Spośród poniższych wybierz wszystkie zdania poprawnie opisujące rolę regulacji ekspresji genów. Możliwe odpowiedzi: 1. Pozwala na odpowiednią reakcję komórki na czynniki środowiskowe., 2. Pozwala na różnicowanie się komórek macierzystych w funkcjonalne komórki ludzkiego ciała., 3. Dzięki niej możliwe jest pojawianie się lekooporności u bakterii., 4. Umożliwia dostosowanie ilości materiału genetycznego do aktualnych potrzeb komórki.
1
Ćwiczenie 2
Rqt0DIcZic94B
Połącz określenia z odpowiednimi opisami. promotor Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA operator Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA aktywator Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA represor Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA operon Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA
Połącz określenia z odpowiednimi opisami. promotor Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA operator Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA aktywator Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA represor Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA operon Możliwe odpowiedzi: 1. cząsteczka utrudniająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 2. cząsteczka ułatwiająca stworzenie kompleksu DNA–polimeraza RNA, 3. fragment DNA, w którego skład wchodzą m.in. operator i promotor, 4. odcinek DNA, do którego przyłącza się represor, 5. odcinek DNA, do którego przyłącza się enzym przeprowadzający polimeryzację RNA
1
Ćwiczenie 3
R1HWNvNvxMiB5
Uszereguj poziomy regulacji ekspresji genów eukariotycznych w odpowiedniej kolejności. Elementy do uszeregowania: 1. Blokowanie translacji przez miRNA i białka regulatorowe, 2. Modyfikacje potranskrypcyjne pre-mRNA, 3. Regulacja stopnia upakowania chromatyny przez modyfikacje histonów, 4. Przyłączanie czynników transkrypcyjnych
Uszereguj poziomy regulacji ekspresji genów eukariotycznych w odpowiedniej kolejności. Elementy do uszeregowania: 1. Blokowanie translacji przez miRNA i białka regulatorowe, 2. Modyfikacje potranskrypcyjne pre-mRNA, 3. Regulacja stopnia upakowania chromatyny przez modyfikacje histonów, 4. Przyłączanie czynników transkrypcyjnych
2
Ćwiczenie 4
R19yFNR2sW9CG
Łączenie par. Poniższe zdania oceń jako prawdziwe lub fałszywe.. Przed każdym genem organizmu prokariotycznego znajduje się promotor, a za nim – terminator.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W przypadku organizmów eukariotycznych polimeraza RNA przeprowadza transkrypcję kilku genów z rzędu, po czym dochodzi do sekwencji terminatorowej.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Aktywność poszczególnych operonów zależy od stopnia kondensacji chromatyny.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Aktywator i represor wpływają na zdolność łączenia się polimerazy RNA z DNA.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
Łączenie par. Poniższe zdania oceń jako prawdziwe lub fałszywe.. Przed każdym genem organizmu prokariotycznego znajduje się promotor, a za nim – terminator.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. W przypadku organizmów eukariotycznych polimeraza RNA przeprowadza transkrypcję kilku genów z rzędu, po czym dochodzi do sekwencji terminatorowej.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Aktywność poszczególnych operonów zależy od stopnia kondensacji chromatyny.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz. Aktywator i represor wpływają na zdolność łączenia się polimerazy RNA z DNA.. Możliwe odpowiedzi: Prawda, Fałsz
R1R1iJxx5t8hd2
Ćwiczenie 5
Poniższe określenia, dotyczące regulacji ekspresji genów, przyporządkuj do odpowiedniej kolumny.
Elementy występujące w ekspresji genów u:Eukaryota Możliwe odpowiedzi: 1. aktywator, 2. represor, 3. wyciszanie genów za pomocą miRNA, 4. pre-mRNA, 5. operator, 6. alternatywny splicing (składanie genów), 7. regulacja stopnia kondensacji chromatyny Prokaryota Możliwe odpowiedzi: 1. aktywator, 2. represor, 3. wyciszanie genów za pomocą miRNA, 4. pre-mRNA, 5. operator, 6. alternatywny splicing (składanie genów), 7. regulacja stopnia kondensacji chromatyny
Poniższe określenia, dotyczące regulacji ekspresji genów, przyporządkuj do odpowiedniej kolumny.
Elementy występujące w ekspresji genów u:Eukaryota Możliwe odpowiedzi: 1. aktywator, 2. represor, 3. wyciszanie genów za pomocą miRNA, 4. pre-mRNA, 5. operator, 6. alternatywny splicing (składanie genów), 7. regulacja stopnia kondensacji chromatyny Prokaryota Możliwe odpowiedzi: 1. aktywator, 2. represor, 3. wyciszanie genów za pomocą miRNA, 4. pre-mRNA, 5. operator, 6. alternatywny splicing (składanie genów), 7. regulacja stopnia kondensacji chromatyny
2
Ćwiczenie 6
Operon laktozowy występujący u Escherichia coli jest przykładem operonu bakteryjnego. Białka kodowane przez geny operonu są odpowiedzialne za rozkład laktozy na cukry proste. Ekspresja genów może zostać włączona, kiedy w komórce pojawi się laktoza. W przypadku braku laktozy cząsteczka represora zapobiega ekspresji genów poprzez przyłączanie się do sekwencji DNA, zwanej operatorem. Laktoza jest cząsteczką, która „włącza” operon laktozowy. Gdy pojawia się w środowisku komórki, jest wprowadzana do jej wnętrza, a następnie przyłącza się do cząsteczki represora. To sprawia, że represor odłącza się od operatora, dzięki czemu polimeraza RNA może rozpocząć transkrypcję operonu.
RNBJag8Jv6U2O
Ilustracja przedstawia działanie represora. W pierwszym etapie operator jest połączony z aktywnym represorem. Strzałka w prawo. Operator odłącza się. Pozostaje nieaktywny represor połączony w dolnej części z laktozą, zilustrowaną w postaci dwóch sześciokątów.
Działanie represora. Na podstawie: Podstawy genetyki dla studentów i lekarzy, red. G. Drewa,T. Ferenc, Wrocław 2005, s. 94.
Źródło: Englishsquare.pl Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
RePo8v2Dm1qZd
Uzupełnij poniższy tekst tak, żeby stanowił poprawną całość. Wybierz właściwe określenia z spośród propozycji. Operon tryptofanowy jest przykładem operonu o regulacji pozytywnejnegatywnej.
Oznacza to, że przyłączanie się polimerazy RNApolimerazy DNA do promotora
kontrolowane jest przez aktywatorrepresor.
Uzupełnij poniższy tekst tak, żeby stanowił poprawną całość. Wybierz właściwe określenia z spośród propozycji. Operon tryptofanowy jest przykładem operonu o regulacji pozytywnejnegatywnej.
Oznacza to, że przyłączanie się polimerazy RNApolimerazy DNA do promotora
kontrolowane jest przez aktywatorrepresor.
Informacja do ćwiczeń 7 i 8
Różnorodność przeciwciał wytwarzanych przez limfocyty B jest ogromna. Za specyficzność względem antygenu odpowiadają lekkie łańcuchy przeciwciał, kodowane przez geny zawierające następujące segmenty genowe: zmienny (V), łączący (J) i stały (C). Pojedynczy gen lekkiego łańcucha ma jeden segment C, 40 segmentów V i pięć segmentów J. Jednak funkcjonalny gen zawiera po jednym segmencie z każdego typu. Do łączenia odpowiednich segmentów DNA niezbędne są enzymy o nazwie rekombinazy.
Indeks górny Na podstawie: N. A. Campbell i wsp., Biologia, 2012. Indeks górny koniecNa podstawie: N. A. Campbell i wsp., Biologia, 2012.
31
Ćwiczenie 7
R1VOeUxPdUcNe
Na podstawie powyższego tekstu i własnej wiedzy oblicz, ile możliwych wersji łańcucha lekkiego przeciwciał może powstać w wyniku działania rekombinaz na pojedynczy gen kodujący ten łańcuch. Który z segmentów zapewnia największą różnorodność przeciwciał? (Uzupełnij).
Przy obliczaniu liczby możliwych wersji łańcucha lekkiego musisz uwzględnić możliwość wystąpienia każdego rodzaju z poszczególnych segmentów.
Liczba możliwych wersji łańcucha lekkiego to: 1 (liczba możliwych segmentów C) × 5 (liczba możliwych segmentów J) × 40 (liczba możliwych segmentów V) = 200.
Największą różnorodność zapewnia segment V.
31
Ćwiczenie 8
RTOdeCtmzm4dJ
Na podstawie tekstu do zadnia 7 i własnej wiedzy, oceń czy opisane rearanżacje genów łańcuchów lekkich mają charakter modyfikacji potranskrypcyjnych. Swoją ocenę uzasadnij. Podaj przykład modyfikacji potranskrypcyjnej mogącej jeszcze bardziej zwiększyć różnorodność przeciwciał. (Uzupełnij).
Zastanów się, jaki kwas nukleinowy jest produktem transkrypcji.
Opisane rearanżacje genów łańcuchów lekkich nie mają charakteru modyfikacji potranskrypcyjnych, ponieważ rekombinazy łączą segmenty DNA, a nie RNA będącego produktem transkrypcji.
