1
Pokaż ćwiczenia:
RexAdtns2qnN31
Ćwiczenie 1
Fotografia przedstawia starszego człowieka o siwych włosach ubranego w garnitur, koszulę i krawat. Na jednej ręce trzyma małego goryla, a na drugiej małego szympansa. Małpki są ubrane w ubranka dziecięce.
Leonard Carmichael - amerykański pedagog i psycholog. Przez czterdzieści lat nauczał i robił badania na temat zachowań naczelnych.
Źródło: Smithsonian Institution Archives, Smithsonian Institution Archives, domena publiczna.
Ćwiczenie 1
RLg8fpZQjrZ23
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
11
Ćwiczenie 2
RGgTf1ZDLNtwc
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
R1bYZewsP0SiS1
Przeanalizuj powyższe drzewo filogenetyczne naczelnych. Przyporządkuj poniższe oznaczenia liczbowe do cech pojawiających się podczas ewolucji tego rzędu ssaków. 1 Możliwe odpowiedzi: 1. brak chwytnego ogona, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. stabilny chód dwunożny, 4. brak ogona 2 Możliwe odpowiedzi: 1. brak chwytnego ogona, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. stabilny chód dwunożny, 4. brak ogona 3 Możliwe odpowiedzi: 1. brak chwytnego ogona, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. stabilny chód dwunożny, 4. brak ogona 4 Możliwe odpowiedzi: 1. brak chwytnego ogona, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. stabilny chód dwunożny, 4. brak ogona
RjFkafyklAHkf
Przyporządkuj poniższe oznaczenia rzędu ssaków do cech pojawiających się podczas ich ewolucji. Naczelne Możliwe odpowiedzi: 1. stabilny chód dwunożny, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. brak ogona, 4. brak chwytnego ogona Małpy wąskonose Możliwe odpowiedzi: 1. stabilny chód dwunożny, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. brak ogona, 4. brak chwytnego ogona Człekokształtne Możliwe odpowiedzi: 1. stabilny chód dwunożny, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. brak ogona, 4. brak chwytnego ogona Hominini Możliwe odpowiedzi: 1. stabilny chód dwunożny, 2. pojawienie się twarzy (oczy skierowane równolegle do przodu), 3. brak ogona, 4. brak chwytnego ogona
RaRtzY3SazzMv1
Ćwiczenie 3
Łączenie par. Orangutan borneański (Pongo pygmaeus) należy do podrodziny Ponginae (orangowate), rodziny Hominidae (człekokształtne) i nadrodziny Hominoidea (człowiekowate).
Na podstawie powyższych informacji, informacji do zadania 2 i własnej wiedzy oznacz poniższe zdania jako prawdziwe lub fałszywe.. Orangutan jest bliżej spokrewniony z człowiekiem niż goryl (Gorilla gorilla), ponieważ (w przeciwieństwie do goryla) należy do tej samej nadrodziny co człowiek.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Oczy orangutana, w przeciwieństwie do oczu człowieka, nie są ustawione równolegle z przodu głowy.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Orangutan i człowiek należą do nadrodziny człekokształtnych, o czym świadczyć może np. dwunożność występująca u obu gatunków.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Łukowato wygięty kręgosłup orangutana jest cechą wykluczającą jego przynależność do plemienia Hominidae.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Ilustracja do ćwiczenia 4.
RYZ5MAfiCyaRy1
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
2
Ćwiczenie 4

Na powyższej grafice przedstawione jest drzewo filogenetyczne Simiiformes (małpokształtnych). Pogrubioną czcionką oznaczone są gatunki wymarłe. Rodzaj Australopithecus żył na ziemi od ok. 4 milionów lat temu do miliona lat temu. Gatunki należące do tego rodzaju cechowały się dwunożnością i stopą o nieprzeciwstawnym paluchu. Masywna szczęka i uzębienie wskazują na przewagę twardego pokarmu roślinnego w diecie australopiteków. Objętość ich mózgoczaszki wahała się (w zależności od gatunku) od 380 do nawet 500 cmIndeks górny 3. Rozmiary samic australopiteka były o ok. 50 proc. mniejsze niż samców.

Indeks górny Na podstawie: The Evolution of Primates, Biology II, courses.lumenlearning.com. Indeks górny koniec

R287y63Sup09k2
Na podstawie powyższych informacji i własnej wiedzy, uzupełnij poniższy tekst tak, żeby stanowił poprawną całość. Australopithecus afarensis posiadał otwór wielki (otwór w kości potylicznej łączący czaszkę z kanałem kręgowym) umieszczony 1. szympansa, 2. człowieka, 3. zredukowane, 4. bliżej, 5. rozbudowane, 6. masywną, wysuniętą szczęką, 7. dalej, 8. nieprzeciwstawnym paluchem przodu czaszki niż jest to w przypadku gatunków podrodziny Ponginae (orangowatych). Cecha ta, wraz z 1. szympansa, 2. człowieka, 3. zredukowane, 4. bliżej, 5. rozbudowane, 6. masywną, wysuniętą szczęką, 7. dalej, 8. nieprzeciwstawnym paluchem usprawniała dwunożne poruszanie się Australopithecus afarensis.
Poziom dymorfizmu płciowego występujący u osobników Australopithecus afarensis jest cechą charakterystyczną dla 1. szympansa, 2. człowieka, 3. zredukowane, 4. bliżej, 5. rozbudowane, 6. masywną, wysuniętą szczęką, 7. dalej, 8. nieprzeciwstawnym paluchem. Masywne zęby trzonowe i 1. szympansa, 2. człowieka, 3. zredukowane, 4. bliżej, 5. rozbudowane, 6. masywną, wysuniętą szczęką, 7. dalej, 8. nieprzeciwstawnym paluchem kły Australopithecus afarensis były przystosowaniem tego gatunku do roślinożerności.
R1OXv5i3lR15e
Ćwiczenie 4
Uzupełnij tekst: Przebieg ewolucji hominidów (1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana) jako pierwszy opisał 1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana w 1871 roku w dziele O pochodzeniu człowieka. Dokonał 1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana anatomii człowieka i małp człekokształtnych oraz wyciągnął wnioski z obserwacji zachowań współczesnych gatunków, stwierdzając, że człowiek, 1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana, jest najbliżej spokrewniony z afrykańskimi 1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana.
Współczesna linia człekokształtnych 1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana obejmuje pięć rodzajów: gibony, orangutany, goryle, szympansy, człowieka.
Najstarsze odnalezione kopalne hominidy, wskazujące na wspólnego przodka człowieka i 1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana, pochodzą sprzed około 6−4,5 mln lat, np. Orrorin tugenensis z Kenii. Prawdopodobnie żyły one jeszcze w środowisku zadrzewionym, a ich postawa nie była w pełni 1. szympansa, 2. Karol Darwin, 3. Hominoidea, 4. antropogenezę, 5. małpami człekokształtnymi, 6. Homo sapiens, 7. analizy porównawczej, 8. wyprostowana.
R1LNBDH0K8pIv2
Ćwiczenie 5
Wymyśl pytanie na kartkówkę związane z tematem materiału.
Źródło: Christopher Walsh, Harvard Medical School, Wikimedia Commons, licencja: CC BY-SA 2.5.
Ćwiczenie 5
Rbz5BHVJ6jGbu
Czym jest antropogeneza? Podaj definicję pojęcia. (Uzupełnij).
RrexH9Lt4mYHu2
Ćwiczenie 6
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
R1DnRuB3id7EQ
Ćwiczenie 6
Wybierz jedno nowe słowo poznane podczas dzisiejszej lekcji i ułóż z nim zdanie.
31
Ćwiczenie 7

Jeśli uważnie przyjrzeć się czaszkom zaprezentowanym na grafice do zadania 5, to można dostrzec szwy łączące kości czaszki u gatunku, którego czaszka położona jest jako pierwsza z lewej strony. Szwów brak jednak u pozostałych przedstawionych gatunków. 
Kraniosynostoza to choroba występująca u młodych przedstawicieli gatunku, u którego występują szwy czaszkowe, polegająca na zrośnięciu się niektórych z nich jeszcze przed narodzinami lub krótko po nich. Jednym z objawów jest deformacja czaszki, będąca konsekwencją wzrostu mózgu w kierunku szwów niezrośniętych.

Jeśli uważnie przyjrzeć się czaszce człowieka, szympansa zwyczajnego, orangutana borneańskiego oraz makaka japońskiego, to można dostrzec szwy łączące kości w czaszce ludzkiej. Szwów brak jednak u pozostałych przedstawionych gatunków. 
Kraniosynostoza to choroba występująca u młodych ludzi, polegająca na zrośnięciu się niektórych z nich jeszcze przed narodzinami lub krótko po nich. Jednym z objawów jest deformacja czaszki, będąca konsekwencją wzrostu mózgu w kierunku szwów niezrośniętych.

Indeks górny Na podstawie: D. Larysz, J. Olejarczyk, Kraniosynostoza, Wydawnictwo DREAMS, Katowice, 2017. Indeks górny koniec

RcsvfFUqq9M2I
Na podstawie powyższych informacji i własnej wiedzy, wyjaśnij dlaczego spośród prezentowanych w zadaniu 6. gatunków, tylko jeden z nich posiada szwy czaszkowe. W odpowiedzi uwzględnij jedną cechę porównywaną w tabeli do zadania 6. (Uzupełnij).
R1CuFIUztb379
Na podstawie powyższych informacji i własnej wiedzy wyjaśnij, dlaczego spośród wymienionych gatunków tylko człowiek ma szwy czaszkowe. W odpowiedzi uwzględnij jedną cechę porównywaną w tabeli do ćwiczenia nr 6. (Uzupełnij).
31
Ćwiczenie 8

Bezpośredni przodkowie człowieka prowadzili prawdopodobnie nadrzewny tryb życia. Pojawia się jednak pytanie, czy cechy charakterystyczne dla ludzi, takie jak np. wysklepiona stopa, krótka i szeroka miednica czy kończyny dolne dłuższe od górnych, nabyliśmy przed czy po „zejściu z drzewa”. Innymi słowy, czy pierwsi wyprostowani, dwunożni przedstawiciele rzędu naczelnych żyli na drzewach sawanny czy może prowadzili tryb życia zbliżony do naszego. Ustalono, że za dwunożnością w rozwoju ewolucyjnym naczelnych szedł intensywny rozwój mózgu i umiejętności konstruowania narzędzi. Teoria jakoby bezpośredni przodek człowieka pochodził z sawanny ma najwięcej zwolenników. Powstała także psychologiczna „hipoteza sawanny” sugerująca, że ludzie chętniej osiedlają się w miejscach, z których widać linię horyzontu, ale jednocześnie znajduje się wiele miejsc, w których można się ukryć. Zachowanie takie miałoby być pozostałością po człekokształtnych przodkach, zamieszkujących sawannę. W latach 30. XX wieku powstała jednak inna teoria, dziś nazywana teorią „wodnej małpy”. Sugeruje ona, że przodek człowieka był zwierzęciem o przynajmniej częściowo wodnym trybie życia. Dowodami na nią miałyby być niespotykane wśród innych naczelnych cechy ludzkie, takie jak: umiejętność nurkowania i wstrzymywania oddechu, obecność szczątkowych błon pławnych między palcami, zredukowane owłosienie (jak u waleni), gruba warstwa tkanki tłuszczowej podskórnej (charakterystyczna także dla ssaków wodnych). „Uwolnienie rąk” człowieka i przybranie wyprostowanej postawy ciała miałoby być według teorii „wodnej małpy” konsekwencją pływania.

Indeks górny Na podstawie: M. Rotkiewicz, Wodna małpa, „Wprost”, 7.01.2001 r. Indeks górny koniec

RfHW0zgUKzs63
Załóżmy, że teoria według której bezpośredni przodek człowieka pochodził z sawanny jest prawdziwa. Która jej wersja jest według Ciebie prawidłowa? Ta, w której przodek człowieka stał się dwunożny przez „zejściem z drzewa” czy ta, w której stało się po tym ważnym ewolucyjnie momencie? W odpowiedzi uwzględnij zagrożenie powodowane przez licznych drapieżników czyhających na naszego przodka. (Uzupełnij).