samodzielnie wykonywać odpowiednie czynności;
opisywać możliwości wykorzystania metod rozdzielania mieszanin w warunkach domowych oraz w przemyśle;
posługiwać się podstawowymi terminami dotyczącymi mieszanin i sposobu ich rozdzielania.
1. Jak można rozdzielać mieszaniny spotykane w życiu codziennym?
Skład, sposób rozdzielenia oraz właściwości składników pozwalają na rozdzielenie mieszaniny. Z jakimi ich typami mamy do czynienia w życiu codziennym? Przyporządkuj konkretne przykłady mieszanin do odpowiednich obrazków.
Uzupełnij poniższą tabelę, dopasowując do odpowiednich komórek składy, możliwe sposoby rozdzielenia oraz właściwości składników mieszanin.
Czy wiesz, że poszukiwaczy złota, podobnych do tych z przekazów historycznych, można nadal spotkać w okolicach Złotoryi? Skrupulatnie, przemywając występujące na tym terenie złotonośne piaski, wydobywają oni po około kruszcu rocznie. Ilość ta jest razy mniejsza niż w wieku, gdy nad rzeką Kaczawą wybuchła prawdziwa gorączka złota, a sprowadzeni w to miejsce niemieccy górnicy pozyskiwali do żółtego kruszcu rocznie, przepłukując złotonośne piaski odsłaniające się na zboczu doliny Kaczawy lub szukając żył w obrębie twardych skał. Współcześni poszukiwacze podkreślają, że stosowana przez nich metoda jest bardzo prosta, przez co złota szukać mogą nawet dzieci. Polega na tym, że trzyma się miskę równo z taflą wody, zamieniając piach w zawiesinę. Potem okrężnymi ruchami należy pozbyć się go z naczynia, pilnując jednocześnie, żeby nie stracić ciężkich drobinek złota, które powinny osiąść na dnie naczynia. Ta pozornie łatwa czynność wymaga jednak doświadczenia, wystarczy jeden nieuważny ruch i można pożegnać się z marzeniami o złotych okruchach. Najwięcej drobin złota znajduje się w miejscach, gdzie rzeka meandruje, a jednocześnie na dnie nie ma zbyt wielu niesionych przez nurt fragmentów skał. Przed rozpoczęciem kariery poszukiwacza złota trzeba zaopatrzyć się w wodery i miskę do płukania. Profesjonaliści używają płuczni, którą wstawia się w nurt rzeki – w jej przegrodach osadzają się cięższe drobiny, które potem przepłukuje się w misce.
Oczyszczalnia ścieków – w jaki sposób można rozdzielić niektóre mieszaniny?
2. W jaki sposób można rozdzielić mieszaniny niejednorodne?
W celu zaplanowania metody rozdzielania mieszaniny, należy przeanalizować właściwości jej składników i wykorzystać te, którymi się różnią. Metody mechaniczne (rozdzielanie mechanicznerozdzielanie mechaniczne) pozwalają rozdzielić składniki tworzące mieszaninę niejednorodną, czyli taką, której składniki można rozróżnić gołym okiem. Metody te wykorzystują różnice:
w wielkości drobin (np. sortowanie ręczne, przy użyciu sita – sól i ziarna pieprzu);
właściwości magnetycznych (przy użyciu pola magnetycznego – siarka i żelazo);
w rozpuszczalności (np. w wodzie – kreda i sól, woda, olej).
Rozdzielanie mieszaniny siarki i żelaza.
Zapoznaj się z opisem doświadczenia, obserwacjami i wnioskami, a następnie wykonaj polecenie.
Problem badawczy:
W jaki sposób rozdzielić mieszaninę niejednorodną siarki i żelaza?
Hipoteza:
Mieszaninę niejednorodną można rozdzielić za pomocą magnesu.
Co było potrzebne:
siarka;
żelazo;
szkiełko zegarkowe;
magnes.
Przebieg doświadczenia:
Na szkiełku zegarkowym umieszczono sproszkowaną siarkę i opiłki żelaza. Obie substancje zmieszano ze sobą, a następnie zbliżono magnes do mieszaniny.
Obserwacje:
Magnes przyciągnął opiłki żelaza. Siarka pozostała na szkiełku zegarkowym.
Wnioski:
Mieszaninę siarki i żelaza można rozdzielić za pomocą magnesu, wykorzystując różnice we właściwościach magnetycznych obu substancji.
Napisz, czym charakteryzuje się mieszanina niejednorodna.
Rozdzielanie mieszaniny piasku i drobno zmielonego pieprzu.
Zapoznaj się z opisem doświadczenia, obserwacjami i wnioskami, a następnie wykonaj polecenie.
Problem badawczy:
W jaki sposób rozdzielić mieszaninę niejednorodną piasku i zmielonego drobno pieprzu?
Hipoteza:
Mieszaninę niejednorodną można rozdzielić, wykorzystując różnice
w elektryzowaniu się jej składników.
Co było potrzebne:
piasek;
drobno zmielony pieprz;
naelektryzowana laska ebonitowa lub nadmuchany naelektryzowany balon;
szkiełko zegarkowe.
Przebieg doświadczenia:
Na szkiełku zegarkowym umieszczono piasek i drobno zmielony pieprz. Substancje zmieszano ze sobą, a następnie do mieszaniny zbliżono naelektryzowaną laskę ebonitową/balon.
Obserwacje:
Po zbliżeniu naelektryzowanego balonu, zaczyna on przyciągać drobinki zmielonego pieprzu. Piasek pozostaje na szkiełku zegarkowym.
Wnioski:
Piasek i drobno zmielony pieprz tworzą mieszaninę niejednorodną, którą można rozdzielić dzięki różnym właściwościom fizycznym (różnic w elektryzowaniu) jej składników.
Napisz, dlaczego naelektryzowana laska ebonitowa lub balon jest w stanie rozdzielić mieszaninę piasku i drobno zmielonego pieprzu.
Rozdzielanie mieszaniny wody i piasku.
W jaki sposób wykorzystać siłę ciężkości do rozdzielenia mieszaniny wody i piasku?
W jaki sposób zlać ciecz znad osadu?
W jaki sposób rozdzielić mieszaninę niejednorodną wody i piasku?
Zapoznaj się z opisem doświadczenia, obserwacjami i wnioskami, a następnie wykonaj polecenie.
Doświadczenie:
Rozdzielanie mieszaniny wody i piasku.
Problem badawczy:
W jaki sposób rozdzielić mieszaninę niejednorodną wody i piasku?
Hipoteza:
Mieszaninę niejednorodną (ciała stałego i cieczy) można rozdzielić za pomocą połączenia sedymentacji i dekantacji lub sączenia.
Co było potrzebne:
woda;
piasek;
pręcik szklany;
dwie zlewki;
zestaw do sączenia.
Przebieg doświadczenia:
sposób – dekantacja poprzedzona sedymentacją (czyli opadaniem ciała stałego na dno naczynia)
Do zlewki z wodą dodano piasek i zamieszano mieszaninę. Następnie chwilę odczekano, aż piasek opadnie na dno (sedymentacja). Delikatnie zlano wodę po pręciku szklanym do drugiej zlewki (dekantacja).
sposób – sączenie/filtracja
Zmontowano zestaw do sączenia. Następnie do zlewki z wodą dodano piasek i wymieszano składniki. Przygotowaną mieszaninę wlano po bagietce na lejek z sączkiem.
Obserwacje:
sposób – sedymentacja i dekantacja
Po dodaniu piasku do wody, mieszanina mętnieje. Po pewnym czasie piasek opada na dno. Wówczas można zlać wodę znad piasku do drugiego naczynia.
sposób – sączenie/filtracja
Piasek nie rozpuszcza się w wodzie. Mieszanina jest mętna i nadal można zauważyć ziarenka piasku. Podczas sączenia na bibule pozostaje piasek, a woda spływa przez sączek do drugiego naczynia.
Wnioski:
sposób – sedymentacja i dekantacja
Mieszaninę niejednorodną piasku z wodą można rozdzielić przez:
sedymentację – opadanie substancji stałych pod wpływem siły ciężkości;
dekantację – zlewanie cieczy znad osadu.
sposób – sączenie/filtracja
Mieszaninę niejednorodną piasku z wodą można rozdzielić przez filtrowanie (sączenie) – substancje stałe zostają zatrzymane na sicie, sączku lub filtrze, a substancje ciekłe spływają do innego naczynia.
Napisz, w jaki sposób można rozdzielić mieszaniny niejednorodne ciała stałego i cieczy.
Mieszaninę niejednorodną, której składniki różnią się gęstością i tworzą wyraźną granicę pomiędzy fazami, można rozdzielić stosując urządzenie zwane rozdzielaczemrozdzielaczem. Przykładem mieszaniny niejednorodnej może być woda z olejem.
Rozdzielanie mieszaniny wody i oleju.
Zapoznaj się z opisem doświadczenia, obserwacjami i wnioskami, a następnie wykonaj polecenie.
Problem badawczy:
W jaki sposób rozdzielić mieszaninę niejednorodną wody i oleju?
Hipoteza:
Mieszaninę niejednorodną można rozdzielić, wykorzystując różnice we właściwościach jej składników.
Co było potrzebne:
woda;
olej;
rozdzielacz;
zlewka.
Przebieg doświadczenia:
Do zlewki z wodą dodano olej roślinny. Następnie mieszaninę przelano do rozdzielacza. Odczekano chwilę na utworzenie się dwóch warstw, a następnie otworzono kranik i zlano do zlewki ciecz tworzącą dolną warstwę.
Obserwacje:
Po przelaniu mieszaniny wody i oleju do rozdzielacza utworzyły się dwie warstwy z widoczną granicą między nimi. Po otworzeniu kranika, do pierwszej zlewki spłynęła warstwa bezbarwnej cieczy. Do drugiej zlewki spłynęła warstwa żółtej cieczy.
Wnioski:
Mieszanina wody i oleju jadalnego to mieszanina niejednorodna. Można ją rozdzielić za pomocą rozdzielacza, ponieważ olej nie rozpuszcza się w wodzie i ma od niej mniejszą gęstość. Dlatego dolną warstwę stanowi woda, a górną – olej.
Napisz, w jaki sposób w rozdzielaczu można rozdzielić mieszaniny cieczy.
Metoda wirowania jako jedna z metod rozdzielania mieszanin niejednorodnych
Rozdzielanie zawiesin (np. kredy w wodzie) i emulsjiemulsji (np. oleju w wodzie) wykonuje się w wirówkach przez wprawienie ich w szybki ruch obrotowy, który to powoduje stałe przyspieszenie zawartości probówki, znacznie przekraczające przyspieszenie ziemskie, wielokrotnie zwiększając tym samym szybkość sedymentacjisedymentacji. W przypadku rozdzielania zawiesin, cząstki stałe zostają odrzucone przez siłę odśrodkową na dno probówki, gdzie zbierają się w postaci ubitej warstwy osadu. Po zakończeniu wirowania, ciecz znad osadu zlewa się lub odpipetowuje, a jej resztki usuwa się paskiem bibuły. Technika ta wykorzystywana jest m.in. do określania zawartości środków dopingujących w próbkach krwi sportowców.
Jak powstaje masło? Rozdzielanie przez ubijanie
Masło otrzymuje się drogą mechanicznego ubijania, które powoduje oddzielenie tłuszczów stałych od płynnych składników śmietany. Grudki tłuszczu stają się coraz większe, aż wreszcie odklejają się od płynu, tworząc masło. Pozostałością jest maślanka (płyn mleczny o niskiej zawartości tłuszczu).
3. W jaki sposób można rozdzielić mieszaniny jednorodne?
Rozdzielanie mieszaniny wody i soli kamiennej.
W jaki sposób rozdzielić mieszaninę jednorodną wody z solą?
Zapoznaj się z opisem doświadczenia, obserwacjami i wnioskami, a następnie wykonaj polecenie.
Problem badawczy:
W jaki sposób rozdzielić mieszaninę jednorodną wody i soli kamiennej?
Hipoteza:
Mieszaninę jednorodną wody i soli kamiennej można rozdzielić za pomocą metody krystalizacji przez odparowanie wody.
Co było potrzebne:
woda;
sól kamienna;
parowniczka;
trójnóg z siatką ceramiczną;
pręcik szklany;
palnik.
Przebieg doświadczenia:
Do zlewki z wodą dodano sól kamienną i wymieszano za pomocą pręcika szklanego. Powstałą mieszaninę przelano do parowniczki. Zapalono palnik i ogrzewano całość aż do odparowania wody.
Obserwacje:
W parowniczce widoczne są białe kryształy.
Wnioski:
W otrzymanym klarownym roztworze wody z solą nie widać składników. Po odparowaniu wody, w parowniczce pozostały białe kryształki soli kamiennej. Proces ten polega na ogrzaniu mieszaniny cieczy i rozpuszczonego w niej ciała stałego (wody i soli) w celu odparowania cieczy (wody). Jest to jedna z technik krystalizacji.
W jaki sposób można rozdzielić mieszaniny jednorodne?
W jaki sposób z mieszaniny pewnej soli z wodą otrzymać niebieskie kryształy?
Rozpuszczony w wodzie uwodniony siarczan() miedzi() tworzy roztwór o niebieskiej barwie. Odparowując wodę z roztworu, otrzymuje się niebieskie kryształy soli uwodnionej o wzorze , w której cząsteczki wody uwięzione są w sieci krystalicznej soli.
Procesy krystalizacji i odparowania w otoczeniu człowieka
Saliny są to płytkie zbiorniki mocno zasolonej wody, zlokalizowane w strefie przybrzeżnej mórz lub słonych jezior, oddzielone od nich groblami (wałami ziemnymi zatrzymującymi wodę). W miarę stopniowego odparowywania wody, z takiej solanki w regularnych, prostokątnych basenach rosną solne małe kryształy. Gdy już „dojrzeją”, są zbierane w kopce stojące w równych szeregach, skąd się je wywozi, aby później poddać oczyszczaniu i przeróbce.
Ze względu na występowanie mikroorganizmów w stawach, powstają różnokolorowe sole (od bladozielonego do jaskrawoczerwonego). Kolor wskazuje na zasolenie stawów. Mikroorganizmy zmieniają swój kolor wraz ze wzrostem zasolenia stawu. W stawach o niskim lub średnim zasoleniu przeważają glony zielone. W stawach o średnim i wysokim zasoleniu występują glony, które zmieniają kolor na różowy i czerwony (środkowe zdjęcie).
Warzelnia soli – zakład przemysłowy produkujący sól, czyli tzw. warzonkę, przez odparowanie wody z solanki (wodnego roztworu soli kamiennej). Proces ten przeprowadzany jest w otwartych naczyniach, nazywanych panwiami lub w naczyniach zamkniętych pod zmniejszonym ciśnieniem, tj. wyparkach. W Ciechocinku zabytkowa warzelnia soli funkcjonuje w sposób niezmieniony od ponad lat. Wytwarza się tam sól oraz jej pochodne: szlam i ług, które mają właściwości lecznicze.
Mieszaninę jednorodną, której składniki różnią się temperaturą wrzenia, można rozdzielić, stosując technikę zwaną destylacją.
W jaki sposób montuje się zestaw do destylacji?
W jaki sposób można rozdzielić mieszaninę jednorodną wody z acetonem?
Mieszaniny jednorodne rozdzielić można przez:
odparowanieodparowanie – ogrzewanie mieszaniny cieczy i rozpuszczonego w niej ciała stałego w celu odparowania cieczy; proces ten jest wykorzystywany podczas przygotowywania powideł, natomiast w krajach o ciepłym klimacie jest skutkiem odparowywania wody morskiej i tworzenia pokładów soli kamiennej;
krystalizacjękrystalizację poprzez odparowanie rozpuszczalnika – technika ta pozwala na wydzielenie kryształów substancji stałej z roztworu;
destylacjędestylację.
4. Ekstrakcja jako metoda rozdzielania mieszanin
EkstrakcjaEkstrakcja polega na wymywaniu rozpuszczalnikiem pożądanych składników z mieszaniny stałej lub ciekłej, a następnie odparowaniu tego rozpuszczalnika. Przykładem procesu ekstrakcji w układzie ciało stałe‑ciecz jest proces parzenia herbaty lub kawy. Parzenie kawy w ekspresie jest rodzajem ekstrakcji, w którym rozpuszczalnik (gorącą wodę) dodaje się do substancji stałej (ziaren mielonej kawy) w celu rozpuszczenia jednego lub więcej składników.
Zawarte w kawie substancje smakowe dyfundują z ziarna do wody (ekstrahenta).
Czas ekstrakcji przy przygotowywaniu kawy espresso powinien wynosić około . W tym czasie filiżanka powinna napełnić się około naparu, powstałego po przejściu wody przez ( porcja) zmielonej kawy. Gorąca woda zwiększa szybkość rozpuszczania składników, które mają być wyodrębnione. W ekspresie, po etapie ekstrakcji, zachodzi etap filtracji.
Ekstrakcja – produkcja oleju
Ekstrakcja to proces, który wykorzystuje się do wypłukiwania tłuszczów z uprzednio zmiażdżonych roślin za pomocą rozpuszczalników organicznych. Ekstrakt (otrzymany roztwór) poddaje się destylacji w celu usunięcia rozpuszczalnika, którego można użyć ponownie. Ekstrakcja jest najczęściej stosowaną metodą pozyskiwania olejów i tłuszczów roślinnych. Niemal wszystkie oleje roślinne, prócz oliwy, są otrzymywane w ten sposób, aby później – jako oleje rafinowane (w procesie tym usuwane są z oleju takie substancje, jak woda, kwasy oraz substancje białkowe) – trafić na sklepowe półki.
Do innych metod rozdziału mieszanin należy również chromatografiachromatografia. Metoda ta służy do oczyszczania i identyfikacji substancji. Jest wykorzystywana w badaniach biologicznych, podczas produkcji leków i w wielu innych dziedzinach. Nazwa „chromatografia” pochodzi od greckiego chromos oznaczającego „kolor”. Pierwsze zastosowanie tej metody pozwoliło na wydzielenie naturalnych barwników roślinnych, np. zielonego – chlorofilu, żółtego – ksantofilu, pomarańczowego – karotenu.
Na płytce zaznacza się ołówkiem linię startu, po czym nanosi na nią po kropli badanych substancji (np. barwników roślinnych) w równych odstępach. Tak przygotowaną płytkę umieszcza się w specjalnym naczyniu, tzw. komorze chromatograficznej, wypełnionej odpowiednio dobranym rozpuszczalnikiem. Komorę szczelnie się zamyka i obserwuje proces rozwijania, czyli przemieszczania rozpuszczalnika w górę płytki. Po wyjęciu płytki z naczynia, suszy się ją. Można wtedy zauważyć, że z pojedynczej próbki naniesionej na linię startu, po rozwinięciu, widnieje kilka plamek. Oznacza to, że próbka była mieszaniną substancji. Ilość plamek bardzo często mówi o tym, ile różnych substancji jest w badanej mieszaninie.
Zastosowanie chromatografii w otoczeniu człowieka
Chromatograf gazowy jest urządzeniem wykorzystywanym w kryminalistyce. Umożliwia on analizę składu chemicznego próbek. Służy do rozdzielania składników mieszanin poprzez wykorzystanie gazów lub lotnych cieczy. Pozwala on np. na wykrycie obecności leków w badanych próbkach włosów, drobinek gleby na garderobie podejrzanego bądź wykrycie śladów użycia broni palnej.
Podsumowanie
Mieszaniny można rozdzielić przy użyciu różnych metod.
Metody rozdzielania zależą od rodzaju mieszaniny – wykorzystują właściwości jej składników.
Do metod rozdzielania mieszanin niejednorodnych należą: dekantacjadekantacja, sączeniesączenie, rozdzielanie mechaniczne (np. za pomocą magnesu lub sita), rozdzielanie za pomocą rozdzielacza.
Do metod rozdzielania mieszanin jednorodnych zaliczają się krystalizacja poprzez odparowywanie rozpuszczalnika (np. wody) i destylacja.
Innymi metodami rozdzielania mieszanin są ekstrakcja i chromatografia.
Przy rozdzielaniu niektórych mieszanin należy zastosować kilka metod. Na przykład podczas rozdzielania mieszaniny soli kamiennej i kredy powinniśmy najpierw rozpuścić mieszaninę w wodzie (sól kamienna się rozpuści), przesączyć (kreda pozostanie na sączku), a następnie odparować przesącz (pozostanie sól kamienna).
Słownik
metoda służąca do rozdzielania lub badania składu mieszanin związków chemicznych; wykorzystuje różnice szybkości przemieszczania się składników mieszaniny – np. różnych barwników – po pasku bibuły zanurzonym w cieczy (ocet, spirytus, aceton)
metoda rozdzielania mieszaniny niejednorodnej ciała stałego i cieczy; polega na zlewaniu cieczy znad osadu
metoda rozdzielania wieloskładnikowych mieszanin ciekłych różniących się temperaturą wrzenia; polega na doprowadzeniu poszczególnych składników do temperatury wrzenia, a następnie ich skropleniu
wyodrębnianie składnika lub składników mieszanin za pomocą rozpuszczalników, w których poszczególne składniki mieszaniny lepiej się rozpuszczają
układ (np. oleju i wody), w którym składniki mieszaniny są trwale zmieszane dzięki obecności emulgatora
polega na wydzieleniu się substancji stałej w postaci kryształów wskutek np. obniżenia temperatury mieszaniny, utworzonej przez rozpuszczenie maksymalnej ilości ciała stałego w cieczy
ogrzewanie ciekłej mieszaniny w celu odparowania cieczy
naczynie laboratoryjne służące do rozdzielania mieszaniny niejednorodnej cieczy, o wyraźnej granicy pomiędzy składnikami
metoda rozdzielania mieszanin niejednorodnych za pomocą np. sita lub magnesu
metoda rozdzielania mieszaniny niejednorodnej ciała stałego i cieczy przy użyciu sączka, na którym pozostaje ciało stałe
opadanie na dno naczynia cząstek ciała stałego w cieczy pod wpływem siły ciężkości
Ćwiczenia
Określ prawdziwość sformułowań.
Prawda | Fałsz | |
Sedymentacja to zlewanie cieczy znad osadu. | □ | □ |
Ciecz od nierozpuszczalnej w niej substancji stałej można oddzielić przez dekantację lub sączenie. | □ | □ |
Po rozdzieleniu mieszaniny wody i oleju w rozdzielaczu za pomocą kranu olej zostaje zlany do zlewki, a woda pozostaje w rozdzielaczu. | □ | □ |
Przykładem procesu ekstrakcji w układzie ciało stałe–ciecz jest proces parzenia herbaty lub kawy. | □ | □ |
Połącz w pary pojęcia z odpowiednią definicją.
Zapoznaj się z tekstem i rysunkiem, a następnie zaznacz poprawną odpowiedź.
Pokazana na rysunku metoda rozdzielania składników mieszaniny polega na przelewaniu mieszaniny niejednorodnej przez znajdujący się w szklanym lejku sączek.
Pewna metoda rozdzielania składników mieszaniny polega na przelewaniu mieszaniny niejednorodnej przez znajdujący się w szklanym lejku sączek.
Połącz w pary mieszaninę i sposób jej rozdzielania.
tusz do pisaków, roztwór soli kuchennej w wodzie, roztwór alkoholu w wodzie, siarka i żelazo
rozdzielanie za pomocą magnesu | |
destylacja | |
chromatografia bibułowa | |
odparowywanie wody z roztworu |
Zidentyfikuj elementy zestawu do sączenia, wstawiając ich nazwy w odpowiednie miejsca.
Opisz budowę zestawu do sączenia.
Patrząc na schemat, zidentyfikuj elementy zestawu do destylacji oznaczone cyframi , , , , , i .
Opisz budowę zestawu do destylacji.
Czterech uczniów przeprowadziło doświadczenie krystalizacji soli zgodnie z instrukcją:
do słoika należy wlać gorącą wodę i rozpuścić w niej sól kamienną, wiedząc, że rozpuszczalność soli w temperaturze wynosi na wody;
po ostudzeniu przygotowanego roztworu, należy zanurzyć w nim nitkę przywiązaną do ołówka opartego o brzegi słoika.
Bibliografia
Kulawik J., Kulawik T., Litwin M., Podręcznik do chemii dla klasy siódmej szkoły podstawowej, Warszawa 2020.
Łasiński D., Sporny Ł., Strutyńska D., Wróblewski P., Podręcznik dla klasy siódmej szkoły podstawowej, Kielce 2020.