„W latach 80. ubiegłego wieku Alan Wilson i jego współpracownicy (Cann i współaut. 1987) przebadali DNA kilkudziesięciu osób z różnych stron świata. Wówczas nie sekwencjonowano jeszcze zazwyczaj całych genomów mitochondrialnych, praca ta opiera się na analizie polimorfizmów miejsc restrykcyjnych w genomie mitochondrialnym. Największą różnorodność mitochondrialnego DNA znaleziono w Afryce; drzewa sporządzone na podstawie tych wyników (i potwierdzone wielokrotnie przez późniejsze badania) wskazały na wspólnego przodka (a raczej może na wspólną pramatkę) żyjącą w Afryce około 180 000 lat temu (Cann i współaut. 1987; Wallace 1995, 2005). Oczywiście nie była to jedyna wówczas żyjąca kobieta (stąd nazwa »Ewa« może nie jest do końca uzasadniona), ale tylko jej mitochondria były przekazywane z córki na córkę przez wiele pokoleń aż do czasów współczesnych; inne mitochondrialne DNA pochodzące od kobiet żyjących w czasach »Ewy« nie dotrwały do dzisiaj.”

Indeks dolny Źródło: Ewa Bartnik, Ludzki genom mitochondrialny, „KOSMOS” 2009, nr 58, s. 555‑558. Indeks dolny koniec_{Źródło: Ewa Bartnik, Ludzki genom mitochondrialny, „KOSMOS” 2009, nr 58, s. 555‑558.}

„Metoda Sangera pozwoliła między innymi po raz pierwszy odczytać genom człowieka (2001 rok). Trwało to ponad 10 lat, wymagało pracy 20 laboratoriów na całym świecie i kosztowało 3 miliardy dolarów. Od ponad dekady istnieje jednak technologia dużo szybszego i tańszego sekwencjonowania. Dla odróżnienia od sekwencjonowania metodą Sangera, nowa technologia została nazwana sekwencjonowaniem nowej generacji (ang. next‑generation sequencing, NGS). Spotyka się też nazwy sekwencjonowanie drugiej generacji lub sekwencjonowanie wysokoprzepustowe (ang. high‑throughput sequencing). Wraz z nadejściem NGS, metoda Sangera nie stała się jednak zbędna. Służy obecnie do sekwencjonowania DNA na małą skalę, oraz weryfikacji wyników pochodzących z NGS. Ze względu na rosnące zaufanie i jakość sekwencjonowania wysokoprzepustowego, odchodzi się jednak od weryfikacji w niektórych przypadkach.”

Indeks dolny Źródło: Paweł Sztromwasser, Od odczytów do wariantów, czyli jak wygląda poszukiwanie zmian w DNA, artykuł dostępny na stronie: www.genetyka.bio Indeks dolny koniec_{Źródło: Paweł Sztromwasser, Od odczytów do wariantów, czyli jak wygląda poszukiwanie zmian w DNA, artykuł dostępny na stronie: www.genetyka.bio}