Animacja
Dla nauczyciela
Sprawdź się
Uwzględnij następujące typy: widlasto dychotomiczny; jednoosiowo, monopodialny; sympodialny, wieloosiowy; pozornie widlasty.
Typ widlasto dychotomiczny. To typ rozgałezień charakterystyczny dla widłaków. Powstaje w wyniku podziału stożka wzrostu pędu na dwa stożki wzrostu, tworzące rozgałęzia boczne. Typ jednoosiowo, monopodialny. To typ, w którym występuje prosta oś główna i słabiej rozwinięte, pojedyncze odgałęzienia dalszych rzędów. Takie rozgałęzienia są charakterystyczne dla storczyków. Mają one stale rosnący pąk szczytowy, a ewentualne odgałęzienia boczne, które rosną słabiej od niego. Typ sympodialny, wieloosiowy. Oś pędu jest przedłużana przez pędy boczne, tworząc naprzemienne odcinki. Takie rozgałęzienia są charakterystyczne dla drzew owocowych. Typ rozgałęzienia pseudodychotomicznego To typ pozornie widlasty. Powstaje w wyniku ustania wzrostu pąka szczytowego i wzrostu odgałęzień bocznych z naprzeciwległych pąków bocznych. Pędy boczne poszczególnych typów rozgałęzień i kolejne rzędy odgałęzień bocznych mogą mieć różnorakie kształty. Na przykład wiechy, baldachu, kłosa czy grona.
Przypomnij sobie, jaką funkcję pełni pąk wierzchołkowy w powstawaniu obu typów rozgałęzień.
Rozgałęzienia monopodialne powstają na skutek większej aktywności pąka wierzchołkowego w porównaniu z pąkami bocznymi. Dlatego w układzie monopodialnym oś główna rośnie szybciej niż odgałęzienia boczne. Rozgałęzienia sympodialne powstają na skutek większej aktywności pąków bocznych w porównaniu z pąkiem wierzchołkowym. Dlatego w układzie sympodialnym boczne odgałęzienie przejmuje funkcje osi głównej do czasu wytworzenia odgałęzienia kolejnego rzędu.
Przypomnij sobie, jaki element budowy pędu uczestniczy w powstawaniu rozgałęzień u widłaków i roślin nasiennych.
Rozgałęzienia pędu widłaków i roślin nasiennych mają różne pochodzenie, ponieważ wywodzą się z różnych struktur. U widłaków odgałęzienia wytwarza stożek wzrostu pędu, a u roślin nasiennych – pąki boczne.